123RF
Jak zahamować progresję strukturalną RZS niezależnie od aktywności choroby?
Redaktor: Iwona Konarska
Data: 27.04.2022
Źródło: Baricitinib further enhances disease-modifying effects by uncoupling the link between disease activity and joint structural progression in patients with rheumatoid arthritis.Lopez-Romero P, de la Torre I, Haladyj E, Aletaha D, Smolen JS.Ann Rheum Dis. 2022 May;81(5):622-631. doi: 10.1136/annrheumdis-2021-221323
W grupie chorych leczonych lekami biologicznymi oraz baricytynibem dochodzi do zahamowania (lub radykalnego zmniejszenia) progresji zmian strukturalnych mimo utrzymywania się umiarkowanej lub wysokiej aktywności choroby.
Przewlekły postępujący proces uszkodzenia struktury stawów to nadal aktualny problem mimo ogromnego postępu w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów (RZS). Aktywność choroby, wyrażana objawami klinicznymi, tj. liczbą stawów obrzękniętych i bolesnych oraz poziomem parametrów stanu zapalnego, jest skorelowana z progresją uszkodzenia strukturalnego stawów.
Jednak dla leków takich jak inhibitory TNF, rytuksymab oraz inhibitory IL-6 potwierdzono efekt hamowania destrukcji kostno-stawowej niezależnie od aktywności choroby. Zjawisko to próbuje się tłumaczyć tzw. efektem progowym.
Leki biologiczne silnie hamują funkcję określonych cytokin, których poziom jest niewystarczający do aktywacji osteoklastów, pomimo obecności stanu zapalnego (synovitis i parametrów zapalenia). Powstawanie nadżerek i postęp destrukcji kostno-stawowej są zahamowane, chociaż aktywność choroby pozostaje umiarkowana lub nawet wysoka.
Baricytynib należy do inhibitorów JAK, najmłodszej grupy leków stosowanych w RZS. Mechanizm jego działania jest oparty na blokowaniu nie jednej, lecz wielu cytokin prozapalnych. Efekty terapii są porównywalne z lekami biologicznymi.
Przeprowadzono szczegółową analizę danych z randomizowanych badań klinicznych z zastosowaniem baricytynibu (RA-BEAM oraz RA-BEGIN), potwierdzając, że u pacjentów z nowym rozpoznaniem RZS w trakcie leczenia metotreksatem, gdy obecne są objawy choroby, dochodzi do progresji zmian strukturalnych.
W dalszym etapie choroby przy stosowaniu metotreksatu/innego konwencjonalnego leku modyfikującego przebieg choroby, w przypadku utrzymywania się objawów zapalenia stawów, następuje szybka progresja uszkodzeń stawów. Natomiast w grupie chorych leczonych lekami biologicznymi oraz baricytynibem dochodziło do zahamowania (lub radykalnego zmniejszenia) progresji zmian strukturalnych mimo utrzymywania się umiarkowanej lub wysokiej aktywności choroby. Efekt ten był zwłaszcza widoczny w grupie leczenia skojarzonego z metotreksatem. Warto podkreślić, że odnotowano go również u chorych z niewielką (tak zwaną resztkową) aktywnością choroby.
Baricytynib wykazuje zdolność hamowania progresji zmian strukturalnych niejako w odłączeniu od aktywności choroby. Może to być argumentem, według autorów tej analizy, aby w wybranej grupie chorych rozważyć kontynuację leczenia baricytynibem pomimo braku możliwości uzyskania celu terapii (remisji lub niskiej aktywności choroby) w wyznaczonym czasie.
Opracowanie: dr n. med. Ewa Morgiel
Jednak dla leków takich jak inhibitory TNF, rytuksymab oraz inhibitory IL-6 potwierdzono efekt hamowania destrukcji kostno-stawowej niezależnie od aktywności choroby. Zjawisko to próbuje się tłumaczyć tzw. efektem progowym.
Leki biologiczne silnie hamują funkcję określonych cytokin, których poziom jest niewystarczający do aktywacji osteoklastów, pomimo obecności stanu zapalnego (synovitis i parametrów zapalenia). Powstawanie nadżerek i postęp destrukcji kostno-stawowej są zahamowane, chociaż aktywność choroby pozostaje umiarkowana lub nawet wysoka.
Baricytynib należy do inhibitorów JAK, najmłodszej grupy leków stosowanych w RZS. Mechanizm jego działania jest oparty na blokowaniu nie jednej, lecz wielu cytokin prozapalnych. Efekty terapii są porównywalne z lekami biologicznymi.
Przeprowadzono szczegółową analizę danych z randomizowanych badań klinicznych z zastosowaniem baricytynibu (RA-BEAM oraz RA-BEGIN), potwierdzając, że u pacjentów z nowym rozpoznaniem RZS w trakcie leczenia metotreksatem, gdy obecne są objawy choroby, dochodzi do progresji zmian strukturalnych.
W dalszym etapie choroby przy stosowaniu metotreksatu/innego konwencjonalnego leku modyfikującego przebieg choroby, w przypadku utrzymywania się objawów zapalenia stawów, następuje szybka progresja uszkodzeń stawów. Natomiast w grupie chorych leczonych lekami biologicznymi oraz baricytynibem dochodziło do zahamowania (lub radykalnego zmniejszenia) progresji zmian strukturalnych mimo utrzymywania się umiarkowanej lub wysokiej aktywności choroby. Efekt ten był zwłaszcza widoczny w grupie leczenia skojarzonego z metotreksatem. Warto podkreślić, że odnotowano go również u chorych z niewielką (tak zwaną resztkową) aktywnością choroby.
Baricytynib wykazuje zdolność hamowania progresji zmian strukturalnych niejako w odłączeniu od aktywności choroby. Może to być argumentem, według autorów tej analizy, aby w wybranej grupie chorych rozważyć kontynuację leczenia baricytynibem pomimo braku możliwości uzyskania celu terapii (remisji lub niskiej aktywności choroby) w wyznaczonym czasie.
Opracowanie: dr n. med. Ewa Morgiel
