Rak odbytnicy: podobne wyniki chirurgicznego leczenia laparoskopowego i klasycznego leczenia chirurgicznego

Według najnowszych wyników badania Colorectal Cancer Laparoscopic or Open Resection (COLOR) II opublikowanych 2 kwietnia w New England Journal of Medicine, trzyletni odsetek nawrotów oraz przeżycie chorych na nieinwazyjnego raka odbytnicy jest podobny po zabiegu laparoskopowym oraz klasycznym leczeniu chirurgicznym.

Według autorów badanie to, do którego włączono ponad tysiąc chorych, powinno utwierdzać chorych i lekarzy w przekonaniu, że zabieg laparoskopowy jest bezpieczny u chorych na nienaciekającego raka odbytnicy przynosząc krótkoterminowe korzyści, takie jak mniejsze natężenie bólu pooperacyjnego oraz krótszy czas hospitalizacji. Dlatego tą metodę leczenia powinno się proponować tej grupie chorych. Laparoskopowe leczenie chirurgiczne szeroko stosuje się w leczeniu raka jelita grubego. W porównaniu z klasycznym leczeniem chirurgicznym przynosi lepsze krótkoterminowe wyniki, powoduje mniejszą utratę krwi oraz skraca czas powrotu do sprawności. Długoterminowe randomizowane badania wskazują na podobne wyniki leczenia chirurgicznego laparoskopowego i klasycznego u chorych na raka jelita grubego. Około 1/3 raków jelita grubego ogranicza się do odbytnicy. Badanie przeprowadzono w 30 szpitalach w ośmiu krajach. Od stycznia 2004 do maja 2010 roku badacze losowo przydzielali chorych do ramienia, w którym przeprowadzano zabieg laparoskopowy i do ramienia, w którym przeprowadzano klasyczny zabieg chirurgiczny. U chorych stwierdzano pojedynczego guza odbytnicy w obrębie 15 cm od zwieracza, nienaciekającego sąsiednich tkanek, bez przerzutów odległych. Badacze wykluczyli chorych z dużymi guzami, u których trudne byłoby przeprowadzenie zabiegu laparoskopowego (guzy z cechą T4 lub T3 w obrazach tomografii komputerowej czy rezonansu magnetycznego). Chorzy otrzymali neoadjuwantową terapię zgodną z wytycznymi ośrodka, w obu grupach nie odnotowano istotnych różnic. Badanie obserwacyjne obejmowało wykonanie badań obrazowych miednicy, wątroby oraz klatki piersiowej po 3 latach oraz coroczne badanie przedmiotowe do pięciu lat po zabiegu chirurgicznym. Analiza obejmowała 1044 chorych (699 poddanych zabiegowi laparoskopowemu oraz 345 poddanych klasycznemu zabiegowi chirurgicznemu). Po 3 latach stwierdzono podobny odsetek wznów miejscowych w obu grupach (po 5%, 90% CI -2,6 do 2,6 punktu procentowego). W obu grupach stwierdzono również podobny odsetek chorych bez nawrotu choroby (odpowiednio 86,7% vs 83,6; 95% CI, −1,6 to 7,8 punktu procentowego).
U chorych, u których nowotwór występował w 1/3 dolnej odbytnicy i u których przeprowadzono zabieg laparoskopowy, stwierdzono mniejszy odsetek nawrotów miejscowych niż u podobnych chorych operowanych. Jednym z powodów może być fakt, że zabieg laparoskopowy umożliwia lepszą wizualizację wąskich powierzchni, takich jak miednica.
Badacze wspominają, że istnieją przesłanki mówiące, że po zabiegu laparoskopowym usunięcia dolnego odcinka odbytnicy chorzy mają dłuższy czas wolny od progresji choroby oraz mniejszy odsetek wznów miejscowych
W porównaniu do klasycznego zabiegu chirurgicznego, zabieg laparoskopowy trwa dłużej (52 minuty), chory zostaje w szpitalu krócej, a czynność jelit szybciej powraca do prawidłowej. Jednym z ograniczeń badania jest brak centralnej oceny mikroskopowej usuniętej tkanki, jak również fakt stosowania różnych technik obrazowania przez różne ośrodki.