Trastuzumab w terapii adjuwantowej poprawia długookresowe wyniki przeżycia

20 października 2014 roku na stronie internetowej Journal of Clinical Oncology opublikowano wyniki połączonej analizy dwóch randomizowanych badań klinicznych prowadzonych przez North Central Cancer Treatment Group NCCTG N9831 i National Surgical Adjuvant Breast and Bowel Project NSABP B-31.

Do obu badań włączono 4046 chorych na HER2+ operacyjnego raka piersi, które w leczeniu adjuwantowym otrzymywały doksorubicynę i cyklofosfamid a następnie sam paklitaksel lub w skojarzeniu z trastuzumabem. Analizę przeżycia wykonano po odnotowaniu 710 zgonów. Mediana czasu obserwacji żyjących chorych wynosił 8,4 roku w ramieniu z trastuzumabem i 8,3 roku w grupie kontrolnej, przy czym w obu grupach czas przeżycia ponad 90% chorych przekraczał 5 lat. W grupie leczonej trastuzumabem 76,7% chorych żyło bez objawów choroby, 9,2% było po nawrocie choroby lub po drugim nowotworze pierwotnym, a 10,4% zmarło z powodu raka piersi. Dla porównani w ramieniu kontrolnym 66,3% chorych żyło bez objawów choroby, 13% było po nawrocie choroby lub drugim pierwotnym nowotworze, a 16,10 % zmarło z powodu raka piersi. Uwzględniając inne czynniki ryzyka leczenie trastuzumabem wiązało się z 39% zmniejszeniem ryzyka zgonu, niezależnie od podgrupy. Podobnie tez przerzuty odlegle były blisko dwukrotnie częstsze w grupie kontrolnej w porównaniu z grupą leczoną trastuzumabem (20,6% vs 11,9%). Badacze podkreślili, że wprowadzenie trastuzumabu do praktyki klinicznej w leczeniu adjuwantowym chorych na HER2+ raka piersi stanowi jedno z największych osiągnięć ostatniej dekady. Na podstawie danych dotyczących przeżycia wolnego od choroby uznano, że leczenie adjuwantowe trastuzumabem w skojarzeniu z taksanami przez okres jednego roku powinno być standardem postępowania.