Czy RZS seronegatywne w porównaniu z seropozytywnym ma łagodniejszy przebieg?
Autor: Kamila Gębska
Data: 31.01.2017
Źródło: Patients with seronegative RA have more inflammatory activity compared with patients with seropositive RA in an inception cohort of DMARD-naïve patients classified according to the 2010 ACR/EULAR criteria. Nordberg LB, Lillegraven S, Lie E, Aga AB, Olsen
Obecność czynnika RF i/lub przeciwciał przeciw cyklicznemu cytrulinowanemu peptydowi (przeciwciała anty-CCP, z ang. anti-cyclic citrullinated peptide autoantibodies) stanowi podstawę do podziału reumatoidalnego zapalenia stawów na dwie postaci choroby: seropozytywną oraz seronegatywną. W badaniach obserwacyjnych dowiedziono, iż obecność markerów immunologicznych RZS związane jest z bardziej agresywną postacią choroby.
W kryteriach klasyfikacyjnych ACR/EULAR z 2010 roku szczególnie dużą wagę przypisano właśnie wykładnikom serologicznym choroby. Tymczasem nie wszystkie badania potwierdzają łagodny przebieg i lepsze rokowanie u chorych z RZS seronegatywnym. Eksperci zastanawiają się czy kryteria z 2010 roku mogłyby mieć wpływ na zmianę charakterystyki tej podgrupy chorych.
Grupę badaną stanowiło 234 chorych z „nowym” rozpoznaniem RZS, u których objawy choroby od momentu wystąpienia obrzęku pierwszego stawu trwały nie więcej niż dwa lata i nie zastosowano jeszcze w terapii LMPCh (leków modyfikujących przebieg choroby). W badanej grupie u 36 chorych stwierdzono postać seronegatywną. U chorych z RZS bez czynnika RF i/lub anty-CCP odnotowano statystycznie więcej obrzękniętych stawów (zarówno w ocenie klinicznej jak i ultrasonograficznej) wyższe wartości DAS oraz pomiaru aktywności choroby według lekarza, natomiast w badanych podgrupach nie było różnic w ocenie zmian radiologicznych oraz liczbie bolesnych stawów.
W grupie badanej aktywność zapalna w chwili postawienia rozpoznania była wyższa w RZS seronegatywnym w stosunku do RZS seropozytywnego mimo podobnego czasu trwania choroby. Autorzy badania sugerują, iż uzyskany wynik może mieć związek z wdrożeniem kryteriów RZS z 2010 roku, które powodują, iż rozpoznanie RZS u chorego seronegatywnego stawiane jest przy większej liczbie zajętych stawów. Wprowadzenie nowych kryteriów mogłoby mieć wpływ na zmianę charakterystyki chorych z seronegatywnym RZS. Autorzy badania nie spodziewali się jednak, aż tak istotnych różnic między grupami.
Grupę badaną stanowiło 234 chorych z „nowym” rozpoznaniem RZS, u których objawy choroby od momentu wystąpienia obrzęku pierwszego stawu trwały nie więcej niż dwa lata i nie zastosowano jeszcze w terapii LMPCh (leków modyfikujących przebieg choroby). W badanej grupie u 36 chorych stwierdzono postać seronegatywną. U chorych z RZS bez czynnika RF i/lub anty-CCP odnotowano statystycznie więcej obrzękniętych stawów (zarówno w ocenie klinicznej jak i ultrasonograficznej) wyższe wartości DAS oraz pomiaru aktywności choroby według lekarza, natomiast w badanych podgrupach nie było różnic w ocenie zmian radiologicznych oraz liczbie bolesnych stawów.
W grupie badanej aktywność zapalna w chwili postawienia rozpoznania była wyższa w RZS seronegatywnym w stosunku do RZS seropozytywnego mimo podobnego czasu trwania choroby. Autorzy badania sugerują, iż uzyskany wynik może mieć związek z wdrożeniem kryteriów RZS z 2010 roku, które powodują, iż rozpoznanie RZS u chorego seronegatywnego stawiane jest przy większej liczbie zajętych stawów. Wprowadzenie nowych kryteriów mogłoby mieć wpływ na zmianę charakterystyki chorych z seronegatywnym RZS. Autorzy badania nie spodziewali się jednak, aż tak istotnych różnic między grupami.
