123RF
FDA zarejestrowała w przyspieszonej procedurze elranatamab-bcmm do leczenia szpiczaka
Redaktor: Monika Stelmach
Data: 10.10.2023
Źródło: FDA, Katarzyna Stencel
Działy:
Aktualności w Onkologia
Aktualności
| Tagi: | FDA, elranatamab-bcmm, szpiczak |
Lek jest wskazany u dorosłych pacjentów z nawrotowym lub opornym na leczenie szpiczakiem, którzy otrzymali wcześniej co najmniej cztery linie leczenia, w tym inhibitor proteasomu, lek immunomodulujący i przeciwciało monoklonalne anty-CD38.
Elranatamab-bcmm to dwuswoiste przeciwciało aktywujące limfocyty T CD3 skierowane na antygen dojrzewania komórek B (BCMA).
Skuteczność leku oceniano w otwartym, jednoramiennym, wieloośrodkowym badaniu klinicznym MagnetisMM-3 (NCT04649359), w którym uczestniczyli pacjenci z nawrotowym/opornym na leczenie szpiczakiem, wykazujący oporność co najmniej na jeden inhibitor proteasomu, jeden lek immunomodulujący i jedno przeciwciało anty-CD38. W chwili włączenia do badania u pacjentów stwierdzano chorobę mierzalną według kryteriów Międzynarodowej Grupy Roboczej ds. Szpiczaka (IMWG).
Głównymi parametrami skuteczności były odsetek obiektywnych odpowiedzi (ORR) i czas trwania odpowiedzi (DoR), oceniane centralnie, niezależnie, w sposób zaślepiony, na podstawie kryteriów IMWG. Pierwotna populacja skuteczności obejmowała 97 pacjentów, którzy nie otrzymywali wcześniej terapii ukierunkowanej na BCMA, natomiast otrzymali co najmniej 4 linie leczenia, w tym inhibitor proteasomu, środek immunomodulujący i przeciwciało monoklonalne anty-CD38. ORR u 97 pacjentów otrzymujących zalecaną dawkę wyniósł 57,7% (95% CI 47,3%, 67,7%). Przy medianie okresu obserwacji w grupie pacjentów odpowiadających na leczenie wynoszącej 11,1 miesiąca mediana DoR nie została osiągnięta (95% CI 12 miesięcy, nie została osiągnięta). Odsetek DoR po 6 miesiącach wyniósł 90,4% (95% CI 78,4%, 95,9%), a po 9 miesiącach 82,3% (95% CI 67,1%, 90,9%).
Charakterystyka produktu leczniczego elranatamab-bcmm zawiera ostrzeżenie dotyczące zagrażającego życiu lub prowadzącego do zgonu zespołu uwalniania cytokin (CRS) i toksyczności neurologicznej, w tym neurotoksyczności związanej z komórkami efektorowymi układu odpornościowego (ICANS). Wśród pacjentów, którzy otrzymywali elranatamab-bcmm w zalecanej dawce, CRS wystąpił u 58% pacjentów, toksyczność neurologiczna u 59%, a ICANS u 3,3%. CRS stopnia 3. wystąpił u 0,5% pacjentów, a toksyczność neurologiczna stopnia 3. lub 4. wystąpiła u 7%.
Ze względu na ryzyko wystąpienia CRS i toksyczności neurologicznej, w tym ICANS, elranatamab-bcmm jest dostępny wyłącznie w warunkach ograniczonego programu w ramach strategii oceny i łagodzenia ryzyka (REMS) określonego jako ELREXFIO REMS. Najczęstszymi działaniami niepożądanymi (≥20%) były CRS, zmęczenie, reakcja w miejscu wstrzyknięcia, biegunka, zakażenie górnych dróg oddechowych, ból mięśniowo-szkieletowy, zapalenie płuc, zmniejszenie apetytu, wysypka, kaszel, nudności i gorączka.
Najczęstszymi nieprawidłowościami laboratoryjnymi stopnia 3. do 4. (≥20%) były: zmniejszenie liczby limfocytów, zmniejszenie liczby neutrofilów, zmniejszenie stężenia hemoglobiny, zmniejszenie liczby białych krwinek i zmniejszenie liczby płytek.
Zalecane dawkowanie elranatamabu-bcmm obejmuje: pierwszą dawkę wprowadzającą wynoszącą 12 mg w dniu 1., drugą dawkę wprowadzającą wynoszącą 32 mg w dniu 4., a następnie pierwszą dawkę terapeutyczną wynoszącą 76 mg w dniu 8. i dalej 76 mg tygodniowo do 24. tygodnia. W przypadku pacjentów, którzy otrzymywali elranatamab-bcmm co najmniej przez 24 tygodnie i uzyskali częściową lub lepszą odpowiedź utrzymującą się co najmniej przez 2 miesiące, odstęp między dawkami powinien wynosić dwa tygodnie. Leczenie elranatamabem-bcmm można kontynuować do czasu progresji choroby lub wystąpienia nieakceptowalnej toksyczności.
