Członkowie rodzin mężczyzn chorych na dnę moczanową wymagają oceny metabolizmu kwasu moczowego

Nie jest znana częstość występowania złogów kryształów kwasu moczowego w tkankach u osób bez klinicznych cech dnawego zapalenia stawów. Wyniki badań wskazują, że u bezobjawowych synów pacjentów chorujących na dnę moczanową częściej występuje hyperurykemia, zaburzone wydalanie kwasu moczowego oraz złogi kwasu moczowego (KM) w bezobjawowych stawach.

Przeanalizowano dane kliniczne 134 mężczyzn będących synami pacjentów z rozpoznaną dną moczanową. U 64% z nich stwierdzono stężenia KM w surowicy powyżej 6mg/dl, a u 29% powyżej 7mg/dl. Aż 78% badanych ze stężeniem KM w surowicy powyżej 6mg/dl miało zaburzone wydalania KM z moczem. U blisko 30% mężczyzn obserwowano ultrasonograficzne cechy obecności depozytów KM w układzie ruchu. Spośród nich u wszystkich stwierdzano cechy krystalopatii w zakresie pierwszego stawu śródstopno-paliczkowego. Wraz ze zwiększeniem stężenia KM w surowicy wzrastał odsetek mężczyzn, u których obserwowano depozyty KM w stawach. Warto zauważyć, że złogów KM nie stwierdzono u żadnego z mężczyzn ze stężeniem KM w surowicy poniżej 5mg/dl. Ultrasonograficznie wykazano obecność hyperechogennych złogów (w tym zlokalizowanych w ścięgnach m.in. rzepki i mięśnia trójgłowego), objaw podwójnego konturu, wysięk w stawie, cechy przekrwienia w PD.

Stwierdzenie obecności złogów KM w ścięgnach związane było z większym ryzykiem obecności kryształów w stawie (OR 2,96). Wyniki badania podkreślają znaczenie oceny ultrasonograficznej pierwszych stawów śródstopno-paliczkowych w wykrywaniu depozytów KM - u wszystkich, u których stwierdzano złogi KM były one obecne we wspomnianej lokalizacji.

Wyniki badania wskazują na konieczność objęcia najbliższych krewnych/synów chorych na dnę moczanową skryningiem celem wpływu na podlegające modyfikacji czynniki ryzyka oraz włączenia leczenia przed wystąpieniem objawowego zapalenia stawów.