Mutacje w genach receptorów estrogenowych kluczem do właściwego leczenia raka piersi?

Jak wynika z analizy danych chorych z badania klinicznego BOLERO-2, mutacje w obrębie receptorów estrogenowych można łatwo wykryć w surowicy krwi chorych na przerzutowego raka piersi i mogą one być kluczem do terapii celowanej chorych na hormonoopornego raka piersi.Badacze donoszą, że chore, u których stwierdza się obecność mutacji, mają krótszą medianę przeżycia całkowitego niż chore bez mutacji, a chore z różnymi mutacjami mogą odpowiadać na terapię w różny sposób.

Do badania klinicznego BOLERO-2 włączano kobiety w wieku pomenopauzalnym, chore na przerzutowego, hormonoopornego raka piersi z obecnością receptorów estrogenowych (ang. estrogen receptors, ER). Badacze analizowali próbki surowicy 541 chorych w chwili włączenia do badania. U 28,8% chorych wykryto obecność mutacji: u 15,3% jedynie mutację D538G, u 7,8% jedynie mutację Y537S, a u 5,5% obie wymienione mutacje. Nie wydaje się, aby te mutacje te były powodowane bezpośrednio przez inhibitory aromatazy, a jedynie pośrednio: postuluje się, że środowisko o niskim stężeniu estrogenów sprzyja powstawaniu tych mutacji.
Wykazano, że mediana czasu wolnego od progresji choroby (ang. progression free survival, PFS) u nosicielek mutacji jest istotnie krótsza w porównaniu z chorymi bez mutacji (odpowiednio 20,7 vs 32,1 miesiąca, HR 1,4). W badaniu klinicznym BOLERO-2 wykazano, że dodanie ewerolimusu do egzemestanu podwaja PFS (HR 0,4), ale najnowsze analizy wykazują, że odpowiedź na leczenie była zależna od statusu mutacji. Większość chorych odnosi korzyść z dodania ewerolimusu, podobną zależność wykazano dla mutacji D538G (HR 0,34), natomiast tej zależności nie potwierdzono dla mutacji Y537S (HR 0,98). Badacze podkreślają konieczność dokładnego zbadania wpływu mutacji na wyniki leczenia. Dalsze badania obserwacyjne mają na celu określenie czy wykrycie mutacji w ER powinno być wskazaniem do zmiany postępowania terapeutycznego.
Badanie to było jednym z większych badań oceniających mutacje w ER u chorych na przerzutowego raka piersi leczonych inhibitorami aromatazy, a jednym z jego ograniczeń jest fakt, iż ocenia on jedynie dwie mutacje ER.