Opracowanie: dr n. med. Katarzyna Stencel
Skuteczność leku oceniano w otwartym, jednoramiennym, wieloośrodkowym badaniu klinicznym MagnetisMM-3 (NCT04649359), w którym uczestniczyli pacjenci z nawrotowym/opornym na leczenie szpiczakiem, wykazujący oporność co najmniej na jeden inhibitor proteasomu, jeden lek immunomodulujący i jedno przeciwciało anty-CD38. W chwili włączenia do badania u pacjentów stwierdzano chorobę mierzalną według kryteriów Międzynarodowej Grupy Roboczej ds. Szpiczaka (IMWG).
Głównymi parametrami skuteczności były odsetek obiektywnych odpowiedzi (ORR) i czas trwania odpowiedzi (DoR), oceniane centralnie, niezależnie, w sposób zaślepiony, na podstawie kryteriów IMWG. Pierwotna populacja skuteczności obejmowała 97 pacjentów, którzy nie otrzymywali wcześniej terapii ukierunkowanej na BCMA, natomiast otrzymali co najmniej 4 linie leczenia, w tym inhibitor proteasomu, środek immunomodulujący i przeciwciało monoklonalne anty-CD38. ORR u 97 pacjentów otrzymujących zalecaną dawkę wyniósł 57,7% (95% CI 47,3%, 67,7%). Przy medianie okresu obserwacji w grupie pacjentów odpowiadających na leczenie wynoszącej 11,1 miesiąca mediana DoR nie została osiągnięta (95% CI 12 miesięcy, nie została osiągnięta). Odsetek DoR po 6 miesiącach wyniósł 90,4% (95% CI 78,4%, 95,9%), a po 9 miesiącach 82,3% (95% CI 67,1%, 90,9%).
Charakterystyka produktu leczniczego elranatamab-bcmm zawiera ostrzeżenie dotyczące zagrażającego życiu lub prowadzącego do zgonu zespołu uwalniania cytokin (CRS) i toksyczności neurologicznej, w tym neurotoksyczności związanej z komórkami efektorowymi układu odpornościowego (ICANS). Wśród pacjentów, którzy otrzymywali elranatamab-bcmm w zalecanej dawce, CRS wystąpił u 58% pacjentów, toksyczność neurologiczna u 59%, a ICANS u 3,3%. CRS stopnia 3. wystąpił u 0,5% pacjentów, a toksyczność neurologiczna stopnia 3. lub 4. wystąpiła u 7%.
Ze względu na ryzyko wystąpienia CRS i toksyczności neurologicznej, w tym ICANS, elranatamab-bcmm jest dostępny wyłącznie w warunkach ograniczonego programu w ramach strategii oceny i łagodzenia ryzyka (REMS) określonego jako ELREXFIO REMS. Najczęstszymi działaniami niepożądanymi (≥20%) były CRS, zmęczenie, reakcja w miejscu wstrzyknięcia, biegunka, zakażenie górnych dróg oddechowych, ból mięśniowo-szkieletowy, zapalenie płuc, zmniejszenie apetytu, wysypka, kaszel, nudności i gorączka.
Najczęstszymi nieprawidłowościami laboratoryjnymi stopnia 3. do 4. (≥20%) były: zmniejszenie liczby limfocytów, zmniejszenie liczby neutrofilów, zmniejszenie stężenia hemoglobiny, zmniejszenie liczby białych krwinek i zmniejszenie liczby płytek.
Zalecane dawkowanie elranatamabu-bcmm obejmuje: pierwszą dawkę wprowadzającą wynoszącą 12 mg w dniu 1., drugą dawkę wprowadzającą wynoszącą 32 mg w dniu 4., a następnie pierwszą dawkę terapeutyczną wynoszącą 76 mg w dniu 8. i dalej 76 mg tygodniowo do 24. tygodnia. W przypadku pacjentów, którzy otrzymywali elranatamab-bcmm co najmniej przez 24 tygodnie i uzyskali częściową lub lepszą odpowiedź utrzymującą się co najmniej przez 2 miesiące, odstęp między dawkami powinien wynosić dwa tygodnie. Leczenie elranatamabem-bcmm można kontynuować do czasu progresji choroby lub wystąpienia nieakceptowalnej toksyczności.
Opracowanie: dr n. med. Katarzyna Stencel
