Ocena potrzeb chorych na RZS – skala NPR
Redaktor: Arleta Czarnik
Data: 11.01.2022
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
Badania wskazują na rozbieżności między potrzebami pacjentów z RZS ocenianymi przez personel medyczny a określanymi subiektywnie przez chorych. Poznanie indywidualnych potrzeb pozwoli zapewnić pacjentom optymalną pomoc w leczeniu.
Reumatoidalne zapalenie stawów (RZS) jest chorobą objawiającą się dolegliwościami bólowymi, sztywnością, deformacjami oraz stanem zapalnym w obrębie stawów, głównie ręki. Obserwuje się również objawy pozastawowe, takie jak zmęczenie, utrata masy ciała i niedokrwistość. Dolegliwości te w dużym stopniu wpływają na życie codzienne i funkcjonowanie społeczne pacjentów.
Zgodnie z przyjętymi standardami leczenie RZS powinno się koncentrować na osiągnięciu remisji lub zmniejszeniu aktywności choroby. Kontrola bólu i zmęczenia oraz utrzymanie sprawności fizycznej i jakości życia są kluczowymi elementami procesu zdrowienia. Planując terapię, personel medyczny powinien znać potrzeby pacjenta, ponieważ ich niezaspokojenie ma negatywny wpływ na jakość życia i stan zdrowia. Badania wskazują na rozbieżności między potrzebami pacjentów ocenianymi przez personel medyczny a określonymi subiektywnie przez chorych, dlatego duże znaczenie ma ciągła ocena i monitorowanie indywidualnych oczekiwań. Celem badania opisanego na łamach „Studiów Medycznych” była ocena zaspokojenia potrzeb pacjentów z RZS z uwzględnieniem okresu choroby (zaostrzenie, remisja) oraz wieku.
W badaniu wzięło udział 124 pacjentów krakowskich szpitali, którzy zostali zakwalifikowani do dwóch grup: chorych w okresie zaostrzenia (100 osób) lub remisji RZS (24 osoby). Dodatkowo przyporządkowano pacjentów do podgrup wiekowych: osób młodszych (18–45 lat) oraz starszych (powyżej 60 lat). Wykorzystano autorski kwestionariusz Skala potrzeb chorych cierpiących na choroby reumatyczne (Scale of Needs of Patients Suffering from Rheumatic Diseases – NPR) zawierający 15 pytań. Pytania dotyczyły potrzeb zdefiniowanych według Abrahama Maslowa, takich jak samodzielność, dostęp do ochrony zdrowia, a także konieczność zmagania się z chorobą.
W grupie chorych w okresie zaostrzenia RZS stwierdzono istotne różnice w zaspokojeniu potrzeb pomiędzy osobami młodszymi a starszymi (p < 0,05). Głównymi problemami były: niezaspokojenie potrzeb życiowych, konieczność korzystania z pomocy innych, ból i sztywność, zmęczenie psychiczne i utrudniony dostęp do ochrony zdrowia. Nie wykazano różnic w zaspokojeniu potrzeb w zależności od płci, wykształcenia i przyjmowanych leków (p > 0,05).
Potrzeby pacjentów w okresie zaostrzenia RZS były zaspokajane w mniejszym stopniu niż w okresie remisji. Pacjenci z zaostrzeniem RZS zgłaszali problemy z wykonywaniem codziennych czynności, uporczywy ból, ograniczone poczucie bezpieczeństwa i możliwość samorealizacji, a także wyczerpanie psychiczne. Chorzy skarżyli się na ograniczony dostęp do lekarzy reumatologów i specjalistycznej rehabilitacji. Wielu z nich z powodu długiego okresu oczekiwania na wizytę musiało korzystać z usług prywatnych.
Pełna treść artykułu: Kinga Żmijewska, Magdalena Staszkiewicz, Małgorzata Paplaczyk, Anna Nowak, Artur Gądek. Assessment of the needs of patients suffering from rheumatoid arthritis – Scale of Needs of Patients Suffering from Rheumatic Diseases (NPR). Medical Studies/Studia Medyczne 2021; 37 (4): 306-313.
Zgodnie z przyjętymi standardami leczenie RZS powinno się koncentrować na osiągnięciu remisji lub zmniejszeniu aktywności choroby. Kontrola bólu i zmęczenia oraz utrzymanie sprawności fizycznej i jakości życia są kluczowymi elementami procesu zdrowienia. Planując terapię, personel medyczny powinien znać potrzeby pacjenta, ponieważ ich niezaspokojenie ma negatywny wpływ na jakość życia i stan zdrowia. Badania wskazują na rozbieżności między potrzebami pacjentów ocenianymi przez personel medyczny a określonymi subiektywnie przez chorych, dlatego duże znaczenie ma ciągła ocena i monitorowanie indywidualnych oczekiwań. Celem badania opisanego na łamach „Studiów Medycznych” była ocena zaspokojenia potrzeb pacjentów z RZS z uwzględnieniem okresu choroby (zaostrzenie, remisja) oraz wieku.
W badaniu wzięło udział 124 pacjentów krakowskich szpitali, którzy zostali zakwalifikowani do dwóch grup: chorych w okresie zaostrzenia (100 osób) lub remisji RZS (24 osoby). Dodatkowo przyporządkowano pacjentów do podgrup wiekowych: osób młodszych (18–45 lat) oraz starszych (powyżej 60 lat). Wykorzystano autorski kwestionariusz Skala potrzeb chorych cierpiących na choroby reumatyczne (Scale of Needs of Patients Suffering from Rheumatic Diseases – NPR) zawierający 15 pytań. Pytania dotyczyły potrzeb zdefiniowanych według Abrahama Maslowa, takich jak samodzielność, dostęp do ochrony zdrowia, a także konieczność zmagania się z chorobą.
W grupie chorych w okresie zaostrzenia RZS stwierdzono istotne różnice w zaspokojeniu potrzeb pomiędzy osobami młodszymi a starszymi (p < 0,05). Głównymi problemami były: niezaspokojenie potrzeb życiowych, konieczność korzystania z pomocy innych, ból i sztywność, zmęczenie psychiczne i utrudniony dostęp do ochrony zdrowia. Nie wykazano różnic w zaspokojeniu potrzeb w zależności od płci, wykształcenia i przyjmowanych leków (p > 0,05).
Potrzeby pacjentów w okresie zaostrzenia RZS były zaspokajane w mniejszym stopniu niż w okresie remisji. Pacjenci z zaostrzeniem RZS zgłaszali problemy z wykonywaniem codziennych czynności, uporczywy ból, ograniczone poczucie bezpieczeństwa i możliwość samorealizacji, a także wyczerpanie psychiczne. Chorzy skarżyli się na ograniczony dostęp do lekarzy reumatologów i specjalistycznej rehabilitacji. Wielu z nich z powodu długiego okresu oczekiwania na wizytę musiało korzystać z usług prywatnych.
Pełna treść artykułu: Kinga Żmijewska, Magdalena Staszkiewicz, Małgorzata Paplaczyk, Anna Nowak, