Przeztętnicza chemoembolizacja w raku wątrobowokomórkowym: wpływ na czynność wątroby i zajęcie naczyń krwionośnych
Autor: Marta Koblańska
Data: 08.03.2017
Źródło: British Journal of Cancer /KS
Wykonywanie przeztętniczej chemoembolizacji (transarterial chemo-embolisation, TACE) jest zalecane u chorych na raka wątrobowokomórkowego (hepatocellular carcinoma, HCC) w stadium pośrednim według klasyfikacji barcelońskiej (Barcelona Clinic Liver Cancer, BCLC) (stadium B), szczególnie u chorych z dobrą czynnością wątroby i niewielkim nasileniem objawów klinicznych.
Metoda ta jest również wskazana u chorych we wczesnych stadiach choroby, którzy nie kwalifikują się do przezskórnej ablacji, resekcji wątroby lub przeszczepienia. Ocena rokowania oparta na skali HAP (hepatoma arterial embolisation prognostic) obejmuje parametry czynności wątroby oraz czynniki związane z nowotworem. Skala ALBI (Albumin-Bilirubin) umożliwia ocenę wpływu czynności wątroby na przeżycie chorych.
Celem przedstawionego badania była analiza czynników wpływających na przeżycie w tej grupie chorych. Szczególną uwagę zwrócono na początkową czynność wątroby oraz nacieku naczyń krwionośnych (vascular invasion, VI). W trakcie badania stosowano też skalę HAP w celu oceny jej wiarygodności (walidacji) oraz skalę ALBI.
Do badania włączono 3030 chorych, pochodzących z Europy, Japonii, Chin (Hongkongu) i Egiptu i poddanych TACE. Analizowano wpływ czynności wątroby (na podstawie oceny w skali ALBI i HAP) oraz VI na przeżycie całkowite. W analizie zastosowano jednoczynnikowy i wieloczynnikowy model regresji Coxa.
Wykazano, że stężenie albumin i bilirubiny w surowicy krwi, liczba guzów w wątrobie, wielkość guza, obecność VI oraz etiologia są czynnikami prognostycznymi u chorych poddanych TACE (p ≤0,0001). Na podstawie wieloczynnikowej analizy wykazano, że charakterystyka guza (wielkość, liczba, stężenie AFP, obecność VI; p <0,0001), czynność wątroby (stężenie albumin i bilirubiny w surowicy krwi) (p <0,0001), etiologia guza (p=0,0082) oraz wiek chorego (p=0,0012) w największym stopniu wpływają na przeżycie całkowite. Klasyfikacja oparta na ocenie w skali ALBI wykazała brak nakładania się krzywych przeżycia, zarówno w całej populacji jak i w podgrupach w zależności od kraju pochodzenia. Walidowano także skalę HAP. Wykazano, że liczba guzów, etiologia oraz VI są dodatkowymi niezależnymi czynnikami prognostycznymi, których dotychczas nie włączono do skali oceny HAP. Przeżycie całkowite było szczególnie niekorzystne u chorych z VI.
Skala ALBI pozwoliła na wyróżnienie trzech kategorii prognostycznych chorych poddawanych TACE, co pozwoliło na określenie znaczenia czynności wątroby w odniesieniu do ostatecznych wyników TACE. Dokonano międzynarodowej walidacji skali HAP oraz wykazano bardzo nasilony, niekorzystny wpływ VI.
Celem przedstawionego badania była analiza czynników wpływających na przeżycie w tej grupie chorych. Szczególną uwagę zwrócono na początkową czynność wątroby oraz nacieku naczyń krwionośnych (vascular invasion, VI). W trakcie badania stosowano też skalę HAP w celu oceny jej wiarygodności (walidacji) oraz skalę ALBI.
Do badania włączono 3030 chorych, pochodzących z Europy, Japonii, Chin (Hongkongu) i Egiptu i poddanych TACE. Analizowano wpływ czynności wątroby (na podstawie oceny w skali ALBI i HAP) oraz VI na przeżycie całkowite. W analizie zastosowano jednoczynnikowy i wieloczynnikowy model regresji Coxa.
Wykazano, że stężenie albumin i bilirubiny w surowicy krwi, liczba guzów w wątrobie, wielkość guza, obecność VI oraz etiologia są czynnikami prognostycznymi u chorych poddanych TACE (p ≤0,0001). Na podstawie wieloczynnikowej analizy wykazano, że charakterystyka guza (wielkość, liczba, stężenie AFP, obecność VI; p <0,0001), czynność wątroby (stężenie albumin i bilirubiny w surowicy krwi) (p <0,0001), etiologia guza (p=0,0082) oraz wiek chorego (p=0,0012) w największym stopniu wpływają na przeżycie całkowite. Klasyfikacja oparta na ocenie w skali ALBI wykazała brak nakładania się krzywych przeżycia, zarówno w całej populacji jak i w podgrupach w zależności od kraju pochodzenia. Walidowano także skalę HAP. Wykazano, że liczba guzów, etiologia oraz VI są dodatkowymi niezależnymi czynnikami prognostycznymi, których dotychczas nie włączono do skali oceny HAP. Przeżycie całkowite było szczególnie niekorzystne u chorych z VI.
Skala ALBI pozwoliła na wyróżnienie trzech kategorii prognostycznych chorych poddawanych TACE, co pozwoliło na określenie znaczenia czynności wątroby w odniesieniu do ostatecznych wyników TACE. Dokonano międzynarodowej walidacji skali HAP oraz wykazano bardzo nasilony, niekorzystny wpływ VI.
