123RF
Leki biologiczne w terapii chorób autozapalnych
Redaktor: Iwona Konarska
Data: 31.05.2023
Leki biologiczne odmieniły i wciąż zmieniają życie pacjentów z chorobami autozapalnymi, dlatego świat nauki zmierza dalej w tym słusznym kierunku. Wyrazem tego jest kolejny lek w nowym mechanizmie działania, co przedstawiono na łamach prestiżowego „The New England Journal of Medicine”.
Reumatoidalne zapalenie stawów dotyka od 1 do 2 proc. populacji świata zachodniego. Początek choroby występuje zwykle w wieku 35–60 lat, z okresami remisji i zaostrzeń. Celem leczenia jest zmniejszenie stanu zapalnego i bólu stawów, maksymalizacja ich funkcji oraz zapobieganie ich zniszczeniu i deformacji. Im skuteczniejsze i lepiej tolerowane leczenie, tym większe prawdopodobieństwo, że pacjent uniknie niepełnosprawności i powikłań.
Peresolimab jest humanizowanym przeciwciałem monoklonalnym klasy IgG1 przeznaczonym do stymulacji szlaku hamowania PD-1. Wieloośrodkowy zespół naukowców przeprowadził randomizowane, podwójnie zaślepione kontrolowane placebo badanie fazy 2a, do którego zakwalifikowano 98 dorosłych pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów o nasileniu od umiarkowanego do ciężkiego, u których leczenie klasycznymi lub biologicznymi LMPCh było pierwotnie nieskuteczne, wtórnie nieskuteczne lub nietolerowane; chorych przydzielono w stosunku 2:1:1 do otrzymywania 700 lub 300 mg peresolimabu lub placebo dożylnie raz na 4 tygodnie.
Pierwszorzędowym rezultatem była zmiana od wartości początkowej do 12. tygodnia w skali DAS28-CRP (skala mieści się w zakresie od 0 do 9,4, przy czym wyższe wyniki wskazują na cięższą chorobę). Oceniano także odpowiedzi w skalach ACR20, ACR50 i ACR70 – zdefiniowane jako poprawa w stosunku do wartości wyjściowej odpowiednio o 20, 50 i 70 proc. lub więcej w liczbie bolesnych i obrzękniętych stawów.
Po mniej więcej 3 miesiącach zmiana DAS28-CRP w stosunku do wartości początkowej była istotnie większa w grupie otrzymującej 700 mg peresolimabu niż w grupie placebo (średnia zmiana metodą najmniejszych kwadratów −2,09). Podobną zależność uzyskano dla ACR20, ale nie dla ACR50 i ACR70. Lek okazał się bezpieczny i dobrze tolerowany – działania niepożądane były podobne we wszystkich grupach.
Warto zaznaczyć, że ocena skuteczności obejmowała krótki, zaledwie 12-tygodniowy czas stosowania; po drugie – badana populacja to chorzy z niewielką bezwładnością co do wyboru leczenia. Te dwa czynniki sprawiają, że należy z uwagą śledzić losy prac nad peresolimabem i to nie tylko w odniesieniu do RZS.
Opracowanie: lek. Damian Matusiak
Peresolimab jest humanizowanym przeciwciałem monoklonalnym klasy IgG1 przeznaczonym do stymulacji szlaku hamowania PD-1. Wieloośrodkowy zespół naukowców przeprowadził randomizowane, podwójnie zaślepione kontrolowane placebo badanie fazy 2a, do którego zakwalifikowano 98 dorosłych pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów o nasileniu od umiarkowanego do ciężkiego, u których leczenie klasycznymi lub biologicznymi LMPCh było pierwotnie nieskuteczne, wtórnie nieskuteczne lub nietolerowane; chorych przydzielono w stosunku 2:1:1 do otrzymywania 700 lub 300 mg peresolimabu lub placebo dożylnie raz na 4 tygodnie.
Pierwszorzędowym rezultatem była zmiana od wartości początkowej do 12. tygodnia w skali DAS28-CRP (skala mieści się w zakresie od 0 do 9,4, przy czym wyższe wyniki wskazują na cięższą chorobę). Oceniano także odpowiedzi w skalach ACR20, ACR50 i ACR70 – zdefiniowane jako poprawa w stosunku do wartości wyjściowej odpowiednio o 20, 50 i 70 proc. lub więcej w liczbie bolesnych i obrzękniętych stawów.
Po mniej więcej 3 miesiącach zmiana DAS28-CRP w stosunku do wartości początkowej była istotnie większa w grupie otrzymującej 700 mg peresolimabu niż w grupie placebo (średnia zmiana metodą najmniejszych kwadratów −2,09). Podobną zależność uzyskano dla ACR20, ale nie dla ACR50 i ACR70. Lek okazał się bezpieczny i dobrze tolerowany – działania niepożądane były podobne we wszystkich grupach.
Warto zaznaczyć, że ocena skuteczności obejmowała krótki, zaledwie 12-tygodniowy czas stosowania; po drugie – badana populacja to chorzy z niewielką bezwładnością co do wyboru leczenia. Te dwa czynniki sprawiają, że należy z uwagą śledzić losy prac nad peresolimabem i to nie tylko w odniesieniu do RZS.
Opracowanie: lek. Damian Matusiak
