Czynniki ryzyka nawrotu olbrzymiokomórkowego zapalenia tętnic
Autor: Aleksandra Lang
Data: 11.03.2016
Źródło: Cristian Labarca, Matthew J. Koster, Cynthia S. Crowson, Ashima Makol, Steven R. Ytterberg, Eric L. Matteson, and Kenneth J. Warrington; Predictors of relapse and treatment outcomes in biopsy-proven giant cell arteritis: a retrospective cohort study./AL
Cristian Labarca i wsp. zaprojektowali badanie mające na celu określenie czynników ryzyka nawrotu olbrzymiokomórkowego zapalenia tętnic, potwierdzonego badaniem histopatologicznym. Wyniki badania opublikowano na łamach czasopisma Rheumatology.
Retrospektywnym badaniem objęto pacjentów z olbrzymiokomórkowym zapaleniem tętnic potwierdzonym histopatologicznie w latach 1998 – 2013. Ogółem do badania włączono 286 osób (74% stanowiły kobiety, średni wiek pacjentów w chwili rozpoznania: 75±7.6 lat).
W czasie obserwacji u 73 pacjentów nie wystąpił nawrót choroby, 80 pacjentów doświadczyło jednego nawrotu, podczas gdy u 133 osób wystąpiły co najmniej 2 nawroty schorzenia. U 50% pacjentów pierwszy nawrót choroby wystąpił w czasie pierwszego roku obserwacji, u 68% pacjentów w czasie pierwszych dwóch lat obserwacji, u 79% osób w czasie pierwszych 5 lat od rozpoczęcia badania.
Częstsze nawroty choroby (≥ 0.5 nawrotu/rok) obserwowano wśród osób ze współistniejącą cukrzycą (P = 0.039) oraz nadciśnieniem tętniczym (P = 0.007). Dodatkowo, nawroty choroby obserwowano częściej wśród kobiet, aniżeli wśród mężczyzn (P = 0.034).
Wykazano ponadto, iż osoby, u których pierwotnie wdrożona dobowa dawka prednizonu wynosiła >40 mg, wcześniej osiągały redukcję dawki podtrzymującej <5 mg prednizonu/dobę (HR, 1.46; 95% CI 1.09 - 1.96) oraz istotnie wcześniej możliwe u nich było zaprzestanie terapii glikokortykosteroidami (HR, 1.56; 95% CI 1.09 - 2.23) w porównaniu z osobami, u których pierwotnie rozpoczęto terapię z wykorzystaniem dobowej dawki prednizonu ≤40 mg.
Podsumowując, płeć żeńska, współistniejące nadciśnienie tętnicze oraz cukrzyca stanowią niezależne czynniki ryzyka częstszych nawrotów olbrzymiokomórkowego zapalenia tętnic
W czasie obserwacji u 73 pacjentów nie wystąpił nawrót choroby, 80 pacjentów doświadczyło jednego nawrotu, podczas gdy u 133 osób wystąpiły co najmniej 2 nawroty schorzenia. U 50% pacjentów pierwszy nawrót choroby wystąpił w czasie pierwszego roku obserwacji, u 68% pacjentów w czasie pierwszych dwóch lat obserwacji, u 79% osób w czasie pierwszych 5 lat od rozpoczęcia badania.
Częstsze nawroty choroby (≥ 0.5 nawrotu/rok) obserwowano wśród osób ze współistniejącą cukrzycą (P = 0.039) oraz nadciśnieniem tętniczym (P = 0.007). Dodatkowo, nawroty choroby obserwowano częściej wśród kobiet, aniżeli wśród mężczyzn (P = 0.034).
Wykazano ponadto, iż osoby, u których pierwotnie wdrożona dobowa dawka prednizonu wynosiła >40 mg, wcześniej osiągały redukcję dawki podtrzymującej <5 mg prednizonu/dobę (HR, 1.46; 95% CI 1.09 - 1.96) oraz istotnie wcześniej możliwe u nich było zaprzestanie terapii glikokortykosteroidami (HR, 1.56; 95% CI 1.09 - 2.23) w porównaniu z osobami, u których pierwotnie rozpoczęto terapię z wykorzystaniem dobowej dawki prednizonu ≤40 mg.
Podsumowując, płeć żeńska, współistniejące nadciśnienie tętnicze oraz cukrzyca stanowią niezależne czynniki ryzyka częstszych nawrotów olbrzymiokomórkowego zapalenia tętnic
