Czy radioterapia może zastąpić limfadenektomię u kobiet chorych na raka piersi z przerzutem do węzła wartowniczego?
Autor: Dr Mackiewicz
Data: 29.07.2013
Źródło: Rutgers E.J. et al. Radiotherapy or surgery of the axilla after a positive sentinel node in breast cancer patients: Final analysis of the EORTC AMAROS trial (10981/22023). J Clin Oncol 31, 2013 (suppl; abstr LBA1001)
Podczas corocznego spotkania ASCO (American Society of Clinical Oncology) 2013 zaprezentowano wyniki badania III fazy (AMAROS) porównującego skuteczność radioterapii z limfadenektomią pachową u kobiet chorych na raka piersi po usunięciu przerzutu do węzła wartowniczego.
Biopsja węzła wartowniczego jest standardowym postępowaniem u chorych z rozpoznanym rakiem piersi, pozwalającym ocenić stan węzłów chłonnych w przypadku braku klinicznych cech przerzutów. Pozytywny wynik biopsji jest wskazaniem do pachowej limfadenektomii. Niestety, takie postępowanie wiąże się z powikłaniami w postaci obrzęków limfatycznych kończyny czy ograniczeniem jej ruchomości. Powstaje zatem pytanie – czy sama radioterapia nie byłaby wystarczająca dla zabezpieczenia kobiet przed nawrotem procesu nowotworowego?
Odpowiedzi miało udzielić prowadzone przez ponad dziesięć lat badanie III fazy AMAROS. Do badania włączono 4806 chorych na raka piersi w stopniu cT1E2N0. U 744 chorych z dodatnim wynikiem badania węzła wartowniczego wykonano limfadenektomię pachową (ALND), a u 681 zastosowano radioterapię (ART).
Pierwszorzędowym punktem końcowym badania była ocena odsetka nawrotów (recurrence rate) miejscowych po 5 latach od zabiegu operacyjnego, który w ramieniu z zastosowaną limfadenektomią wyniósł 0,54% w porównaniu do 1,03% po zastosowanej radioterapii. U chorych z negatywnym wynikiem biopsji węzła wartowniczego odsetek nawrotów wyniósł 0,8%.
Porównując drugorzędowe punkty końcowe po 5 latach od zabiegu operacyjnego nie stwierdzono znaczących różnic w zakresie przeżycia całkowitego (OS, overall survival) (ALND 93,27%, ART. 92,52%, p=0,3386) i przeżycia wolnego od choroby (DFS, disease-free survival) (ALND 86,90%, ART. 82,65%, p=0,1788) pomiędzy badanymi grupami. Obrzęk limfatyczny częściej występował u chorych po limfadenektomii pachowej – w pierwszym roku: ALND 40%, ART 22%, p<0,0001; po 5 latach: ALND 28%, ART 14%, p<0,0001. W przypadku ograniczenia ruchomości kończyny stwierdzono nieistotny statystycznie trend na niekorzyść zastosowanej radioterapii. Oceniając jakość życia (QOL, quality of life) badanych, u kobiet poddanych radioterapii rzadziej obserwowano obrzęk limfatyczny, natomiast u chorych po zastosowaniu limfadenektomii rzadziej notowano ograniczenie ruchomości ramienia.
Podsumowując – obie zastosowane metody leczenia zapewniają porównywalną i dobrą kontrolę miejscową, przy czym zastosowanie radioterapii znacząco redukuje ryzyko wystąpienia obrzęku limfatycznego w porównaniu do pachowej limfadenektomii.
Odpowiedzi miało udzielić prowadzone przez ponad dziesięć lat badanie III fazy AMAROS. Do badania włączono 4806 chorych na raka piersi w stopniu cT1E2N0. U 744 chorych z dodatnim wynikiem badania węzła wartowniczego wykonano limfadenektomię pachową (ALND), a u 681 zastosowano radioterapię (ART).
Pierwszorzędowym punktem końcowym badania była ocena odsetka nawrotów (recurrence rate) miejscowych po 5 latach od zabiegu operacyjnego, który w ramieniu z zastosowaną limfadenektomią wyniósł 0,54% w porównaniu do 1,03% po zastosowanej radioterapii. U chorych z negatywnym wynikiem biopsji węzła wartowniczego odsetek nawrotów wyniósł 0,8%.
Porównując drugorzędowe punkty końcowe po 5 latach od zabiegu operacyjnego nie stwierdzono znaczących różnic w zakresie przeżycia całkowitego (OS, overall survival) (ALND 93,27%, ART. 92,52%, p=0,3386) i przeżycia wolnego od choroby (DFS, disease-free survival) (ALND 86,90%, ART. 82,65%, p=0,1788) pomiędzy badanymi grupami. Obrzęk limfatyczny częściej występował u chorych po limfadenektomii pachowej – w pierwszym roku: ALND 40%, ART 22%, p<0,0001; po 5 latach: ALND 28%, ART 14%, p<0,0001. W przypadku ograniczenia ruchomości kończyny stwierdzono nieistotny statystycznie trend na niekorzyść zastosowanej radioterapii. Oceniając jakość życia (QOL, quality of life) badanych, u kobiet poddanych radioterapii rzadziej obserwowano obrzęk limfatyczny, natomiast u chorych po zastosowaniu limfadenektomii rzadziej notowano ograniczenie ruchomości ramienia.
Podsumowując – obie zastosowane metody leczenia zapewniają porównywalną i dobrą kontrolę miejscową, przy czym zastosowanie radioterapii znacząco redukuje ryzyko wystąpienia obrzęku limfatycznego w porównaniu do pachowej limfadenektomii.
