Brak skuteczności APO866 w leczeniu skórnych chłoniaków T-komórkowych

Zgodnie z wynikami opublikowanymi w Research Letter in JAMA Dermatology, podawany pozajelitowo lek APO866 nie wykazał skuteczności w leczeniu skórnych chłoniaków wywodzących się z limfocytów T.

Jak podkreślili badacze, w przedstawionym badaniu APO866 wykazał istotną toksyczność u chorych na skórne chłoniaki T-komórkowe. Niestety, nie okazał się on wystarczająco skuteczny, dlatego badanie zakończono wcześniej niż planowano, po zaplanowanej wcześniej analizie pośredniej, potwierdzającej brak skuteczności APO866. Zgodnie z informacjami dotyczącymi badania, APO866 działa poprzez hamowanie NAD (dwunukleotydu nikotynamido-adeninowego), indukując zaprogramowana śmierć komórki. We wcześniejszych badaniach obserwowano znaczną wrażliwość limfocytów T na APO866. Do przedstawionego badania włączono 14 z potwierdzonym rozpoznaniem nawrotowego lub opornego na leczenie skórnego chłoniaka T-komórkowego. Chorzy otrzymywali APO866 co 28 dni przez 3 cykle w ciągłym wlewie, podawanym przy użyciu pompy infuzyjnej z szybkością 0,126 mg/m2 na godzinę przez 96 godzin. Pierwszorzędowym punktem końcowym badania był odsetek chorych, którzy odpowiedzieli na leczenie po 16 tygodniach. U żądnego chorego uczestniczącego w badaniu nie odnotowano odpowiedzi całkowitej, a tylko jeden chory osiągnął odpowiedź częściową. U 6 spośród 12 chorych uzyskano stabilizację choroby. Do analizy zgodnej z protokołem włączono jedynie 5 chorych, którzy zakończyli wszystkie 3 zaplanowane cykle terapeutyczne. Spośród chorych zakwalifikowanych do analizy zgodnej z protokołem jeden chorych uzyskał odpowiedź częściową, a 4 chorych stabilizacje choroby. Spośród chorych, których należało wykluczyć z badania u 2 przyczyna były działania niepożądane. U 86% chorych działania niepożądane oceniono jako łagodne lub umiarkowane. Łącznie odnotowano 18 ciężkich działań niepożądanych, jednak tylko 7 oceniono jako związane z podawaniem badanego leku. Na podstawie tych wyników badacze doszli do wniosku, że brak przesłanek dla kontynuacji badania i stosowania APO866 w leczeniu chorych na skórne chłoniaki T-komórkowe. Podkreślono jednak, że lek ten może znaleźć miejsce w leczeniu innych chorób, głównie z uwagi na mechanizm działania związany z immunosupresją oraz na wywieranie efektu podobnego do działania insuliny.