FDA: rybocyklib w skojarzeniu z letrozolem otrzymał status terapii przełomowej
Autor: Marta Koblańska
Data: 01.11.2016
Źródło: FDA/KS
Działy:
Zagranica
Aktualności
Amerykańska Agencja Żywności i Leków (ang. Food and Drug Administration, FDA) nadała status terapii przełomowej rybocyklibowi (LEE011, Novartis) w skojarzeniu z letrozolem (Femara) w leczeniu chorych na hormonowrażliwego, HER2-ujemnego zaawansowanego lub przerzutowego raka piersi.
Rybocyklib jest selektywnym inhibitorem kinazy zależnej od cyklin (ang. cyclin dependent kinase, CDK 4/6). Letrozol jest niesteroidowem inhibitorem aromatazy, który obniża produkcje estrogenów u chorych na raka piersi w wieku pomenopauzalnym. Wzrost hormonowrażliwych guzów piersi zależny jest od cykliny D1, stąd rola inhibitorów CDK4/6 w leczeniu raka piersi. Dotychczas jedynym inhibitorem CDK4/6 zarejestrowanym przez FDA (ang. Food and Drug Administration) w leczeniu chorych na ER-dodatniego, HER-2 ujemnego raka piersi w wieku pomenopauzalnym był palbocyklib (Ibrance).
Do badania klinicznego 3. fazy MONALEESA-2, prowadzonego w 294 ośrodkach na całym świecie włączono 668 chorych. Chore przydzielono losowo w stosunku 1:1 do ramienia otrzymującego rybocyklib w dawce 600 mg/dobę (3 tygodnie na leku/1 tydzień bez leku) lub placebo. W obu ramionach stosowano letrozol w dawce 2,5 mg/dobę. Czynnikiem stratyfikacyjnym w badaniu była obecność przerzutów w wątrobie i/lub płucach. Badanie to, prowadzone u wcześniej nieleczonych chorych osiągnęło swój pierwszorzędowy punkt końcowy, stwierdzono bowiem klinicznie istotna poprawę w zakresie wydłużenia czasu wolnego od progresji choroby (ang. progression free survival, PFS). Najczęstsze działania niepożądane leczenia obejmowały neutropenię (85%), nudności (39%), leukopenię (39%), zmęczenie (23%), niedokrwistość (23%) i limfopenię (23%).
Badanie kliniczne MONALEESA-2 będzie kontynuowane w celu oceny wpływu na przeżycie całkowite (ang. overall survival, OS), które jest drugorzędowym punktem końcowym badania.
Do badania klinicznego 3. fazy MONALEESA-2, prowadzonego w 294 ośrodkach na całym świecie włączono 668 chorych. Chore przydzielono losowo w stosunku 1:1 do ramienia otrzymującego rybocyklib w dawce 600 mg/dobę (3 tygodnie na leku/1 tydzień bez leku) lub placebo. W obu ramionach stosowano letrozol w dawce 2,5 mg/dobę. Czynnikiem stratyfikacyjnym w badaniu była obecność przerzutów w wątrobie i/lub płucach. Badanie to, prowadzone u wcześniej nieleczonych chorych osiągnęło swój pierwszorzędowy punkt końcowy, stwierdzono bowiem klinicznie istotna poprawę w zakresie wydłużenia czasu wolnego od progresji choroby (ang. progression free survival, PFS). Najczęstsze działania niepożądane leczenia obejmowały neutropenię (85%), nudności (39%), leukopenię (39%), zmęczenie (23%), niedokrwistość (23%) i limfopenię (23%).
Badanie kliniczne MONALEESA-2 będzie kontynuowane w celu oceny wpływu na przeżycie całkowite (ang. overall survival, OS), które jest drugorzędowym punktem końcowym badania.