Potrzebne nowe metody leczenia zrazikowego raka sutka
Autor: Agata Solecka
Data: 05.03.2014
Źródło: M. J. Sikora, K. L. Cooper, A. Bahreini, S. Luthra, G. Wang, U. R. Chandran, N. E. Davidson, D. J. Dabbs, A. L. Welm, S. Oesterreich. Invasive lobular carcinoma cell lines are characterized by unique estrogen-mediated gene expression patterns and altered
Inwazyjny rak zrazikowy sutka może być dobrym kandydatem do spersonalizowanych metod leczenia. Badania wykazują, że charakteryzuje się szczególnym typem wzrostu i obecnością specyficznych markerów.
Naukowcy z Pittsburgh Cancer Institute (UPCI) donoszą, że inwazyjny zrazikowy rak sutka, który jest drugim w kolejności najczęściej występującym rakiem piersi, może być dobrym kandydatem do spersonalizowanych metod leczenia. Wyniki ich pracy opublikowano w Cancer Research.
Pacjenci z rakiem zrazikowym są najczęściej leczeni chirurgicznie z następczą chemioterapią lub leczeniem hormonalnym z wykorzystaniem tamoksyfenu albo inhibitorów aromatazy - tak samo jako pacjenci z rakiem przewodowym. Tymczasem jednak rak zrazikowy charakteryzuje się innym typem wzrostu, który nie prowadzi do powstania guza oraz obecnością specyficznych markerów. Dodatkowo badania wskazują, że stosowanie tamoksyfenu przynosi zdecydowanie mniej korzyści pacjentom z tym typem raka. W zespole naukowców z Pittsburgha zaangażowani byli naukowcy z wielu dziedzin - genetycy, patolodzy, biostatystycy oraz bioinformatycy. Wyniki ich pracy wskazują, że komórki raka zrazikowego są wrażliwe na leczenie inhibitorami receptora FGF-1 (FGFR-1, czynnik wzrostu fibroblastów). Stosowanie jego inhibitorów blokuje ścieżki metaboliczne potrzebne do przetrwania tych komórek i przeciwdziała oporności na tamoksyfen.
Autor badania, dr Matthew Sikora podkreśla, że potrzebne są lepsze modele obrazujące rozwój raka zrazikowego niż te, które są obecnie dostępne w laboratoriach. Głównym zamierzeniem jego badania było jednak zidentyfikowanie potencjalnych celów w terapii zrazikowego raka sutka. Dzięki wspólnemu wysiłkowi kierowanego przez niego multidyscyplinarnego zespołu być może już niedługo będziemy dysponować nowymi, bardziej skutecznymi lekami.
Pacjenci z rakiem zrazikowym są najczęściej leczeni chirurgicznie z następczą chemioterapią lub leczeniem hormonalnym z wykorzystaniem tamoksyfenu albo inhibitorów aromatazy - tak samo jako pacjenci z rakiem przewodowym. Tymczasem jednak rak zrazikowy charakteryzuje się innym typem wzrostu, który nie prowadzi do powstania guza oraz obecnością specyficznych markerów. Dodatkowo badania wskazują, że stosowanie tamoksyfenu przynosi zdecydowanie mniej korzyści pacjentom z tym typem raka. W zespole naukowców z Pittsburgha zaangażowani byli naukowcy z wielu dziedzin - genetycy, patolodzy, biostatystycy oraz bioinformatycy. Wyniki ich pracy wskazują, że komórki raka zrazikowego są wrażliwe na leczenie inhibitorami receptora FGF-1 (FGFR-1, czynnik wzrostu fibroblastów). Stosowanie jego inhibitorów blokuje ścieżki metaboliczne potrzebne do przetrwania tych komórek i przeciwdziała oporności na tamoksyfen.
Autor badania, dr Matthew Sikora podkreśla, że potrzebne są lepsze modele obrazujące rozwój raka zrazikowego niż te, które są obecnie dostępne w laboratoriach. Głównym zamierzeniem jego badania było jednak zidentyfikowanie potencjalnych celów w terapii zrazikowego raka sutka. Dzięki wspólnemu wysiłkowi kierowanego przez niego multidyscyplinarnego zespołu być może już niedługo będziemy dysponować nowymi, bardziej skutecznymi lekami.
