ESMO 2016: Rukaparib skuteczny w zaawansowanym raku jajnika z obecnością mutacji w genie BRCA
Autor: Marta Koblańska
Data: 04.11.2016
Źródło: ESMO/KS/MK
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
Podczas tegorocznego kongresu European Society for Medical Oncology (ESMO) w Kopenhadze przedstawiono wyniki analizy badania klinicznego, które wykazało, że doustny inhibitor PARP, rukaparib jest skuteczny i ma akceptowalny profil toksyczności u chorych na zaawansowanego raka jajnika z obecnością mutacji w genie BRCA, które otrzymywały wcześniej co najmniej dwie linie chemioterapii.
Dane zaprezentowane podczas kongresu ESMO dotyczyły chorych włączonych do dwóch jednoramiennych, otwartych badań klinicznych 2. fazy. Do analizy dotyczącej skuteczności rukaparibu włączono 106 chorych, a do analizy bezpieczeństwa leczenia rukaparibem 377 chorych.
Spośród 106 chorych odsetek odpowiedzi obiektywnych (ang. objective response rate, ORR) wynosił 54%. Wykazano 9 całkowitych odpowiedzi na leczenie i 48 częściowych remisji choroby. U 36 chorych (34%) stwierdzono stabilizację choroby jako najlepszą odpowiedź na leczenie. U 9 chorych stwierdzono progresję choroby, a u 4 chorych nie oceniono odpowiedzi na leczenie. U chorych z obecnością mutacji germinalnej w genie BRCA ORR wynosił 53%, podczas gdy u chorych z obecnością mutacji somatycznej 46%.
Większość chorych (61%) otrzymywało wcześniej trzy lub więcej linii leczenia, a 39% otrzymywało wcześniej tylko 2 linie leczenia. W tej ostatniej grupie chorych ORR wynosił 68%. U chorych, u których przedział czasu do progresji choroby był krótszy niż 6 miesięcy (27 chorych) ORR wynosił jedynie 19%, podczas gdy u chorych, u których czas ten wynosił 6-12 miesięcy ORR wynosił 63%. U chorych, u których okres do progresji choroby wynosił powyżej 12 miesięcy ORR był najwyższy i wynosił 74%. Mediana PFS wynosiła 10 miesięcy.
U wszystkich chorych stwierdzono co najmniej jedno zdarzenie niepożądane, a u 61% spośród 377 chorych stwierdzono co najmniej jedno zdarzenie niepożądane w stopniu 3. lub wyższym. U 59% chorych zaistniała konieczność przerwania leczenia z uwagi na działania niepożądane. Najczęstsze działania niepożądane prowadzące do redukcji dawki rukaparibu obejmowały niedokrwistość (17%), zmęczenie (14%) i nudności (11%). Najczęstszą przyczyną zakończenia leczenia z powodu działań niepożądanych było zmęczenie (2%), niedrożność jelit (2%) i nudności (1%). W czasie trwania badania odnotowano 9 zgonów związanych z działaniami niepożądanymi (2%), spośród których 8 spowodowanych było progresją choroby, a 1 posocznicą.
Podsumowując: wyniki badania wskazują, że rukaparib może być ważna opcją dla kobiet chorych na zaawansowanego, leczonego wcześniej raka jajnika z obecnością mutacji w genie BRCA ze względu na swoją skuteczność i korzystny profil toksyczności.
Spośród 106 chorych odsetek odpowiedzi obiektywnych (ang. objective response rate, ORR) wynosił 54%. Wykazano 9 całkowitych odpowiedzi na leczenie i 48 częściowych remisji choroby. U 36 chorych (34%) stwierdzono stabilizację choroby jako najlepszą odpowiedź na leczenie. U 9 chorych stwierdzono progresję choroby, a u 4 chorych nie oceniono odpowiedzi na leczenie. U chorych z obecnością mutacji germinalnej w genie BRCA ORR wynosił 53%, podczas gdy u chorych z obecnością mutacji somatycznej 46%.
Większość chorych (61%) otrzymywało wcześniej trzy lub więcej linii leczenia, a 39% otrzymywało wcześniej tylko 2 linie leczenia. W tej ostatniej grupie chorych ORR wynosił 68%. U chorych, u których przedział czasu do progresji choroby był krótszy niż 6 miesięcy (27 chorych) ORR wynosił jedynie 19%, podczas gdy u chorych, u których czas ten wynosił 6-12 miesięcy ORR wynosił 63%. U chorych, u których okres do progresji choroby wynosił powyżej 12 miesięcy ORR był najwyższy i wynosił 74%. Mediana PFS wynosiła 10 miesięcy.
U wszystkich chorych stwierdzono co najmniej jedno zdarzenie niepożądane, a u 61% spośród 377 chorych stwierdzono co najmniej jedno zdarzenie niepożądane w stopniu 3. lub wyższym. U 59% chorych zaistniała konieczność przerwania leczenia z uwagi na działania niepożądane. Najczęstsze działania niepożądane prowadzące do redukcji dawki rukaparibu obejmowały niedokrwistość (17%), zmęczenie (14%) i nudności (11%). Najczęstszą przyczyną zakończenia leczenia z powodu działań niepożądanych było zmęczenie (2%), niedrożność jelit (2%) i nudności (1%). W czasie trwania badania odnotowano 9 zgonów związanych z działaniami niepożądanymi (2%), spośród których 8 spowodowanych było progresją choroby, a 1 posocznicą.
Podsumowując: wyniki badania wskazują, że rukaparib może być ważna opcją dla kobiet chorych na zaawansowanego, leczonego wcześniej raka jajnika z obecnością mutacji w genie BRCA ze względu na swoją skuteczność i korzystny profil toksyczności.
