Obrazowanie nie jest konieczne w chorobie zwyrodnieniowej stawów

EULAR opublikowała zalecenia dotyczące obrazowania w leczeniu pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawów, w których stwierdzono, że obrazowanie nie jest wymagane w przypadku typowych objawów choroby.

Obrazowanie może być konieczne jedynie w sytuacji, gdy różnicowanie jest niejasne lub w trudniejszych przepadkach oraz gdy podaje się iniekcje do stawu biodrowego.

Zalecenia te powstały na podstawie opinii reumatologów, radiologów i lekarzy POZ z dziewięciu krajów, które wsparły 390 studiów przypadków obrazowania w chorobie zwyrodnieniowej stawów kolan, bioder, rąk i stóp.
Na tej podstawie stwierdzono, że w celu postawienia diagnozy obrazowanie nie jest konieczne w typowych objawach choroby zwyrodnieniowej stawów u pacjentów powyżej 40 roku życia, z krótkim czasem występowania porannej sztywności jednego lub kilku stawów. Obrazowanie jest wskazane jedynie w sytuacji nagłej progresji choroby lub zmian klinicznych objawów. W tych sytuacjach zaleca się w pierwszej kolejności stosowanie radiografii, a następnie dla tkanek miękkich USG lub MRI, a dla kości CT lub MRI. Generalnie obrazowanie nie zaleca się, jeśli kontynuuje się niechirurgiczne leczenie. Obrazowanie może jednakże przyczynić się do podania bardziej dokładnej iniekcji do stawowe,j szczególnie w miejscach trudno dostępnych.