Objawy chorób reumatycznych u osób zakażonych wirusem HIV
Autor: Alicja Kostecka
Data: 25.10.2017
Źródło: AK/Walker-Bone K, Doherty E, Sanyal K, Churchill D. Assessment and management of musculoskeletal disorders among patients living with HIV. Rheumatology (Oxford). 2017 Oct 1;56(10):1648-1661. doi: 10.1093/rheumatology/kew418.
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
Tagi: | HIV |
Na łamach Rheumatology opublikowano pracę poglądową autorstwa Walker-Bone i wsp. omawiającą problematykę schorzeń i objawów z kręgu chorób reumatycznych, w populacji pacjentów zakażonych wirusem HIV, a także możliwości leczenia reumatologicznego u chorych poddanych terapii antyretrowirusowej.
Autorzy pracy wskazują na kilka schorzeń, których obecność powinna skłonić lekarza reumatologa do diagnostyki serologicznej w kierunku zakażenia wirusem HIV. Wśród nich są: reaktywne zapalenie stawów nabyte drogą płciową (sexually acquired reactive arthritis), objawy suchego zapalenia spojówki i rogówki przy braku typowych dla zespołu Sjogrena zaburzeń immunologicznych, toczeń układowy o nietypowym przebiegu klinicznym, zapalenia naczyń, czy niewyjaśnione zaburzenia immunologiczne. Autorzy omawiają cztery charakterystyczne dla zakażenia HIV zespoły chorobowe: zapalenie stawów wywołane wirusem HIV, zespół bolesnego stawu (krótkotrwałe silne dolegliwości bólowe, bez towarzyszącego zapalenia błony maziowej), DILS (diffuse-infiltrative lymophocytosis syndrome) przypominający zespół Sjogrena (jednak bez charakterystycznych dla niego zaburzeń immunologicznych - p/ciał SS-A i SS-B), zespół rekonstrukcji immunologicznej przebiegający z pogorszeniem przebiegu towarzyszącej choroby autoimmunologicznej, pod wpływem włączonego leczenia antyretrowirusowego. Ponadto zakażeniu wirusem HIV mogą towarzyszyć niespecyficzne objawy jak artralgia, myalgia, symetryczne zapalenie wielostawowe rozwijające się na tle wirusowym, reumatyzm tkanek miękkich.
Szczególną uwagę autorzy poświęcają możliwościom leczenia chorób reumatycznych u pacjentów poddanych terapii antyretrowirusowej (ART). U chorych otrzymujących ART, u których stwierdzono całkowite zahamowanie aktywności wirusa, a liczba limfocytów T CD4+ przekracza 200 komórek/mm³, stosowanie leków modyfikujących przebieg choroby wydaje się stosunkowo bezpieczne, chociaż dane na ten temat są nadal ograniczone . Należy jednak zwrócić szczególną uwagę na możliwe interakcje stosowanych leków.
Szczególną uwagę autorzy poświęcają możliwościom leczenia chorób reumatycznych u pacjentów poddanych terapii antyretrowirusowej (ART). U chorych otrzymujących ART, u których stwierdzono całkowite zahamowanie aktywności wirusa, a liczba limfocytów T CD4+ przekracza 200 komórek/mm³, stosowanie leków modyfikujących przebieg choroby wydaje się stosunkowo bezpieczne, chociaż dane na ten temat są nadal ograniczone . Należy jednak zwrócić szczególną uwagę na możliwe interakcje stosowanych leków.