Nowe leczenie ukierunkowane molekularnie dla chorych na potrójnie ujemnego raka piersi
Autor: Aleksandra Lang
Data: 23.05.2016
Źródło: Science Translational Medicine/AL
Badacze z Vanderbilt-Ingram Cancer Center opublikowali ostatnio w Science Translational Medicine wyniki badania, wskazujące na możliwość zastosowania leczenia ukierunkowanego molekularnie u chorych na potrójnie ujemnego raka piersi, jedyny typ tego nowotworu, dla którego dotychczas nie opracowano terapii celowanych.
Badacze określili zmienności genowe, mogące wyjaśniać przyczyny oporności potrójnie ujemnego raka piersi (triple-negative breast cancer, TNBC) na większość dostępnych metod terapeutycznych. Co ważniejsze, wyniki najnowszych badań sugerują, że leczenie ukierunkowane molekularnie, będące obecnie na etapie badań klinicznych może okazać się korzystne w tej sytuacji klinicznej.
Badacze wykazali, że chemioterapia przed operacją chirurgiczną może doprowadzić do eliminacji TNBC u około 30% chorych. Niemniej jednak u innych chorych TNBC wykazuje oporność na chemioterapię i często daje przerzuty odległe, przy czym w tych sytuacjach nie ma praktycznie skutecznego leczenia. Badacze wykazali, pewna role może dogrywać szlak przekaźnictwa komórkowego JAK-STAT.
W przedstawionym badaniu badacze analizowali próbki guzów pochodzących od 111 chorych leczonych w Instituto Nacional de Enfermedades Neoplásicas w Limie w Peru. Po zastosowaniu metody sekwencjonowania wykazano częstszą amplifikację genu JAK2 u chorych na TNBC otrzymujących chemioterapię, niż w przypadku chorych dotychczas nieleczonych. U chorych z amplifikacją genu JAK2 dochodziło też wcześniej do nawrotu choroby, w tej grypie chorych odnotowano tez większe ryzyko zgonu w ciągu 20 miesięcy po zabiegu chirurgicznym.
U pewnej grupy chorych wykazano większą ekspresję JAK2 w pobranych do analiz tkankach. Wskaźnik amplifikacji JAK2 w tych tkankach był podobny do wskaźnika określonego w próbkach pobranych po chemioterapii, co sugeruje, że JAK2 odgrywa dodatkowa rolę w rozwoju oporności oraz wykształcaniu pewnych cech komórek nowotworowych.
Badacze po raz pierwszy testowali na liniach komórkowych ruksolytynib (Jakafi), ogólny inhibitor JAK, stosowany w leczeniu zwłóknienia szpiku (myelofibrosis) pośredniego lub wysokiego ryzyka oraz chorych na czerwienicę prawdziwą. Nie hamuje on jednak tworzenia guza w komórkach wykazujących amplifikację JAK2. W następnym etapie zastosowano inhibitor swoisty dla JAK2, określony jako BSK805. Związek ten w skojarzeniu z chemioterapią znacznie ograniczał wzrost TNBC u myszy.
W opinii badaczy amplifikacja 9p24 była wcześniej stosowana do rozpoznania raka piersi i innych nowotworów złośliwych. Podkreślono jednak, że dotychczas nie określono genów w tej lokalizacji, wykazujących związek przyczynowy z procesem ontogenezy lub progresja guza. W przedstawionym badaniu wykazano wysoki wskaźnik obecności amplifikacji JAK2/9p24 u chorych na TNBC leczonych chemioterapią w porównaniu z dotychczas nieleczonymi chorymi na TNBC lub raki podstawnokomórkowe lub inne podtypy raka piersi.
Badacze wykazali, że chemioterapia przed operacją chirurgiczną może doprowadzić do eliminacji TNBC u około 30% chorych. Niemniej jednak u innych chorych TNBC wykazuje oporność na chemioterapię i często daje przerzuty odległe, przy czym w tych sytuacjach nie ma praktycznie skutecznego leczenia. Badacze wykazali, pewna role może dogrywać szlak przekaźnictwa komórkowego JAK-STAT.
W przedstawionym badaniu badacze analizowali próbki guzów pochodzących od 111 chorych leczonych w Instituto Nacional de Enfermedades Neoplásicas w Limie w Peru. Po zastosowaniu metody sekwencjonowania wykazano częstszą amplifikację genu JAK2 u chorych na TNBC otrzymujących chemioterapię, niż w przypadku chorych dotychczas nieleczonych. U chorych z amplifikacją genu JAK2 dochodziło też wcześniej do nawrotu choroby, w tej grypie chorych odnotowano tez większe ryzyko zgonu w ciągu 20 miesięcy po zabiegu chirurgicznym.
U pewnej grupy chorych wykazano większą ekspresję JAK2 w pobranych do analiz tkankach. Wskaźnik amplifikacji JAK2 w tych tkankach był podobny do wskaźnika określonego w próbkach pobranych po chemioterapii, co sugeruje, że JAK2 odgrywa dodatkowa rolę w rozwoju oporności oraz wykształcaniu pewnych cech komórek nowotworowych.
Badacze po raz pierwszy testowali na liniach komórkowych ruksolytynib (Jakafi), ogólny inhibitor JAK, stosowany w leczeniu zwłóknienia szpiku (myelofibrosis) pośredniego lub wysokiego ryzyka oraz chorych na czerwienicę prawdziwą. Nie hamuje on jednak tworzenia guza w komórkach wykazujących amplifikację JAK2. W następnym etapie zastosowano inhibitor swoisty dla JAK2, określony jako BSK805. Związek ten w skojarzeniu z chemioterapią znacznie ograniczał wzrost TNBC u myszy.
W opinii badaczy amplifikacja 9p24 była wcześniej stosowana do rozpoznania raka piersi i innych nowotworów złośliwych. Podkreślono jednak, że dotychczas nie określono genów w tej lokalizacji, wykazujących związek przyczynowy z procesem ontogenezy lub progresja guza. W przedstawionym badaniu wykazano wysoki wskaźnik obecności amplifikacji JAK2/9p24 u chorych na TNBC leczonych chemioterapią w porównaniu z dotychczas nieleczonymi chorymi na TNBC lub raki podstawnokomórkowe lub inne podtypy raka piersi.
