Azytromycyna zmniejsza częstość zaostrzeń u dzieci z przewlekłą chorobą płuc związaną z HIV
| Tagi: | badania, azytromycyna, zaostrzenia oddechowe |
Według naukowców oprócz tego, że azytromycyna jest bezpieczna i dobrze tolerowana, to posiada wysoką, wewnątrzkomórkową wchłanialność i powolne wydalanie przez wątrobę. Wynikające z tego wysokie stężenia w tkankach sprawiają, że dawkowanie raz w tygodniu ułatwia przestrzeganie zaleceń.
Wykonano podwójnie ślepe, randomizowane badanie kliniczne (mediana wieku: 15,3 lat; 51%) u osób z zakażeniem HIV w okresie okołoporodowym i przewlekłą chorobą płuc związaną z HIV, które przyjmowały leki przeciwretrowirusowe przez 6 miesięcy lub dłużej. Uczestnikom badania podawano azytromycynę doustną raz w tygodniu (n = 174) lub placebo (n = 173) przez 48 tygodni.
Pierwszorzędowym punktem końcowym była średnia różnica w wyniku FEV1. Drugorzędowe wyniki obejmowały ostre zaostrzenia oddechowe, hospitalizacje z dowolnej przyczyny oraz śmiertelność.
W badaniu wzięło udział 162 uczestników w grupie azytromycyny i 146 uczestników w grupie placebo. Dane dotyczące pierwszorzędowych wyników końcowych obejmowały nieistotny wynik FEV1 z 0,06 (95% CI, –0,1-0,21; P = 0,48).
Częstość ostrych zaostrzeń ze strony układu oddechowego wynosiła 12,1 zdarzenia na 100 osobolat w grupie azytromycyny w porównaniu z 24,7 zdarzenia na 100 osobolat w grupie placebo (HR = 0,5; 95% CI, 0,27-0,93; P = 0,03). Częstość hospitalizacji nie była znamienna, przy 1,3 zdarzeń w grupie azytromycyny i 7,1 zdarzenia w grupie placebo (HR = 0,24; 95% CI, 0,06-1,07; P = 0,56).
Badacze zaobserwowali 3 zgony w grupie placebo i zgon w grupie azytromycyny. Nie wystąpiły żadne poważne zdarzenia niepożądane związane z lekiem.
Według naukowców, leczenie azytromycyną w połączeniu z opornością mikrobiomów na środki przeciwdrobnoustrojowe w mikrobiomie dróg oddechowych zwiększa oporność na makrolid azytromycyny u organizmów pobocznych.
Badanie uzasadnia potrzebę selektywnego podejścia do leczenia. Przyszłe badania powinny określić skutki terapeutyczne azytromycyny w odniesieniu do takich czynników, jak nasilenie choroby, upośledzenie czynnościowe i zasięg obniżenia odporności, aby zidentyfikować pacjentów, którzy najwięcej skorzystaliby na takiej interwencji. Przyszłe badania powinny zidentyfikować grupy pacjentów, które odniosłyby największe korzyści z tej interwencji, optymalną długość leczenia i harmonogramy dawkowania oraz trwałość efektu leczenia.
Pierwszorzędowym punktem końcowym była średnia różnica w wyniku FEV1. Drugorzędowe wyniki obejmowały ostre zaostrzenia oddechowe, hospitalizacje z dowolnej przyczyny oraz śmiertelność.
W badaniu wzięło udział 162 uczestników w grupie azytromycyny i 146 uczestników w grupie placebo. Dane dotyczące pierwszorzędowych wyników końcowych obejmowały nieistotny wynik FEV1 z 0,06 (95% CI, –0,1-0,21; P = 0,48).
Częstość ostrych zaostrzeń ze strony układu oddechowego wynosiła 12,1 zdarzenia na 100 osobolat w grupie azytromycyny w porównaniu z 24,7 zdarzenia na 100 osobolat w grupie placebo (HR = 0,5; 95% CI, 0,27-0,93; P = 0,03). Częstość hospitalizacji nie była znamienna, przy 1,3 zdarzeń w grupie azytromycyny i 7,1 zdarzenia w grupie placebo (HR = 0,24; 95% CI, 0,06-1,07; P = 0,56).
Badacze zaobserwowali 3 zgony w grupie placebo i zgon w grupie azytromycyny. Nie wystąpiły żadne poważne zdarzenia niepożądane związane z lekiem.
Według naukowców, leczenie azytromycyną w połączeniu z opornością mikrobiomów na środki przeciwdrobnoustrojowe w mikrobiomie dróg oddechowych zwiększa oporność na makrolid azytromycyny u organizmów pobocznych.
Badanie uzasadnia potrzebę selektywnego podejścia do leczenia. Przyszłe badania powinny określić skutki terapeutyczne azytromycyny w odniesieniu do takich czynników, jak nasilenie choroby, upośledzenie czynnościowe i zasięg obniżenia odporności, aby zidentyfikować pacjentów, którzy najwięcej skorzystaliby na takiej interwencji. Przyszłe badania powinny zidentyfikować grupy pacjentów, które odniosłyby największe korzyści z tej interwencji, optymalną długość leczenia i harmonogramy dawkowania oraz trwałość efektu leczenia.
Patronat naukowy portalu: