Lęk przed badaniem obrazowym. Czy lekarze są go świadomi?
Autor: Marta Koblańska
Data: 14.02.2017
Źródło: Medscape/MK
Działy:
Aktualności w Onkologia
Aktualności
Pojęcia lęku przed badaniami obrazowymi w kierunku raka nie jest znane słownikom. A lęk ten może negatywnie wpływać na jakość życia, psuć plan opieki i nawet prowadzić do niepotrzebnej terapii. Strach pojawia się przed badaniem oraz po jego wykonaniu do czasu wyników. Czy lekarze są go świadomi w wystarczającym stopniu?
Na wczesnych etapach u chorych leczonych z sukcesem i nie przejawiających cech choroby, lęk dotyczy możliwości powrotu nowotworu i konsekwencji. U pacjentów z chorobą zaawansowaną dotyczy wyników badania, tego, że terapia nie przynosi efektów oraz możliwej progresji choroby.
Wynik pozytywny oznacza, że dalsze leczenie nie ma sensu i chory może umrzeć. Przyznają to eksperci, w tym brytyjska chirurg onkoplastyczna Elizabeth O'Riordan, u której zdiagnozowano raka piersi w III stadium zaawansowania w wieku 40 lat w 2015 roku. Objawy po przebytej terapii, które wymagały badań obrazowych prowokowały lęk i głęboko indywidualizowały jej podejście do skanów.
Randy Hillard, psychiatra z Michigan State University przyznaje, że badania to próba egzystencjalna dla pacjenta. To tłumaczy dlaczego lęk się nie osłabia, nawet po wielu skanach wśród tych co przeżyli raka. Zjawisko zostało opisane w Lung Cancer. Lekarze już je obserwują, niektórzy wręcz twierdzą, że nie możliwe jest zaangażowanie w opiekę nad chorych ma nowotwór i nie zauważenie tego zjawiska.
Ale wielu pozostaje sceptycznych. Dr O'Riordan nawet twierdzi, że nie można zrozumieć tego, co przechodzą chorzy oczekujący na badanie, jeśli samemu nie choruje się na nowotwór. Wtóruje jej dr Hillard, uważając, że klinicyści nie są w stanie w pełni pojąc powagi strachu przed badaniami z kilku przyczyn. Jedną z nich jest to, że w onkologii na porządku dziennym jest śmierć, stąd strach nie zostaje umiejscowiony wysoko na liście priorytetów.
Tymczasem lęk przed badaniem obrazowym wpływa na jakość życia chorych. Co więcej, cierpienie z nim związane może wpływać na wynik. Pojawiły się już badania dowodzące, że niejednoznaczne wyniki, które wymagały dalszych testów i długiego czasu oczekiwania na rezultaty były związane z większą ilością cierpienia. Strach przed badaniem wpływa również negatywnie na samą terapię.
Wynik pozytywny oznacza, że dalsze leczenie nie ma sensu i chory może umrzeć. Przyznają to eksperci, w tym brytyjska chirurg onkoplastyczna Elizabeth O'Riordan, u której zdiagnozowano raka piersi w III stadium zaawansowania w wieku 40 lat w 2015 roku. Objawy po przebytej terapii, które wymagały badań obrazowych prowokowały lęk i głęboko indywidualizowały jej podejście do skanów.
Randy Hillard, psychiatra z Michigan State University przyznaje, że badania to próba egzystencjalna dla pacjenta. To tłumaczy dlaczego lęk się nie osłabia, nawet po wielu skanach wśród tych co przeżyli raka. Zjawisko zostało opisane w Lung Cancer. Lekarze już je obserwują, niektórzy wręcz twierdzą, że nie możliwe jest zaangażowanie w opiekę nad chorych ma nowotwór i nie zauważenie tego zjawiska.
Ale wielu pozostaje sceptycznych. Dr O'Riordan nawet twierdzi, że nie można zrozumieć tego, co przechodzą chorzy oczekujący na badanie, jeśli samemu nie choruje się na nowotwór. Wtóruje jej dr Hillard, uważając, że klinicyści nie są w stanie w pełni pojąc powagi strachu przed badaniami z kilku przyczyn. Jedną z nich jest to, że w onkologii na porządku dziennym jest śmierć, stąd strach nie zostaje umiejscowiony wysoko na liście priorytetów.
Tymczasem lęk przed badaniem obrazowym wpływa na jakość życia chorych. Co więcej, cierpienie z nim związane może wpływać na wynik. Pojawiły się już badania dowodzące, że niejednoznaczne wyniki, które wymagały dalszych testów i długiego czasu oczekiwania na rezultaty były związane z większą ilością cierpienia. Strach przed badaniem wpływa również negatywnie na samą terapię.
