Badanie SENRI rozpoczyna badanie antagonistów NK1 w zapobieganiu nudnościom i wymiotom w trakcie chemioterapii oksaliplatyną
Autor: Andrzej Kordas
Data: 19.10.2015
Źródło: ESMO 17. World Congress on Gastrointestinal Cancer 2015, Barcelona
Na światowym Kongresie Nowotworów Przewodu Pokarmowego ESMO 2015 w Barcelonie przedstawiono interesując e wyniki badania SENRI, w którym po raz pierwszy wykazano rolę antagonistów NK1 w zapobieganiu nudnościom i wymiotom w trakcie chemioterapii oksaliplatyną.
Dotychczas uważano, że antagoniści NK1nie odgrywają żadnej roli w zapobieganiu nudnościom i wymiotom w trakcie chemioterapii oksaliplatyną , klasyfikowana jako lek o umiarkowanym ryzyku emetogennym.
Wieloośrodkowe, otwarte, randomizowane badanie fazy III SENRI prowadzono w Japonii, u chorych na raka jelita grubego (CRC), podając antagonistę NK1 aprepitant w celu zapobiegania nudnościom i wymiotom w trakcie chemioterapii opartej na oksaliplatynie. Chorych randomizowano w stosunku 1:1 do grupy kontrolnej (otrzymującej antagonistę receptora 5-HT3 i deksametazon) lub do grupy leczonej aprepitantem (antagonistę receptora 5-HT3 i deksametazon oraz aprepitant lub fosaprepitant) w pierwszym cyklu terapii. W drugim cyklu wszystkich chorych leczono aprepitantem/fosaprepitantem. Pierwszorzędowym punktem końcowym był odsetek chorych bez nudności i wymiotów, z uwzględnieniem wpływu płci na odpowiedź.
Do badania włączono 413 chorych z 25 ośrodków w Japonii. Statystycznie istotnie więcej chorych w grupie leczonej aprepitantem nie miało wymiotów ogólnie jak i w fazie opóźnionej z porównaniu z grupa kontrolną. Całkowite odsetki odpowiedzi całkowitych były mniejsze u kobiet w porównaniu do mężczyzn a obu grupach, zarówno leczonej aprepitantem jak i kontrolnej. Wśród kobiet odsetki chorych bez wymiotów były statystycznie istotnie większe w grupie leczonej aprepitantem w porównaniu z grupa kontrolną.
Standardowa metoda zapobiegania nudnościom i wymiotom w fazie ostrej obejmuje podawanie receptora 5-HT3 i deksametazonu, a w fazie opóźnionej kortykosteroidów. Tylko w jednym wcześniejszym randomizowanym badaniu kontrolnym dodawano antagonistę NK1 w celu zapobiegania nudnościom i wymiotom w trakcie chemioterapii oksaliplatyną, nie wykazując korzyści. Dwa badania przyniosły sprzeczne wyniki, w związku z tym należało uzyskać jeszcze dodatkowe dane, zanim zostanie ostatecznie przesądzone, czy można dodawać antagonistów NK1 do antagonistów receptora 5-HT3 i deksametazonu u chorych leczonych chemioterapią oparta na oksaliplatynie.
W badaniu oceniającym fosaprepitant w zapobieganiu nudnościom i wymiotom w trakcie chemioterapii oksaliplatyną wykazano zwiększenie całkowitej ochrony w porównaniu z ondansetronem w skojarzeniu z deksametazonem. W opinii badaczy pełna ocena skuteczności fosaprepitantu w porównaniu z placebo w skojarzeniu z antagonistami receptora 5-HT3 i deksametazonem wymaga analizy podgrup.
Komentując uzyskane wyniki podkreślono, że nudności i wymioty w trakcie chemioterapii w większym stopniu dotyczą kobiet niż mężczyzn, a dodanie aprepitantu zwiększało ogólny odsetek całkowitych odpowiedzi zarówno u mężczyzn jak i u kobiet, odpowiednio z 81% do 90% oraz z 64% do 78%.
