Dostępność do biomarkerów i wczesnej diagnostyki warunkiem postępu w leczeniu raka płuca

Zwiększenie liczby pacjentów objętych badaniami przesiewowymi w kierunku raka płuca oraz rozszerzenie dostępności testów biomarkerów stanowi ogromną szansę na wcześniejsze wykrycie raka płuca i zastosowanie najefektywniejszych metod leczenia u pacjentów, u których zdiagnozowano tę chorobę.

W najnowszym raporcie Amerykańskiego Stowarzyszenia Płucnego (American Lung Association) dotyczącym raka płuca w USA wskazano, że ograniczenia w dostępności testów biomarkerów oraz niskie wskaźniki badań przesiewowych stanowią główne bariery w poprawie przeżywalności pacjentów z tym nowotworem. Mimo tych trudności w ciągu ostatnich pięciu lat wskaźnik przeżycia pacjentów z rakiem płuca poprawił się o 26 proc.

Raport ujawnia, że w 2023 roku tylko 16 proc. pacjentów uprawnionych do testów przesiewowych w kierunku raka płuca zostało faktycznie poddanych badaniom. W dokumencie porównano pięcioletnie wskaźniki przeżycia w zależności od stadium zaawansowania choroby w momencie diagnozy.

Ogólny wskaźnik pięcioletnich przeżyć wyniósł 28,4 proc., ale w przypadku pacjentów, u których rak płuca został wykryty we wczesnym stadium choroby, wyniósł aż 64 proc. Niestety, tylko 27,4 proc. pacjentów zostało zdiagnozowanych we wczesnym stadium, podczas gdy 43 proc. przypadków wykryto na późnym etapie choroby, gdzie pięcioletni wskaźnik przeżycia wyniósł jedynie 9 proc.

Raport zawiera również dane dotyczące stosowania leczenia chirurgicznego we wczesnym stadium raka płuc. Wśród pacjentów z nowotworem we wczesnym stadium 20,7 proc. przeszło operację, jednak w 2021 roku odnotowano spadek o 2 proc. w porównaniu z poprzednimi latami, co było związane z pandemią COVID-19.

Dodatkowo w raporcie przeanalizowano przyczyny, dla których pacjenci nie otrzymali leczenia po postawieniu diagnozy. Wykazano, że 20,9 proc. pacjentów nie otrzymało żadnego leczenia, co stanowi istotny problem w poprawie wyników leczenia.