Inhibitory oksydazy ksantynowej w kontekście ryzyka zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych
Redaktor: Aleksandra Lang
Data: 21.09.2022
Źródło: Saag KG, Becker MA, White WB et al. Evaluation of the Relationship Between Serum UrateLevels, Clinical Manifestations of Gout, and Death FromCardiovascular Causes in Patients Receiving Febuxostator Allopurinol in an Outcomes Trial. Arthritis & RheumatologyVol. 74, No. 9, September 2022, pp 1593–1601.
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
Hyperurykemia i dna moczanowa związane są z większym ryzykiem współistnienia chorób sercowo-naczyniowych, zespołu metabolicznego oraz przewlekłej choroby nerek. Zwiększone stężenie kwasu moczowego w surowicy uważane jest za czynnik ryzyka chorób sercowo-naczyniowych.
Lekiem pierwszego wyboru w terapii dny moczanowej jest allopurynol. W przypadku febuxostatu istnieją doniesienia wskazujące na większe ryzyko zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych chorych leczonych tym lekiem w porównaniu z otrzymującymi allopurynol (HR 1,34, badanie CARES/Cardiovascular Safety of Febuxostat or Allopurinol in Patients With Gout and Cardiovascular Comorbidities).
W trakcie badania CARES dokonano oceny związku stężeń kwasu moczowego w surowicy (KM(S)), częstości zaostrzeń dny oraz obciążenia złogami kwasu moczowego z ryzykiem zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych chorych na dnę moczanową leczonych allopurynolem lub febuxostatem. Punkt końcowy badania stanowiła zmiana stężenia KM(S) i ocena guzków dnawych w stosunku do stanu wyjściowego oraz ocena częstości zaostrzeń dny. Badaniem objęto niemal 6,2 tys. chorych, ze średnim okresem obserwacji wynoszącym 32 miesiące. Oceniane na kolejnych wizytach stężenia KM(S) były nominalnie niższe w grupie otrzymującej febuxostat. W pierwszym roku terapii częstość zaostrzeń dny wymagających leczenia była większa w populacji leczonej febuxostatem, niż allopurynolem. Po tym okresie częstość zaostrzeń się zmniejszyła i była porównywalna w obu analizowanych ramionach badania. Stopień redukcji guzków dnawych był podobny w obu grupach. Nie obserwowano związku pomiędzy stężeniami kwasu moczowego a ryzykiem zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych w ramieniu otrzymującym febuxostat.
Nowe dane z badania CARES nie wykazały związku pomiędzy ryzykiem zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych a stężeniami KM(S), częstością zaostrzeń dny moczanowej oraz obciążeniem złogami kwasu moczowego u chorych leczonych allopurynolem i febuxostatem. Oba leki miały porównywalną skuteczność kliniczną w zakresie ocenianych parametrów.
Opracowanie: dr n.med. Marta Madej
W trakcie badania CARES dokonano oceny związku stężeń kwasu moczowego w surowicy (KM(S)), częstości zaostrzeń dny oraz obciążenia złogami kwasu moczowego z ryzykiem zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych chorych na dnę moczanową leczonych allopurynolem lub febuxostatem. Punkt końcowy badania stanowiła zmiana stężenia KM(S) i ocena guzków dnawych w stosunku do stanu wyjściowego oraz ocena częstości zaostrzeń dny. Badaniem objęto niemal 6,2 tys. chorych, ze średnim okresem obserwacji wynoszącym 32 miesiące. Oceniane na kolejnych wizytach stężenia KM(S) były nominalnie niższe w grupie otrzymującej febuxostat. W pierwszym roku terapii częstość zaostrzeń dny wymagających leczenia była większa w populacji leczonej febuxostatem, niż allopurynolem. Po tym okresie częstość zaostrzeń się zmniejszyła i była porównywalna w obu analizowanych ramionach badania. Stopień redukcji guzków dnawych był podobny w obu grupach. Nie obserwowano związku pomiędzy stężeniami kwasu moczowego a ryzykiem zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych w ramieniu otrzymującym febuxostat.
Nowe dane z badania CARES nie wykazały związku pomiędzy ryzykiem zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych a stężeniami KM(S), częstością zaostrzeń dny moczanowej oraz obciążeniem złogami kwasu moczowego u chorych leczonych allopurynolem i febuxostatem. Oba leki miały porównywalną skuteczność kliniczną w zakresie ocenianych parametrów.
Opracowanie: dr n.med. Marta Madej
