Nowy lek w terapii dny moczanowej
Autor: Alicja Kostecka
Data: 09.10.2017
Źródło: AK/ Dalbeth N, Jones G, Terkeltaub R et al. Lesinurad, a Selective Uric Acid Reabsorption Inhibitor, in Combination With Febuxostat inPatients With Tophaceous Gout: Findings of a Phase III Clinical Trial. Arthritis Rheumatol. 2017 Sep;69(9):1903-1913.
| Tagi: | lesinurad, dna moczanowa |
Lesinurad jest selektywnym inhibitorem reabsopcji moczanów. Lek hamuje jedno z białek - URAT1, znajdujące się w komórkach cewek proksymalnych, odpowiadające za reabsorbcję kwasu moczowego. Hamowanie URAT1 powoduje zwiększenie wydalania moczanów, a tym samym zmniejsza ich stężenie w surowicy krwi.
Lesinurad uzyskał akceptację FDA i EMA do stosowania w skojarzeniu z inhibitorem oksydazy ksantynowej, u chorych z hyperurykemią w przebiegu dny moczanowej, u których nie uzyskano docelowego stężenia kwasu moczowego stosując sam inhibitor oksydazy ksantynowej. Lek podaje się w postaci doustnej. Według zaleceń EULAR (2016) należy dążyć do uzyskania stężeń kwasu moczowego w surowicy <6mg/dl, natomiast u pacjentów z ciężką postacią dny (z obecnością guzków dnawych, artropatią, częstymi ostrymi epizodami choroby) do stężeń <5mg/dl.
Na łamach Arthritis & Rheumatology opublikowano wyniki badania klinicznego III fazy (badanie CRYSTAL, The Combination Treatment Study in Subjects with Subcutaneous Tophaceous Gout with Lesinurad and Febuxostat) oceniającego skuteczność i bezpieczeństwo stosowania lesinuradu (w dawce 200mg/dobę lub 400mg /dobę) w połączeniu z febuksostatem (80mg/dobę) w grupie pacjentów z dną guzkową (n=324).
Do badania zakwalifikowano zarówno pacjentów nie leczonych uprzednio, jak i leczonych wcześniej inhibitorami oksydazy ksantynowej. Wymaganym kryterium były - stężenie kwasu moczowego w surowicy > 8mg/dl u pacjentów wcześniej nie leczonych oraz >6mg/dl u leczonych inhibitorem oksydazy ksantynowej oraz obecność co najmniej jednego guzka dnawego wielkości 5-20mm.
Główne punkty końcowe badania stanowiła ocena odsetka pacjentów, którzy uzyskali docelowe stężenia kwasu moczowego w surowicy krwi po 6 miesiącach terapii oraz ilości pacjentów, u których doszło do całkowitego rozpuszczenia obserwowano wyjściowo guzka dnawego w 12 miesiącu.
Wyniki badania wskazują, że w 6 miesiącu obserwacji w ramieniu otrzymującym febuksostat z większą dawką lesinuradu (400mg) istotnie większy odsetek chorych uzyskał wartości kwasu moczowego w surowicy <6mg/dl (76,1% vs 56,6% (lesinurid 200mg + febuksostat) i 46,8% (febuksostat)).
Częstość zaostrzeń dny wymagających leczenia, w okresie od 6 do 12 miesiąca terapii , była istotnie mniejsza w grupie stosującej leczenie skojarzone z lesinuradem w dawce 400mg. Odsetek badanych, u których doszło do całkowitego rozpuszczenia złogu był podobny w analizowanych podgrupach, jednak w grupie stosującej terapię skojarzoną (niezależnie od dawki lesinuradu - 200mg lub 400mg) uzyskano bardziej znaczące zmniejszenie guzka dnawego. Ryzyko działań niepożądanych było podobne zarówno w ramieniu stosującym leczenia skojarzone, jak i monoterapię febuksostatem. W grupie stosującej lesinurad (szczególnie w dawce 400mg), częściej obserwowano jednak zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi. Stosowanie lesinuradu związane jest z koniecznością kontroli odpowiedniego nawodnienia chorego.
Na łamach Arthritis & Rheumatology opublikowano wyniki badania klinicznego III fazy (badanie CRYSTAL, The Combination Treatment Study in Subjects with Subcutaneous Tophaceous Gout with Lesinurad and Febuxostat) oceniającego skuteczność i bezpieczeństwo stosowania lesinuradu (w dawce 200mg/dobę lub 400mg /dobę) w połączeniu z febuksostatem (80mg/dobę) w grupie pacjentów z dną guzkową (n=324).
Do badania zakwalifikowano zarówno pacjentów nie leczonych uprzednio, jak i leczonych wcześniej inhibitorami oksydazy ksantynowej. Wymaganym kryterium były - stężenie kwasu moczowego w surowicy > 8mg/dl u pacjentów wcześniej nie leczonych oraz >6mg/dl u leczonych inhibitorem oksydazy ksantynowej oraz obecność co najmniej jednego guzka dnawego wielkości 5-20mm.
Główne punkty końcowe badania stanowiła ocena odsetka pacjentów, którzy uzyskali docelowe stężenia kwasu moczowego w surowicy krwi po 6 miesiącach terapii oraz ilości pacjentów, u których doszło do całkowitego rozpuszczenia obserwowano wyjściowo guzka dnawego w 12 miesiącu.
Wyniki badania wskazują, że w 6 miesiącu obserwacji w ramieniu otrzymującym febuksostat z większą dawką lesinuradu (400mg) istotnie większy odsetek chorych uzyskał wartości kwasu moczowego w surowicy <6mg/dl (76,1% vs 56,6% (lesinurid 200mg + febuksostat) i 46,8% (febuksostat)).
Częstość zaostrzeń dny wymagających leczenia, w okresie od 6 do 12 miesiąca terapii , była istotnie mniejsza w grupie stosującej leczenie skojarzone z lesinuradem w dawce 400mg. Odsetek badanych, u których doszło do całkowitego rozpuszczenia złogu był podobny w analizowanych podgrupach, jednak w grupie stosującej terapię skojarzoną (niezależnie od dawki lesinuradu - 200mg lub 400mg) uzyskano bardziej znaczące zmniejszenie guzka dnawego. Ryzyko działań niepożądanych było podobne zarówno w ramieniu stosującym leczenia skojarzone, jak i monoterapię febuksostatem. W grupie stosującej lesinurad (szczególnie w dawce 400mg), częściej obserwowano jednak zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi. Stosowanie lesinuradu związane jest z koniecznością kontroli odpowiedniego nawodnienia chorego.
