Nowy program lekowy dla młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów
Autor: Anita Jóźwiak
Data: 19.02.2014
Źródło: BL
Możliwości które stworzyliśmy kilka lat temu do leczenia układowej postaci młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów, obecnie, w świetle nowej wiedzy, trącą myszką. Kończymy przygotowania do nowego programu lekowego, spodziewamy się, że AOTM odniesie się do naszych propozycji do końca kwietnia – mówi Witold Tłustochowicz w wywiadzie dla eReumatologia.pl.
Rozmowa z prof. Witoldem Tłustochowiczem, krajowym konsultantem w dziedzinie reumatologii
Od kilku tygodni trwają w Polsce prace nad programem lekowym dla pacjentów z układową postacią młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów (MIZS).
Właśnie je kończymy. Obecnie wraz z kolegami pediatrami wygładzamy ostatnie zapisy projektu przesłanego do nas przez Ministerstwo Zdrowia. To bardzo ważne, bo jest to jedna z najcięższych chorób w reumatologii, a co najważniejsze - zapadają na nią dzieci. Możliwości które stworzyliśmy kilka lat temu, obecnie, w świetle nowej wiedzy, trącą myszką i okazują się po prostu mało skuteczne.
Co znajdzie się w programie?
Myślimy przede wszystkim o tocilizumabie, leku anty IL 6. W końcu ubiegłego roku ukazały się nowe rekomendacje American College of Rheumatology (ACR) w sprawie leczenia MIZS, podobnie jak zalecenia opracowane dla Polski przez zespół pediatrów. Pracujemy nad ich adaptacją do zapisów polskiego programu lekowego. Amerykańskie rekomendacje są bowiem dość skomplikowane, wprowadziły algorytmy uwzględniające rozmaite zmienne i współzależności dotyczące dotychczas stosowanych terapii, chorób współistniejących itp. Gdzie było to możliwe, postaraliśmy się je uprościć. Nasze prawo i praktyka stosowania programów lekowych wymagają większej jednoznaczności i to się staraliśmy zrobić.
Kiedy nowy program lekowy wejdzie w życie?
Postaramy się o to, by do Ministerstwa Zdrowia trafił jeszcze w tym tygodniu. Następnie zajmie się nimi Agencja Oceny Technologii Medycznych. Ale nie sądzę, by w tym wypadku ocena programu lekowego trwała długo, spodziewam się, że będziemy mieli ją na koniec kwietnia. Choroba dotyczy dzieci, u wielu przebiega bardzo aktywnie, leczenie glikokortykosteroidami jest okaleczające. Nowe leki znacznie poprawią rokowania, szczególnie najcięższych przypadków. I będą miały wpływ na poprawę jakości całego późniejszego, dorosłego życia pacjentów.
Od kilku tygodni trwają w Polsce prace nad programem lekowym dla pacjentów z układową postacią młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów (MIZS).
Właśnie je kończymy. Obecnie wraz z kolegami pediatrami wygładzamy ostatnie zapisy projektu przesłanego do nas przez Ministerstwo Zdrowia. To bardzo ważne, bo jest to jedna z najcięższych chorób w reumatologii, a co najważniejsze - zapadają na nią dzieci. Możliwości które stworzyliśmy kilka lat temu, obecnie, w świetle nowej wiedzy, trącą myszką i okazują się po prostu mało skuteczne.
Co znajdzie się w programie?
Myślimy przede wszystkim o tocilizumabie, leku anty IL 6. W końcu ubiegłego roku ukazały się nowe rekomendacje American College of Rheumatology (ACR) w sprawie leczenia MIZS, podobnie jak zalecenia opracowane dla Polski przez zespół pediatrów. Pracujemy nad ich adaptacją do zapisów polskiego programu lekowego. Amerykańskie rekomendacje są bowiem dość skomplikowane, wprowadziły algorytmy uwzględniające rozmaite zmienne i współzależności dotyczące dotychczas stosowanych terapii, chorób współistniejących itp. Gdzie było to możliwe, postaraliśmy się je uprościć. Nasze prawo i praktyka stosowania programów lekowych wymagają większej jednoznaczności i to się staraliśmy zrobić.
Kiedy nowy program lekowy wejdzie w życie?
Postaramy się o to, by do Ministerstwa Zdrowia trafił jeszcze w tym tygodniu. Następnie zajmie się nimi Agencja Oceny Technologii Medycznych. Ale nie sądzę, by w tym wypadku ocena programu lekowego trwała długo, spodziewam się, że będziemy mieli ją na koniec kwietnia. Choroba dotyczy dzieci, u wielu przebiega bardzo aktywnie, leczenie glikokortykosteroidami jest okaleczające. Nowe leki znacznie poprawią rokowania, szczególnie najcięższych przypadków. I będą miały wpływ na poprawę jakości całego późniejszego, dorosłego życia pacjentów.
