Metody profilaktyki gonartrozy: ocena skuteczności
Autor: Andrzej Kordas
Data: 03.08.2015
Źródło: Prevention of Knee Osteoarthritis in Overweight Females: The First Preventive Randomized Controlled Trial in Osteoarthritis; Runhaar, Jos et al.; The American Journal of Medicine , Volume 128, Issue 8 , 888 - 895.e4.
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
Przeprowadzone w ostatnich latach badania naukowe dostarczyły wielu informacji na temat mechanizmu rozwoju choroby zwyrodnieniowej stawów. Korzystając z tej wiedzy, powinniśmy się obecnie skupić na możliwościach pierwotnej prewencji występowania tego schorzenia.
Jos Runhaar i wsp. zaprojektowali badanie mające ocenić skuteczność proponowanych metod profilaktyki gonartrozy wśród otyłych kobiet. Wyniki badania opublikowano na łamach The American Journal of Medicine.
Ocenie poddano efektywność programu modyfikującego styl życia opierającego się na wdrożeniu diety, regularnych ćwiczeń fizycznych oraz doustnej suplementacji siarczanu glukozaminy w ramach prewencji choroby zwyrodnieniowej stawów kolanowych, w grupie wysokiego ryzyka rozwoju tego schorzenia. Grupę badaną stanowiło 407 kobiet w średnim wieku, ze wskaźnikiem BMI wynoszącym ≥ 27 kg/m2. W momencie włączenia do badania pacjentki nie zgłaszały objawów choroby zwyrodnieniowej stawów kolanowych.
Głównym ocenianym punktem końcowym była zachorowalność na chorobę zwyrodnieniową stawów kolanowych, definiowana jako ≥2 punkty w skali Kellgrena i Lawrence’a zaawansowania zmian radiologicznych w chorobie zwyrodnieniowej stawów, zwężenie szpary stawowej ≥ 1.0 mm lub pojawienie się klinicznych objawów choroby zwyrodnieniowej stawów.
Po 2.5-letniej obserwacji dysponowano kompletnymi danymi 90% wstępnie zakwalifikowanych do badania pacjentek. U 17% z nich rozpoznano chorobę zwyrodnieniową stawów kolanowych.
Przeprowadzona analiza statystyczna wykazała, iż stosowanie siarczanu glukozaminy (OR 0.60; 95% CI, 0.31-1.12) oraz modyfikacja stylu życia (OR: 0.69; 95% CI, 0.39-1.21) wiązały się z redukcją ryzyka rozwoju choroby zwyrodnieniowej stawów kolanowych, jednakże efekt ten nie występował w przypadku współistnienia obu powyższych interwencji (OR 0.97; 95% CI, 0.55-1.71).
Reasumując, nie udowodniono aby modyfikacje stylu życia – polegające na wprowadzeniu diety oraz regularnych ćwiczeń fizycznych – oraz równoczasowe doustne stosowanie siarczanu glukozaminy wiązało się z redukcją ryzyka zachorowania na chorobę zwyrodnieniową stawów kolanowych.
Ocenie poddano efektywność programu modyfikującego styl życia opierającego się na wdrożeniu diety, regularnych ćwiczeń fizycznych oraz doustnej suplementacji siarczanu glukozaminy w ramach prewencji choroby zwyrodnieniowej stawów kolanowych, w grupie wysokiego ryzyka rozwoju tego schorzenia. Grupę badaną stanowiło 407 kobiet w średnim wieku, ze wskaźnikiem BMI wynoszącym ≥ 27 kg/m2. W momencie włączenia do badania pacjentki nie zgłaszały objawów choroby zwyrodnieniowej stawów kolanowych.
Głównym ocenianym punktem końcowym była zachorowalność na chorobę zwyrodnieniową stawów kolanowych, definiowana jako ≥2 punkty w skali Kellgrena i Lawrence’a zaawansowania zmian radiologicznych w chorobie zwyrodnieniowej stawów, zwężenie szpary stawowej ≥ 1.0 mm lub pojawienie się klinicznych objawów choroby zwyrodnieniowej stawów.
Po 2.5-letniej obserwacji dysponowano kompletnymi danymi 90% wstępnie zakwalifikowanych do badania pacjentek. U 17% z nich rozpoznano chorobę zwyrodnieniową stawów kolanowych.
Przeprowadzona analiza statystyczna wykazała, iż stosowanie siarczanu glukozaminy (OR 0.60; 95% CI, 0.31-1.12) oraz modyfikacja stylu życia (OR: 0.69; 95% CI, 0.39-1.21) wiązały się z redukcją ryzyka rozwoju choroby zwyrodnieniowej stawów kolanowych, jednakże efekt ten nie występował w przypadku współistnienia obu powyższych interwencji (OR 0.97; 95% CI, 0.55-1.71).
Reasumując, nie udowodniono aby modyfikacje stylu życia – polegające na wprowadzeniu diety oraz regularnych ćwiczeń fizycznych – oraz równoczasowe doustne stosowanie siarczanu glukozaminy wiązało się z redukcją ryzyka zachorowania na chorobę zwyrodnieniową stawów kolanowych.
