NLPZ związane z krótszym przeżyciem chorych na raka nerkowokomórkowego
Autor: Marta Koblańska
Data: 09.07.2018
Źródło: Kidney Cancer/KS
W niektórych typach nowotworów wykazano korzyść z zastosowania niesterydowych leków przeciwzapalnych (NLPZ) takich jak ibuprofen czy aspiryna. Jednak według danych pochodzących z najnowszego badania, którego wyniki opublikowano w Kidney Cancer, zastosowanie NLPZ może się wiązać z krótszym czasem przeżycia całkowitego (ang. overall survival, OS) u chorych na przerzutowego raka nerkowokomórkowego.
Badacze przeprowadzili analizę danych 4736 chorych na przerzutowego raka nerkowokomórkowego leczonych w ramach badań klinicznych 2. i 3. fazy. Chorych podzielono na 4 grupy: chorych, którzy stosowali jedynie aspirynę, chorych którzy stosowali NLPZ inne niż aspirynę, chorych stosujących NLPZ oraz aspirynę oraz chorych, którzy nie stosowali żadnych NLPZ. Pierwszorzędowym punktem końcowym badania był czas przeżycia całkowitego (ang. overall survival, OS), a drugorzędowymi punktami końcowymi były czas wolny od progresji choroby (ang. progression free survival, PFS), odsetek odpowiedzi (ang. overall response rate, ORR) oraz działania niepożądane. W badaniu wykazano, że 457 chorych (10%) stosowało jedynie aspirynę, 639 chorych (13%) stosowało NLPZ inne niż aspirynę, 61 chorych (1%) stosowało zarówno NLPZ jak i aspirynę, natomiast 3579 chorych (76%) nie stosowało ani aspiryny ani innych NLPZ.
W badaniu wykazano, że zarówno OS jak i PFS były istotnie krótsze u chorych przyjmujących NLPZ inne niż aspirynę w porównaniu do chorych niestosujących NLPZ (OS: HR 1,47). Mediana PFS wynosiła odpowiednio 11,6 miesiąca vs 21,1 miesiąca (HR 1,29). Wykazano również, że nie ma istotnych statystycznie różnic w zakresie czasu przeżycia u chorych nie przyjmujących NLPZ i chorych przyjmujących aspirynę czy chorych przyjmujących zarówno NLPZ jak i aspirynę.
Badacze podkreślają jednak konieczność ostrożności w interpretacji tych wyników. Jednym z ograniczeń badania był jego retrospektywny charakter. Zdają sobie oni sprawę z konieczności dokładnego poznania mechanizmu działania NLPZ. Ich przeciwnowotworowe właściwości przypisywane są hamowaniu aktywności cyklooksygenazy (COX), co prowadzi do zahamowania syntezy prostaglandyn i zmniejszenia nasilenia reakcji zapalnej. W większości raków nerki dochodzi do ekspresji COX na komórkach guza i jest to niekorzystnym czynnikiem rokowniczym.
Związek pomiędzy stosowaniem NLPZ innych niż aspiryna z krótszym czasem przeżycia obserwowano zarówno u chorych nieleczonych, jak i leczonych TKI anty VEGF czy inhibitorami mTOR. Konieczne są dalsze badania dotyczące wpływu zastosowania NLPZ na czas przeżycia chorych leczonych kabozantynibem czy niwolumabem.
W badaniu wykazano, że zarówno OS jak i PFS były istotnie krótsze u chorych przyjmujących NLPZ inne niż aspirynę w porównaniu do chorych niestosujących NLPZ (OS: HR 1,47). Mediana PFS wynosiła odpowiednio 11,6 miesiąca vs 21,1 miesiąca (HR 1,29). Wykazano również, że nie ma istotnych statystycznie różnic w zakresie czasu przeżycia u chorych nie przyjmujących NLPZ i chorych przyjmujących aspirynę czy chorych przyjmujących zarówno NLPZ jak i aspirynę.
Badacze podkreślają jednak konieczność ostrożności w interpretacji tych wyników. Jednym z ograniczeń badania był jego retrospektywny charakter. Zdają sobie oni sprawę z konieczności dokładnego poznania mechanizmu działania NLPZ. Ich przeciwnowotworowe właściwości przypisywane są hamowaniu aktywności cyklooksygenazy (COX), co prowadzi do zahamowania syntezy prostaglandyn i zmniejszenia nasilenia reakcji zapalnej. W większości raków nerki dochodzi do ekspresji COX na komórkach guza i jest to niekorzystnym czynnikiem rokowniczym.
Związek pomiędzy stosowaniem NLPZ innych niż aspiryna z krótszym czasem przeżycia obserwowano zarówno u chorych nieleczonych, jak i leczonych TKI anty VEGF czy inhibitorami mTOR. Konieczne są dalsze badania dotyczące wpływu zastosowania NLPZ na czas przeżycia chorych leczonych kabozantynibem czy niwolumabem.
