Ewerolimus pierwszym lekiem wykazującym skuteczność w guzach neuroendokrynnych płuca
Autor: Andrzej Kordas
Data: 04.11.2015
Źródło: Everolimus in advanced nonfunctional neuroendocrine tumors (NET) of lung or gastrointestinal (GI) origin: Efficacy and safety results from the placebo-controlled, double blind, multicenter, Phase 3 RADIANT-4 study
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
Opublikowane ostatnio badanie kliniczne wskazuje na skuteczność ewerolimusu (Afinitor, Novartis) w leczeniu guzów neuroendokrynnych zarówno przewodu pokarmowego, jak płuc.
Ewerolimus został wcześniej zarejestrowany do leczenia guzów neuroendokrynnych (neuroendocrine tumor, NET) trzustki na podstawie wyników badania klinicznego RADIANT-3 wykazującego poprawę przeżycia wolnego od progresji choroby (ang. progression free survival, PFS) w porównaniu z placebo.
Do najnowszego badania, RADIANT-4 włączono 302 chorych na NET pochodzące z przewodu pokarmowego lub płuc (30% chorych miało zmiany w płucach, a 24% w jelicie grubym). Wszyscy chorzy otrzymali najlepsze leczenie wspomagające i zostali zrandomizowani w stosunku 2:1 do grupy otrzymującej ewerolimus lub placebo. Wykazano statystycznie istotną poprawę PFS, którego mediana (oceniana centralnie) wyniosła 11 miesięcy w grupie leczonej ewerolimusem vs 3,9 miesiąca w grupie placebo (HR 0,48, p<0,00001). Dane dotyczące przeżycia całkowitego (ang. overall survival, OS) nie są jeszcze dojrzałe, wykazują jednak tendencję do redukcji ryzyka zgonu w skutek leczenia ewerolimusem o 37%.
Innym drugorzędowym punktem końcowym badania był całkowity odsetek odpowiedzi (ang. overall response rate, ORR), który wyniósł 64% w grupie leczonej ewerolimusem i 26% w grupie placebo. Odnotowane w badaniu działania niepożądane były podobne do obserwacji z wcześniejszych badań. U 63% chorych leczonych ewerolimusem doszło do wytworzenia owrzodzeń w jamie ustnej, niemniej jednak pewne obserwacje wskazują, że to działanie niepożądane istotnie wiąże się ze skutecznością leku. Najczęstsze działania niepożądane w stopniu 3. lub 4. związane z zastosowanym leczeniem obejmowały zapalenie jamy ustnej (9% chorych leczonych ewerolimusem i 0,5% otrzymujących placebo), biegunkę (odpowiednio 7% vs 2%) i zakażenia (odpowiednio 7% vs 0%). Jak odkreślili badacze, wyniki badania klinicznego RADIANT-4 są spójne z poprzednimi badaniami i wskazują na skuteczność ewerolimusu w leczeniu NET niezależnie od lokalizacji guza pierwotnego.
Wydaje się jednak, że nie wszystko jeszcze wiadomo, dotyczy to na przykład PFS wynoszącego 11 miesięcy, gdzie ten sam parametr w innych badaniach wynosił 14 czy nawet ponad 16 miesięcy po zastosowaniu innych leków. Najdłuższe PFS u chorych na NET, jak do tej pory uzyskano po zastosowaniu radiofarmaceutyku, 77 Lu-DOTATATE. Badacze wyraźnie podkreślili fakt konieczności przeprowadzenia dalszych badań, mimo iż uzyskane wyniki są bardzo obiecujące.
Do najnowszego badania, RADIANT-4 włączono 302 chorych na NET pochodzące z przewodu pokarmowego lub płuc (30% chorych miało zmiany w płucach, a 24% w jelicie grubym). Wszyscy chorzy otrzymali najlepsze leczenie wspomagające i zostali zrandomizowani w stosunku 2:1 do grupy otrzymującej ewerolimus lub placebo. Wykazano statystycznie istotną poprawę PFS, którego mediana (oceniana centralnie) wyniosła 11 miesięcy w grupie leczonej ewerolimusem vs 3,9 miesiąca w grupie placebo (HR 0,48, p<0,00001). Dane dotyczące przeżycia całkowitego (ang. overall survival, OS) nie są jeszcze dojrzałe, wykazują jednak tendencję do redukcji ryzyka zgonu w skutek leczenia ewerolimusem o 37%.
Innym drugorzędowym punktem końcowym badania był całkowity odsetek odpowiedzi (ang. overall response rate, ORR), który wyniósł 64% w grupie leczonej ewerolimusem i 26% w grupie placebo. Odnotowane w badaniu działania niepożądane były podobne do obserwacji z wcześniejszych badań. U 63% chorych leczonych ewerolimusem doszło do wytworzenia owrzodzeń w jamie ustnej, niemniej jednak pewne obserwacje wskazują, że to działanie niepożądane istotnie wiąże się ze skutecznością leku. Najczęstsze działania niepożądane w stopniu 3. lub 4. związane z zastosowanym leczeniem obejmowały zapalenie jamy ustnej (9% chorych leczonych ewerolimusem i 0,5% otrzymujących placebo), biegunkę (odpowiednio 7% vs 2%) i zakażenia (odpowiednio 7% vs 0%). Jak odkreślili badacze, wyniki badania klinicznego RADIANT-4 są spójne z poprzednimi badaniami i wskazują na skuteczność ewerolimusu w leczeniu NET niezależnie od lokalizacji guza pierwotnego.
Wydaje się jednak, że nie wszystko jeszcze wiadomo, dotyczy to na przykład PFS wynoszącego 11 miesięcy, gdzie ten sam parametr w innych badaniach wynosił 14 czy nawet ponad 16 miesięcy po zastosowaniu innych leków. Najdłuższe PFS u chorych na NET, jak do tej pory uzyskano po zastosowaniu radiofarmaceutyku, 77 Lu-DOTATATE. Badacze wyraźnie podkreślili fakt konieczności przeprowadzenia dalszych badań, mimo iż uzyskane wyniki są bardzo obiecujące.
Patronat naukowy portalu: