Indywidualny trening aerobowy i oporowy u chorych z reumatoidalnym zapaleniem stawów zmniejsza ryzyko sercowo-naczyniowe.

W grupie uczestniczącej w treningach obserwowano wzrost wydolności fizycznej mierzonej wartością maksymalnego poboru tlenu (VO2max). W stosunku do grupy kontrolnej wykazano również poprawę w zakresie takich czynników jak: ciśnienie tętnicze krwi, profil lipidowy, BMI, redukcja tkanki tłuszczowej, CRP, HAQ, DAS 28.

Reumatoidalne zapalenie stawów jest przyczyną skrócenia oczekiwanego czasu życia. Jedną z istotnych przyczyn śmiertelności są choroby układu krążenia. Ryzyko zachorowania na choroby układu krążenia u chorych na RZS jest około 1,5 razy wyższe niż w populacji ogólnej. Na skutek przewlekłego procesu zapalnego, dolegliwości ze strony narządu ruchu chorych z rozpoznaniem RZS charakteryzuje niska wydolność fizyczna, która jest istotnym czynnikiem predykcyjnym chorób sercowo-naczyniowych.
W Wielkiej Brytanii wśród 40 chorych z RZS przeprowadzono eksperyment. 20 osób uczestniczyło w treningach aerobowych i oporowych 3x w tygodni przez 6 miesięcy, 20 osób stanowiło grupę kontrolną, w której prowadzono działania informacyjne o korzyściach wynikających ze zmiany stylu życia oraz wpływie aktywności fizycznej na stan zdrowia. Prowadzony trening aerobowy obejmował ćwiczenia na bieżni, rowerze stacjonarnym, wioślarzu stacjonarnym, rowerze z napędem ręcznym; po 3 miesiącach do treningu dołączono ćwiczenia oporowe. W grupie uczestniczącej w treningach obserwowano wzrost wydolności fizycznej mierzonej wartością maksymalnego poboru tlenu (VO2max). W stosunku do grupy kontrolnej wykazano również poprawę w zakresie takich czynników jak: ciśnienie tętnicze krwi, profil lipidowy, BMI, redukcja tkanki tłuszczowej, CRP, HAQ, DAS 28.
Podjęcie treningu przez chorych z RZS może prowadzić do istotnej poprawy wydolności fizycznej i tym samym przyczynić się do obniżenia ryzyka sercowo-naczyniowego, a także może mieć wpływ na zmniejszenie ciężkości przebiegu i aktywności choroby.