Blokery kanałów wapniowych a ryzyko raka piersi

Wilson i wsp. zaprojektowali badanie, udowadniające, iż stosowanie blokerów kanałów wapniowych przez kobiety będące w grupie podwyższonego ryzyka rozwoju raka piersi (tzn. posiadające siostrę z rozpoznanym rakiem piersi) nie powoduje dalszego wzrostu tego ryzyka.

Dotychczas związek pomiędzy stosowaniem blokerów kanałów wapniowych a ryzykiem rozwoju raka piersi pozostawał niejasny. Przykładowo, w 2013 roku opublikowano badanie informujące, iż leczenie nadciśnienia tętniczego przez co najmniej 10 lat blokerami kanałów wapniowych skutkuje wyższym ryzykiem rozwoju przewodowego (OR 2.4; 95% CI 1.2 - 4.9) oraz zrazikowego raka piersi (2.6; 1.3 - 5.3). Kilka innych, kliniczno-kontrolnych badań dostarczało zbliżonych wniosków, aczkolwiek przeprowadzone badania prospektywne nie potwierdziły powyższej korelacji (być może jak sugerują autorzy najnowszego badania – z racji małej liczebności grup badanych).
W najnowszym badaniu autorzy objęli analizą 50 757 kobiet, których siostry miały rozpoznanego raka piersi. W powyższej grupie badanej 15 817 kobiet stosowało leki hipotensyjne, spośród czego w 3316 przypadkach były to blokery kanałów wapniowych.
W czasie obserwacji stwierdzono 3316 przypadków raka piersi w grupie badanej. Nie wykazano, jakoby stosowanie blokerów kanałów wapniowych w przeszłości, aktualnie, długoterminowo (co najmniej 5 lat) wiązało się z podwyższonym ryzykiem rozwoju raka piersi, w porównaniu z kobietami, które leków tych nigdy nie stosowały (HR 0.88; 95% CI 0.58 - 1.33).