Inhibitory TNF alfa nie zmniejszają istotnie częstości zabiegów alloplastyki wykonywanych u pacjentów chorujących na RZS

Celem terapii w reumatoidalnym zapaleniu stawów (rzs) jest zapobieganie destrukcji stawów poprzez uzyskanie remisji klinicznej lub małej aktywności choroby. Ogromnym postępem było wprowadzenie na przestrzeni ostatnich lat leków biologicznych, które szerszej populacji pacjentów umożliwiły osiągnięcie celu terapii. Jednak jak wskazują wyniki opublikowanego na łamach Rheumatology badania obserwacyjnego Hawley i wsp., stosowanie inhibitorów TNF alfa nie wpływa istotnie na zmniejszenie częstości zabiegów alloplastyki u chorych na RZS.

Analizę oparto o dane pochodzące z brytyjskiego rejestru British Society for Rheumatology Biologics Registry (BSRBR-RA), obejmujące okres lat 2001-2016 (w sumie oceną objęto ponad 19 tys. rekordów). Ocenie poddano wpływ stosowania syntetycznych leków modyfikujących przebieg choroby (sLMPCh) oraz inhibitorów TNF alfa na częstość wykonywania zabiegów alloplastyki stawów biodrowego oraz kolanowego, a także innych zabiegów endoprotezoplastyki.

Nie zaobserwowano różnic w częstości wykonywania zabiegów endoprotezoplastyki (różnego typu) u chorych leczonych sLMPCh, w porównaniu do inhibitorów TNF alfa. Odnotowano jednak zmniejszenie o 40% częstości zabiegów endoprotezoplastyki stawu biodrowego w populacji chorych powyżej 60 roku życia, leczonych inhibitorami TNF alfa (P = 0,008). Według opinii autorów może być to efektem bardziej agresywnego, ukierunkowanego na uzyskanie remisji klinicznej, leczenia modyfikującego głównie syntetycznymi LMPCh, na przestrzeni ostatnich dwóch dekad.