Pembrolizumab w leczeniu chorych na zaawansowanego czerniaka

W Lancet opublikowano wyniki badanie 1 fazy przeprowadzonego u 173 chorych na zaawansowanego czerniaka po niepowodzeniu terapii ipilimumabem.

Receptor PD-1 (programmed cell death 1) występuje na aktywowanych limfocytach T CD8+, CD4+, limfocytach T regulatorowych, limfocytach B oraz na komórkach NK. Przyłączenie przeciwciała anty-PD1 (pembrolizumab, Merck) do receptora PD-1 powoduje zahamowanie immunosupresji w środowisku guza wzmacniając odpowiedź przeciwnowotworową.
Chory zakwalifikowanych do badania randomizowano do ramienia, w którym otrzymywali pembrolizumab w dawce 2 mg/kg lub 10 mg/kg podawany co 3 tygodnie. U badanych chorych odsetek odpowiedzi klinicznych w wyniku zastosowanego leczenia wynosił 26% w obu grupach, natomiast stabilizację choroby zanotowano u 20% i 18% chorych otrzymujących odpowiednio pembrolizumab w dawce 2 i 10 mg/kg. Mediana przeżycia wolnego od progresji (progression-free survival) była dłuższa w grupie otrzymującej niższą dawkę leku (22 vs 14 tygodni), chociaż różnica nie była istotna statystycznie. Na tym etapie badania mediana czasu trwania odpowiedzi w żadnym z badanych ramion nie została osiągnięta. Leczenie było dobrze tolerowane. Odsetki powikłań w obu grupach były zbliżone. W grupie chorych leczonych wyższą dawką pembrolizumabu zanotowano więcej powikłań 3 i 4 stopnia (15% vs 8%). Do najczęstszych działań niepożądanych należały: zmęczenie, świąd skóry czy wysypka skórna.
Obecnie trwa badanie 3 fazy oceniające skuteczność nivolumabu (przeciwciał anty-PD1, BMS) u chorych na zaawansowanego czerniaka.