Przedłużona hormonoterapia może poprawiać jakość życia po leczeniu raka piersi

Wyniki opublikowanego ostatnio badania wykazują, że jakość życia u chorych na raka piersi, u których stosowano wydłużoną hormonoterapię adjuwantową jest istotnie lepsza niż u pozostałych kobiet z nowotworwmi złośliwymi piersi na wczesnym etapie zaawansowania klinicznego oraz populacji ogólnej

Dotychczasowym standardem leczenia wczesnego raka piersi z obecnością receptorów hormonalnych u kobiet po menopauzie jest hormonoterapia adjuwantowa prowadzona przez 5 lat, która, jak wykazano we wcześniejszych badaniach, poprawia przeżycie wolne od choroby (ang. disease free survival, DFS). U części kobiet dochodzi jednak do wcześniejszego zakończenia leczenia z uwagi na działania niepożądane, takie jak zwiększenie masy ciała, zmniejszenie libido, uderzenia gorąca i silny ból stawów. Autorzy przedstawionego badania zaprosili 471 kobiet, u których przedłużono hormonoterapię adjuwantową o rok do półtora roku do wypełnienia kwestionariusza służącego ocenie jakości życia. Uzyskane wartości porównano następnie z wartościami odnotowanymi u kobiet na raka piersi w stadium I lub II oraz z kobietami w populacji ogólnej. Ogólna ocena jakości życia u kobiet uczestniczących w badaniu wyniosła 79,6 i była statystycznie istotnie lepsza niż w grupach porównawczych obejmujących kobiety z wczesnym rakiem piersi oraz z populacji ogólnej, gdzie ocean ta wynosiła odpowiednio 64,6 i 71,2 (dla obu porównań p< 0,01). Ocena funkcjonowania emocjonalnego oraz problemów finansowych również wypadła istotnie lepiej w badanej grupie niż w grupach porównawczych. Różnice dotyczące oceny utraty apetytu, bólu i biegunki wypadły również na korzyść badanej grupy, ale były one niewielkie, bez istotności statystycznej. Badacze zauważyli, że jednym z czynników, którym mógł wpłynąć na lepszą ocenę w badanej grupie był czas przeżycia. Przeżycie pierwszych pięciu lat po rozpoznaniu mogło zwiększyć optymizm kobiet oceniających jakość swojego życia w porównaniu z chorymi będącymi krótko po rozpoznaniu raka piersi. Podkreślono, że optymalny czas trwania hormonoterapii adjuwantowej nie został dotychczas określony. W podejmowaniu ostatecznych decyzji w zmianie standardów postępowania należy także uwzględnić wyniki wcześniejszych badań wskazujących na pogorszenie jakości życia w pierwszych pięciu latach po rozpoznaniu. Autorzy tego interesującego badania zwrócili też uwagę, że do tej pory poddano wnikliwej ocenie zależności między leczeniem raka piersi a różnymi aspektami psychologicznymi. Faktem jest, że wiele kobiet po zakończeniu leczenia czuje się rozbitych, niepełnosprawnych i zagrożonych, często nawet do końca życia. Być może przedłużenie leczenia daje poczucie dobrostanu i zwiększa aktywność chorych.