Czy równoczesne stosowanie statyn może obniżyć skuteczność terapii rytuksymabem?
Autor: Marzena Jaskot
Data: 01.10.2014
Źródło: First-time prescriptions of biological disease-modifying antirheumatic drugs in rheumatoid arthritis, psoriatic arthritis and axial spondyloarthritis 2002-2011: data from the NOR-DMARD register. Lie E1, Fagerli KM1, Mikkelsen K2, Rødevand E3, Lexberg A4,
Kategorie:
Reumatoidalne zapalenie stawów
Spondyloartropatie
Reumatologia wieku dziecięcego
Zespoły bólowe kręgosłupa
Toczeń rumieniowaty układowy
Twardzina układowa
Osteoporoza
Rehabilitacja
Inne układowe choroby tkanki łącznej
Krystalopatie
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności Rytuksymab jest monoklonalnym przeciwciałem wiążącym antygen CD20. Mechanizm działania leku polega na eliminowaniu limfocytów B. Proces apoptozy limfocytów B jest inicjowany poprzez migrację cząsteczki CD20 do tzw. tratw lipidowych bogatych w cholesterol, znajdujących się w błonie komórkowej.
Niedobór cholesterolu w błonie komórkowej może mieć także wpływ na prezentowanie antygenu CD20 i jego rozpoznawanie przez przeciwciała.
Rytuksymab jest lekiem zarejestrowanym do leczenia reumatoidalnego zapalenia stawów (RZS), choroby w której ryzyko sercowo-naczyniowe jest wyższe niż w populacji ogólnej. Aby obniżyć to ryzyko powszechnie stosowane są leki z grupy statyn.
Wyniki dotychczas opublikowanych badań klinicznych przeprowadzane w małych grupach dotyczące stosowania statyn w trakcie terapii rytuksymabem były niejednoznaczne. Dlatego wykorzystano dane pochodzące z randomizowanych badań klinicznych II i III fazy, aby zbadać czy równoczesne stosowanie statyn ma wpływ na efektywność terapii rytuksymabem. Spośród grupy 1460 pacjentów leczonych RTX przez 28 tygodni wyodrębniono 104 (7,1%) pacjentów jednocześnie stosujących statyny. Wśród 778 pacjentów otrzymujących w badaniach placebo, u 57 (7,3%) jednoczasowo stosowane były statyny. Po przeprowadzeniu analizy statystycznej wykazano mniejszą redukcję DAS28 i mniejszą odpowiedź ACR20/50 wśród chorych leczonych statynami zarówno w grupie z RTX jaki i w grupie kontrolnej placebo, jednakże różnice te nie były istotne statystycznie. Pacjenci leczeni statynami mieli istotnie statystycznie dłuższy czas trwania choroby, więcej innych przebytych w przeszłości terapii, co może tłumaczyć numerycznie gorszą odpowiedź na stosowane leczenie. Przeprowadzona analiza wskazuje, iż jednoczasowe stosowanie statyn nie zmienia istotnie odpowiedzi na terapię rytuksymabem u chorych z RZS.
Rytuksymab jest lekiem zarejestrowanym do leczenia reumatoidalnego zapalenia stawów (RZS), choroby w której ryzyko sercowo-naczyniowe jest wyższe niż w populacji ogólnej. Aby obniżyć to ryzyko powszechnie stosowane są leki z grupy statyn.
Wyniki dotychczas opublikowanych badań klinicznych przeprowadzane w małych grupach dotyczące stosowania statyn w trakcie terapii rytuksymabem były niejednoznaczne. Dlatego wykorzystano dane pochodzące z randomizowanych badań klinicznych II i III fazy, aby zbadać czy równoczesne stosowanie statyn ma wpływ na efektywność terapii rytuksymabem. Spośród grupy 1460 pacjentów leczonych RTX przez 28 tygodni wyodrębniono 104 (7,1%) pacjentów jednocześnie stosujących statyny. Wśród 778 pacjentów otrzymujących w badaniach placebo, u 57 (7,3%) jednoczasowo stosowane były statyny. Po przeprowadzeniu analizy statystycznej wykazano mniejszą redukcję DAS28 i mniejszą odpowiedź ACR20/50 wśród chorych leczonych statynami zarówno w grupie z RTX jaki i w grupie kontrolnej placebo, jednakże różnice te nie były istotne statystycznie. Pacjenci leczeni statynami mieli istotnie statystycznie dłuższy czas trwania choroby, więcej innych przebytych w przeszłości terapii, co może tłumaczyć numerycznie gorszą odpowiedź na stosowane leczenie. Przeprowadzona analiza wskazuje, iż jednoczasowe stosowanie statyn nie zmienia istotnie odpowiedzi na terapię rytuksymabem u chorych z RZS.
