Alisertib nową nadzieją chorych na mięsaki tkanek miękkich

Badanie kliniczne 2. fazy, w którym oceniano skuteczność i bezpieczeństwo leczenia alisertibem wykazało, że lek jest dobrze tolerowany i daje obiecujące wyniki dotyczące czasu wolnego od progresji choroby (ang. progression free survival, PFS) u chorych na mięsaki tkanek miękkich, mimo iż badanie nie spełniło pierwszorzędowego punktu końcowego badania, którym był wskaźnik odpowiedzi na leczenie (ang. response rate). Wyniki badania opublikowano w Annals of Oncology.

Alisertib jest inhibitorem kinazy aurora A (AURKA). Na komórkach mięsaków tkanek miękkich często stwierdza się nadekspresję tej kinazy, a jej zahamowanie przez inhibitory AURKA powoduje zahamowanie proliferacji komórek mięsaków tkanek miękkich. Przedstawione badanie obejmowało 5 kohort, do których włączono łącznie 72 chorych: 12 chorych na tłuszczakomięsaka (liposarcoma), 10 chorych na mięsaka gładkokomórkowego (leyomyosarcoma), 11 chorych na mięsaka niezróżnicowanego i 10 chorych ze złośliwym guzem osłonek nerwów obwodowych (ang. malignant peripheral nerve sheath tumor, MPNST). Pozostałych chorych przypisano do kategorii „inne”. Chorzy otrzymywali alisertib w dawce 50 mg dwa razy na dobę w dniach od 1 do 7 w cyklach trwających 21 dni. Pierwszorzędowym punktem końcowym badania był wskaźnik odpowiedzi.
Łącznie stwierdzono dwie całkowite odpowiedzi w grupie chorych z rozpoznaniem mięsaka z naczyń krwionośnych (angiosarcoma), a chorzy byli leczeni od 4,6 do 7 miesięcy. Nie wykazano żadnych innych odpowiedzi na leczenie, a wskaźnik odpowiedzi wyniósł 2,8%. Mediana czasu wolnego od progresji choroby wyniosła 11,7 tygodnia w całej grupie badanej, 13 tygodni dla chorych na tłuszczakomięsaka, 11,7 tygodni w grupie chorych na mięsaka gładkokomórkowego i mięsaka niezróżnicowanego, 13 tygodni w grupie chorych na MPNST i 6 tygodni u chorych na inne typy mięsaków. Mediana czasu przeżycia całkowitego (ang. overall survival, OS) dla poszczególnych typów mięsaków wynosiła odpowiednio 68 tygodni, 72 tygodnie, 68 tygodni i 69 tygodni. U czterech chorych stwierdzono stabilizację choroby. Spośród działań niepożądanych 3./4. stopnia do najczęstszych należały: obniżenie poziomu neutrofilów (42% chorych), obniżenie poziomu białych krwinek (22%), niedokrwistość (14%). Niepożądane działania hematologiczne były zgodne z oczekiwanymi i poddawały się leczeniu.
Wymagane są dalsze badania oceniające skuteczność inhibitorów kinazy aurora w leczeniu mięsaków tkanek miękkich, szczególnie mięsakach z naczyń krwionośnych.