Czy przyczyną zachorowania na RZS może być transfuzja krwi?
Autor: Alicja Kostecka
Data: 14.11.2018
Źródło: AK/Transmission of rheumatoid arthritis through blood transfusion: a retrospective cohort study. Ann Rheum Dis. 2018 Oct;77(10):1536-1537
Podstawą teoretyczną pytania zadanego w tytule są obserwacje poczynione na mysich modelach RZS, gdzie przeciwciała skierowane przeciwko białkom cytrulinowanym indukują i/ lub zaostrzają zapalenie stawów, ponadto dowiedziono, że synowiocyty fibroblastyczne, które odgrywają ważną rolę w patogenezie RZS, mogą być odpowiedzialne za przenoszenie stanu zapalnego z jednego stawu do drugiego (dotychczas prawidłowego).
W reumatoidalnym zapaleniu stawów (RZS) zanim pojawią się symptomy kliniczne choroby (faza objawowa) w organizmie zachodzi cały szereg procesów immunologicznych, które należą do pierwszej (bezobjawowej) fazy choroby.
Aby sprawdzić związek transfuzji krwi z zachorowaniami na RZS dokonano analiz statystycznych na podstawie danych pochodzących z duńsko-szwedzkiego rejestru obejmującego 1,5 mln dawców i 2,1 mln biorców. W grupie 938 942 dawców było 2412 osób, które zachorowały w późniejszym okresie na RZS.
Pierwsza zastosowana metoda obliczeń polegała na wyłonieniu dawców, którzy zachorowali na RZS i dobraniu dla każdego z nich do grupy kontrolnej 10 innych dawców uwzględniając pochodzenie, wiek, płeć i datę pierwszej donacji, następnie oceniano biorców krwi grupy badanej i grupy kontrolnej.
Druga metoda analizy polegała na wyłonieniu wśród biorców chorych z RZS, a następnie obliczenie dla każdego indywidualnego dawcy ryzyka rozwoju RZS w grupie jego późniejszych biorców.
Przeprowadzone badania statystyczne wykazały brak zależności co do wystąpienia RZS w związku z transfuzją krwi. Biorąc pod uwagę dużą grupę badanych i małe prawdopodobieństwo czynników zakłócających należy wnioskować, iż przenoszenie choroby poprzez transfuzje krwi nie jest możliwe.
Aby sprawdzić związek transfuzji krwi z zachorowaniami na RZS dokonano analiz statystycznych na podstawie danych pochodzących z duńsko-szwedzkiego rejestru obejmującego 1,5 mln dawców i 2,1 mln biorców. W grupie 938 942 dawców było 2412 osób, które zachorowały w późniejszym okresie na RZS.
Pierwsza zastosowana metoda obliczeń polegała na wyłonieniu dawców, którzy zachorowali na RZS i dobraniu dla każdego z nich do grupy kontrolnej 10 innych dawców uwzględniając pochodzenie, wiek, płeć i datę pierwszej donacji, następnie oceniano biorców krwi grupy badanej i grupy kontrolnej.
Druga metoda analizy polegała na wyłonieniu wśród biorców chorych z RZS, a następnie obliczenie dla każdego indywidualnego dawcy ryzyka rozwoju RZS w grupie jego późniejszych biorców.
Przeprowadzone badania statystyczne wykazały brak zależności co do wystąpienia RZS w związku z transfuzją krwi. Biorąc pod uwagę dużą grupę badanych i małe prawdopodobieństwo czynników zakłócających należy wnioskować, iż przenoszenie choroby poprzez transfuzje krwi nie jest możliwe.