Kanakinumab w leczeniu okresowych zespołów gorączkowych zależnych od kriopiryny u dzieci - obserwacje brytyjskie

Kriopirynopatie (okresowe zespoły zależne od kriopiryny, cryopirin-associated periodic syndrome, CAPS) to rzadkie, genetycznie uwarunkowane zespoły chorobowe (związane z mutacją genu NLRP3 kodującego białko kriopirynę) obejmujące: przewlekły zespół neurologiczno-skórno-stawowy niemowląt (chronic infantile neurological cutaneous articular syndrome, CINCA), zespół Muckle-Wells (MWS) oraz zespół zależny od narażenia na zimno (familial cold-induced autoinflammatory syndrome, FCAS).

Zespoły te należą do chorób z kręgu schorzeń autozapalnych (autoinflammatory disorders). Spektrum objawów klinicznych obejmuje m.in. nawracające stany gorączkowe, zmiany skórne, zapalenie stawów, powikłania związane zajęciem CUN oraz amyloidozę. Tło genetyczne chorób związane ze zwiększoną syntezą IL-1β, uzasadnia stosowanie w terapii leków skierowanych przeciwko tej cytokinie prozapalnej. Doniesienia naukowe mówią o skuteczności w terapii takich leków jak: anakinra, czy rilonacept, będących inhibitorami IL-1. Rejestrację Europejskiej Agencji do spraw Leków (EMA) posiada kanakinumab - ludzkie monoklonalne przeciwciało IgG1 skierowane przeciwko IL-1β. Badacze z Wielkiej Brytanii opublikowali swoje doświadczenia ze stosowaniem kanakinumabu w grupie 10 dzieci z CAPS (8 przypadków MWS i 2 z rozpoznaniem CINCA). Pacjenci otrzymywali podskórnie kanakinumab w odstępach 8 tygodni przez średnio 21 miesięcy (12-31 miesięcy). U 9 spośród 10 badanych poprawę obserwowano już po pierwszej dawce leku - w ocenie w 8 tygodniu wyrażoną obniżeniem wskaźnika aktywności choroby DAS z 7,5/20 na 3,5/20 i poprawa utrzymana została przez cały okres obserwacji, przy jednocześnie dobrej tolerancji leczenia. Obserwowano korzystny wpływ terapii na sprawność oraz jakość życia chorych. Pacjenci z MWS lepiej odpowiadali na leczenie i wymagali stosowania mniejszych dawek leku niż chorzy na CINCA. O zjawisku tym donosiły również wcześniejsze publikacje, co wskazuje, iż chorzy na CINCA mogą wymagać stosowania większych niż rejestracyjne dawek leku lub skrócenia odstępu czasu pomiędzy kolejnymi podaniami dla uzyskania zadowalającej odpowiedzi klinicznej.