Paradoksalna odpowiedź na beta-agonistów u 4% pacjentów z POChP

U pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (POChP) stosowane są leki działające agonistycznie na receptor β2. Jednak u części pacjentów stosowanie β2-agonistów jest związane z paradoksalną reakcją, polegającą na skurczu oskrzeli.

Celem badania obserwacyjnego przeprowadzonego przez Bhatt i wsp. było określenie częstości występowania bezobjawowego skurczu oskrzeli w odpowiedzi na β2-agonistów i związanych z nim cech klinicznych u palaczy i osób, które rzuciły palenie, z i bez POChP. Paradoksalną reakcję zdefiniowano jako następujące po podaży 180 μg salbutamolu zmniejszenie natężonej objętości pierwszosekundowej (FEV1, forced expiratory volume in 1 second) lub natężonej pojemności życiowej (FVC, forced vital capacity) o co najmniej 12% i 200 mL. Do badania włączono 9986 osób w średnim wieku 60 lat. Paradoksalną odpowiedź stwierdzono u 5% z nich, w tym u 4% chorych z POChP i u 5% palaczy bez obturacji. Z większą częstością jej występowania związana była mniejsza rozedma i większe pole przekroju oskrzeli segmentalnych. U chorych wykazujących paradoksalną reakcję na salbutamol obserwowano większą duszność, obturację i częstość występowania zaostrzeń, a także krótszy dystans w teście sześciominutowego marszu oraz większy wskaźnik masy ciała.