123RF
Antybiotykoterapia w leczeniu idiopatycznego włóknienia płuc
Redaktor: Iwona Konarska
Data: 25.05.2021
Źródło: doi:10.1001/jama.2021.4956
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
Tagi: | doksycyklina, kotrimoksazol, hospitalizacje, badanie, kliniczne |
W przebiegu idiopatycznego włóknienia płuc w obserwuje się zmianę profilu mikrobiomu płuc. Uważa się że wpłynięcie na niekorzystną zmianę mikrobiomu płuc może zahamować progresję idiopatycznego zwłóknienia płuc. W badaniu klinicznym o akronimie CleanUP-IPF oceniano zastosowanie kotrimoksazolu lub doksycykliny u pacjentów z idiopatycznym włóknieniem płuc.
W przebiegu idiopatycznego włóknienia płuc w obserwuje się zmianę profilu mikrobiomu płuc. Uważa się że wpłynięcie na niekorzystną zmianę mikrobiomu płuc może zahamować progresję idiopatycznego zwłóknienia płuc. W badaniu klinicznym o akronimie CleanUP-IPF oceniano zastosowanie kotrimoksazolu lub doksycykliny u pacjentów z idiopatycznym włóknieniem płuc.
Do badania zakwalifikowano 513 pacjentów w wieku co najmniej 40 lat, których zrandomizowano do antybiotykoterapii (254) lub postępowania standardowego (bez placebo). Pacjenci zrandomizowani do antybiotyków otrzymywali kotrimoksazol lub doksycyklinę. Pierwszorzędowym punktem końcowym był czas do hospitalizacji z przyczyn oddechowych lub śmierć (ze wszystkich przyczyn).
Średnia wieku wyniosła 71 lat, a większość (76%) stanowili mężczyźni. Mediana czasu obserwacji wyniosła 13,1 miesięcy. W sumie zastosowanie antybiotyków nie wiązało się ze zmniejszeniem ryzyka hospitalizacji z przyczyn oddechowych lub śmierci (HR=1,04 95% CI: 0,71-1,53). Również nie odnotowano, aby zastosowanie kotrimoksazolu lub doksycykliny miało przewagę nad innym leczeniem. W grupie leczonej antybiotykami częściej odnotowywano dolegliwości oddechowe, biegunkę lub wysypkę, a rzadziej infekcje w porównaniu z grupą kontrolną.
Zastosowanie antybiotyków w leczeniu idiopatycznego włóknienia płuc nie zmniejsza ryzyka hospitalizacji z powodów oddechowych lub śmierci. Badanie o akronimie CleanUP-IPF wskazuje, że pacjenci z idiopatycznym włóknieniem płuc nie uzyskują korzyści z takiego postępowania i nie powinno być ono zalecane.
CI – Confidence Interval (pl. przedział ufności), HR – Hazard Ratio (pl. hazard względny)
Opracował: lek. med. Mikołaj Kamiński
Do badania zakwalifikowano 513 pacjentów w wieku co najmniej 40 lat, których zrandomizowano do antybiotykoterapii (254) lub postępowania standardowego (bez placebo). Pacjenci zrandomizowani do antybiotyków otrzymywali kotrimoksazol lub doksycyklinę. Pierwszorzędowym punktem końcowym był czas do hospitalizacji z przyczyn oddechowych lub śmierć (ze wszystkich przyczyn).
Średnia wieku wyniosła 71 lat, a większość (76%) stanowili mężczyźni. Mediana czasu obserwacji wyniosła 13,1 miesięcy. W sumie zastosowanie antybiotyków nie wiązało się ze zmniejszeniem ryzyka hospitalizacji z przyczyn oddechowych lub śmierci (HR=1,04 95% CI: 0,71-1,53). Również nie odnotowano, aby zastosowanie kotrimoksazolu lub doksycykliny miało przewagę nad innym leczeniem. W grupie leczonej antybiotykami częściej odnotowywano dolegliwości oddechowe, biegunkę lub wysypkę, a rzadziej infekcje w porównaniu z grupą kontrolną.
Zastosowanie antybiotyków w leczeniu idiopatycznego włóknienia płuc nie zmniejsza ryzyka hospitalizacji z powodów oddechowych lub śmierci. Badanie o akronimie CleanUP-IPF wskazuje, że pacjenci z idiopatycznym włóknieniem płuc nie uzyskują korzyści z takiego postępowania i nie powinno być ono zalecane.
CI – Confidence Interval (pl. przedział ufności), HR – Hazard Ratio (pl. hazard względny)
Opracował: lek. med. Mikołaj Kamiński