Porównanie skuteczności ibrutinibu z temsirolimusem u chorych na chłoniaka z komórek płaszcza
Autor: Aleksandra Lang
Data: 04.01.2016
Źródło: Rule S et al. „Ibrutinib Vs Temsirolimus: Results from a Phase 3, International, Randomized, Open-Label, Multicenter Study in Patients with Previously Treated Mantle Cell Lymphoma (MCL).” 57th Annual Meeting & Exposition, Orlando, FL; December 5-8, 2015.
Chłoniak z komórek płaszcza (MCL – mantle cell lymphoma) jest agresywnym nowotworem z limfocytów B, charakteryzującym się złym rokowaniem, szczególnie po niepowodzeniu pierwszej linii leczenia.
Ibrutinib jest inhibitorem kinazy tyrozynowej Brutona, który wykazał skuteczność w terapii MCL po wcześniejszym leczeniu w badaniu 2 fazy (65% ORR, 20% CR). Temsirolimus jest selektywnym inhibitorem kinazy mTOR (mammalian target of rapamycin) i w badaniach okazał się skuteczniejszy w terapii MCL w porównaniu do leczenia wybranego przez badacza. Prezentowane badanie MCL3001 porównuje oba te leki u chorych na nawrotowego lub opornego na leczenie MCL po przynajmniej jednej linii leczenia zawierającego rituximab.
280 chorych zrandomizowano do grupy otrzymującej doustny ibrutinib w dawce 560mg dziennie (n=139) lub do grupy otrzymującej dożylnie temsirolimus w dawce 175mg w dniu 1, 8 i 15 pierwszego cyklu oraz 75mg w kolejnych cyklach (n=141). Średni wiek chorych to 68 lat, a średnia ilość wcześniejszych linii leczenia wyniosła 2. Dwie trzecie chorych miało chorobę z pośrednim lub wysokim stopniem ryzyka wg uproszczonego wskaźnika MIPI (sMIPI). W okresie analizy wyników mediana czasu obserwacji wynosiła 20 miesięcy. Mediana przeżycia wolnego od progresji (PFS – progression-free survival) wyniosła 14,6 miesiąca w ramieniu ibrutinibu i 6,2 miesiąca w ramieniu temsirolimusu (p<0,0001). Dwuletni odsetek PFS wyniósł odpowiednio 41% i 7%. Całkowity odsetek odpowiedzi (ORR – overall response rate) wykazał przewagę ibrutinibu (71,9% vs 40,4%) jak również wyższy odsetek odpowiedzi całkowitych (18,7% vs 1,4%). Mediana przeżycia całkowitego (OS – overall survival) nie została osiągnięta w ramieniu ibrutinibu, a w ramieniu temsirolimusu wyniosła 21,3 miesiąca. Wyniki te mogą nie być w pełni prawidłowe, gdyż 23% chorych otrzymujących wstępnie temsirolimus otrzymało ibrutinib. Mediana czasu do rozpoczęcia następnej linii leczenia wyniosła 11,6 miesiąca w ramieniu temsirolimusu, a w ramieniu ibrutinibu nie została osiągnięta. Najczęstszymi działaniami niepożądanymi były: dla ibrutinibu – biegunka, zmęczenie i kaszel, a dla temsirolimusu – trombocytopenia, niedokrwistość i biegunka. Działania niepożądane w stopniu trzecim i wyższym wystąpiły u 67,6% chorych z ramienia ibrutinibu i u 87,1% chorych z ramienia temsirolimusu.
Podsumowując: ibrutinib wykazał przewagę w zakresie PFS i ORR oraz lepszą tolerancję leczenia w porównaniu z temsirolimusem u chorych na nawrotowego lub opornego na leczenie chłoniaka z komórek płaszcza. (al)
280 chorych zrandomizowano do grupy otrzymującej doustny ibrutinib w dawce 560mg dziennie (n=139) lub do grupy otrzymującej dożylnie temsirolimus w dawce 175mg w dniu 1, 8 i 15 pierwszego cyklu oraz 75mg w kolejnych cyklach (n=141). Średni wiek chorych to 68 lat, a średnia ilość wcześniejszych linii leczenia wyniosła 2. Dwie trzecie chorych miało chorobę z pośrednim lub wysokim stopniem ryzyka wg uproszczonego wskaźnika MIPI (sMIPI). W okresie analizy wyników mediana czasu obserwacji wynosiła 20 miesięcy. Mediana przeżycia wolnego od progresji (PFS – progression-free survival) wyniosła 14,6 miesiąca w ramieniu ibrutinibu i 6,2 miesiąca w ramieniu temsirolimusu (p<0,0001). Dwuletni odsetek PFS wyniósł odpowiednio 41% i 7%. Całkowity odsetek odpowiedzi (ORR – overall response rate) wykazał przewagę ibrutinibu (71,9% vs 40,4%) jak również wyższy odsetek odpowiedzi całkowitych (18,7% vs 1,4%). Mediana przeżycia całkowitego (OS – overall survival) nie została osiągnięta w ramieniu ibrutinibu, a w ramieniu temsirolimusu wyniosła 21,3 miesiąca. Wyniki te mogą nie być w pełni prawidłowe, gdyż 23% chorych otrzymujących wstępnie temsirolimus otrzymało ibrutinib. Mediana czasu do rozpoczęcia następnej linii leczenia wyniosła 11,6 miesiąca w ramieniu temsirolimusu, a w ramieniu ibrutinibu nie została osiągnięta. Najczęstszymi działaniami niepożądanymi były: dla ibrutinibu – biegunka, zmęczenie i kaszel, a dla temsirolimusu – trombocytopenia, niedokrwistość i biegunka. Działania niepożądane w stopniu trzecim i wyższym wystąpiły u 67,6% chorych z ramienia ibrutinibu i u 87,1% chorych z ramienia temsirolimusu.
Podsumowując: ibrutinib wykazał przewagę w zakresie PFS i ORR oraz lepszą tolerancję leczenia w porównaniu z temsirolimusem u chorych na nawrotowego lub opornego na leczenie chłoniaka z komórek płaszcza. (al)
