Wpływ opóźnienia uzupełniającej chemioterapii na rokowanie chorych na raka jelita grubego

Podczas corocznego spotkania Gastrointestinal Cancers Symposium zaprezentowano wyniki meta-analizy, w której wykazano, że opóźnienie uzupełniającej chemioterapii po zabiegu usunięcia raka jelita grubego skraca przeżycie chorych.

Leczenie adjuwantowe cytostatykami zalecane jest u wszystkich chorych na raka okrężnicy, u których w materiale pooperacyjnym stwierdzono przerzuty do węzłów chłonnych (T1-4 N1-2 M0 – TNM III). Uzupełniająca chemioterapia jest także uzasadniona u chorych bez obecności przerzutów do węzłów chłonnych (T3N0M0 – TNM IIA i T4N0M0 – TNM IIB) w przypadku wystąpienia jednego z niżej wymienionych czynników wysokiego ryzyka nawrotu: niedostateczny zakres limfadenektomii (liczba zbadanych węzłów chłonnych <12), nisko zróżnicowany guz (G3-G4), zajęcie okołoguzowych naczyń, pierwotne wystąpienie niedrożności, guz T3 z perforacją oraz guz pT4.
Meta-analiza obejmowała 9 badań klinicznych (2 randomizowane i 7 kohotowych), w których uczestniczyło 14 357 chorych na raka jelita grubego otrzymujących uzupełniająca chemioterapię. Wykazano, że opóźnienie leczenia cytostatykami o ponad cztery tygodnie po leczeniu chirurgicznym zwiększa ryzyko śmierci chorych. Odroczenie chemioterapii o osiem tygodni zwiększa ryzyko o 12%, natomiast opóźnienie o 12 tygodni powoduje wzrost ryzyka o 25%. Autorzy analizy podkreślają, że w celu uniknięcia zwiększone ryzyko zgonu, u chorych otrzymujących uzupełniająca chemioterapia z powodu raka jelita grubego należy rozpocząć ją najszybciej jak to racjonalnie możliwe.