Podkreślono też, że badanie SENRI ma bardzo duże znaczenie, ponieważ wskazuje na możliwość zastosowani antagonistów NK1 w zapobieganiu nudnościom i wymiotom w trakcie chemioterapii oksaliplatyną, która jest szeroko stosowanym cytostatykiem w leczeniu wielu nowotworów przewodu pokarmowego, w tym raka trzustki i układu żółciowego, zaklasyfikowanym jako lek o umiarkowanym ryzyku emetogennym.
Wieloośrodkowe, otwarte, randomizowane badanie fazy III SENRI prowadzono w Japonii, u chorych na raka jelita grubego (CRC), podając antagonistę NK1 aprepitant w celu zapobiegania nudnościom i wymiotom w trakcie chemioterapii opartej na oksaliplatynie. Chorych randomizowano w stosunku 1:1 do grupy kontrolnej (otrzymującej antagonistę receptora 5-HT3 i deksametazon) lub do grupy leczonej aprepitantem (antagonistę receptora 5-HT3 i deksametazon oraz aprepitant lub fosaprepitant) w pierwszym cyklu terapii. W drugim cyklu wszystkich chorych leczono aprepitantem/fosaprepitantem. Pierwszorzędowym punktem końcowym był odsetek chorych bez nudności i wymiotów, z uwzględnieniem wpływu płci na odpowiedź.
Do badania włączono 413 chorych z 25 ośrodków w Japonii. Statystycznie istotnie więcej chorych w grupie leczonej aprepitantem nie miało wymiotów ogólnie jak i w fazie opóźnionej z porównaniu z grupa kontrolną. Całkowite odsetki odpowiedzi całkowitych były mniejsze u kobiet w porównaniu do mężczyzn a obu grupach, zarówno leczonej aprepitantem jak i kontrolnej. Wśród kobiet odsetki chorych bez wymiotów były statystycznie istotnie większe w grupie leczonej aprepitantem w porównaniu z grupa kontrolną.
Standardowa metoda zapobiegania nudnościom i wymiotom w fazie ostrej obejmuje podawanie receptora 5-HT3 i deksametazonu, a w fazie opóźnionej kortykosteroidów. Tylko w jednym wcześniejszym randomizowanym badaniu kontrolnym dodawano antagonistę NK1 w celu zapobiegania nudnościom i wymiotom w trakcie chemioterapii oksaliplatyną, nie wykazując korzyści. Dwa badania przyniosły sprzeczne wyniki, w związku z tym należało uzyskać jeszcze dodatkowe dane, zanim zostanie ostatecznie przesądzone, czy można dodawać antagonistów NK1 do antagonistów receptora 5-HT3 i deksametazonu u chorych leczonych chemioterapią oparta na oksaliplatynie.
W badaniu oceniającym fosaprepitant w zapobieganiu nudnościom i wymiotom w trakcie chemioterapii oksaliplatyną wykazano zwiększenie całkowitej ochrony w porównaniu z ondansetronem w skojarzeniu z deksametazonem. W opinii badaczy pełna ocena skuteczności fosaprepitantu w porównaniu z placebo w skojarzeniu z antagonistami receptora 5-HT3 i deksametazonem wymaga analizy podgrup.
Komentując uzyskane wyniki podkreślono, że nudności i wymioty w trakcie chemioterapii w większym stopniu dotyczą kobiet niż mężczyzn, a dodanie aprepitantu zwiększało ogólny odsetek całkowitych odpowiedzi zarówno u mężczyzn jak i u kobiet, odpowiednio z 81% do 90% oraz z 64% do 78%.
Podkreślono też, że badanie SENRI ma bardzo duże znaczenie, ponieważ wskazuje na możliwość zastosowani antagonistów NK1 w zapobieganiu nudnościom i wymiotom w trakcie chemioterapii oksaliplatyną, która jest szeroko stosowanym cytostatykiem w leczeniu wielu nowotworów przewodu pokarmowego, w tym raka trzustki i układu żółciowego, zaklasyfikowanym jako lek o umiarkowanym ryzyku emetogennym.
