123RF
Czynniki wpływające na odpowiedź na leczenie w ŁZS
Redaktor: Iwona Konarska
Data: 08.09.2022
Źródło: Mease PJ, Gladman DD, Merola JF et al. Potential Impact of Sex and BMI on Response to Therapy in Psoriatic Arthritis: Post Hoc Analysis of Results From the SEAM-PsA Trial. The Journal of Rheumatology 2022;49:885–93
Z danych opublikowanych na łamach „The Journal of Rheumatology” wynika, że znaczący wpływ na odpowiedź na leczenie u chorych z wczesnym łuszczycowym zapaleniem stawów (ŁZS) mają płeć chorego oraz wskaźnik masy ciała (BMI, body mass index).
Jeśli weźmie się pod uwagę, że nadwaga stanowi częsty problem u chorych na ŁZS – związek BMI z odpowiedzią na leczenie ma istotne znaczenie praktyczne.
Analiza post hoc wyników randomizowanego badania klinicznego III fazy SEAM-PsA wykazała lepszą odpowiedź na leczenie ocenianą MDA (minimal disease activity) oraz PASDAS (Psoriatic Arthritis Disease Activity Score) w 24. tygodniu leczenia w populacji mężczyzn, w porównaniu z kobietami z rozpoznaniem ŁZS, otrzymujących terapię skojarzoną metotreksatem i etanerceptem.
W przypadku monoterapii metotreksatem i etanerceptem odpowiedź na leczenie ze stratyfikacją pod względem płci i BMI, w zakresie analizowanych parametrów (MDA, PASDAS, VLDA (Very Low Disease Activity), ACR20 (American College of Rheumatology 20) była podobna u kobiet i mężczyzn. Przy czym odpowiedź na etanercept była lepsza niż na metotreksat (oba stosowane w monoterapii).
Ponadto wykazano, że pacjenci z BMI≤30 kg/m2 lepiej odpowiadali na leczenie, niż ci z wartościami BMI>30kg/m2, przy czym nie obserwowano w tym przypadku wyraźnego związku z określonym rodzajem leczenia.
Wnioski oparto na analizie wyników badania SEAM-PsA (The Study of Etanercept and Methotrexate in Combination or as Monotherapy in Subjects with Psoriatic Arthritis), które wykazało większą korzyść z terapii skojarzonej metotreksatem i etanerceptem oraz etanerceptem w monoterapii, w porówaniu z metotreksatem stosowanym w monoterapii, w zakresie odpowiedzi ACR20 oraz MDA ocenianych w 24. tygodniu leczenia.
Profil bezpieczeństwa oceniany w 48. tygodniu terapii był podobny we wszystkich analizowanych ramionach badania.
Opracowanie dr n.med. Ewa Morgiel
Analiza post hoc wyników randomizowanego badania klinicznego III fazy SEAM-PsA wykazała lepszą odpowiedź na leczenie ocenianą MDA (minimal disease activity) oraz PASDAS (Psoriatic Arthritis Disease Activity Score) w 24. tygodniu leczenia w populacji mężczyzn, w porównaniu z kobietami z rozpoznaniem ŁZS, otrzymujących terapię skojarzoną metotreksatem i etanerceptem.
W przypadku monoterapii metotreksatem i etanerceptem odpowiedź na leczenie ze stratyfikacją pod względem płci i BMI, w zakresie analizowanych parametrów (MDA, PASDAS, VLDA (Very Low Disease Activity), ACR20 (American College of Rheumatology 20) była podobna u kobiet i mężczyzn. Przy czym odpowiedź na etanercept była lepsza niż na metotreksat (oba stosowane w monoterapii).
Ponadto wykazano, że pacjenci z BMI≤30 kg/m2 lepiej odpowiadali na leczenie, niż ci z wartościami BMI>30kg/m2, przy czym nie obserwowano w tym przypadku wyraźnego związku z określonym rodzajem leczenia.
Wnioski oparto na analizie wyników badania SEAM-PsA (The Study of Etanercept and Methotrexate in Combination or as Monotherapy in Subjects with Psoriatic Arthritis), które wykazało większą korzyść z terapii skojarzonej metotreksatem i etanerceptem oraz etanerceptem w monoterapii, w porówaniu z metotreksatem stosowanym w monoterapii, w zakresie odpowiedzi ACR20 oraz MDA ocenianych w 24. tygodniu leczenia.
Profil bezpieczeństwa oceniany w 48. tygodniu terapii był podobny we wszystkich analizowanych ramionach badania.
Opracowanie dr n.med. Ewa Morgiel
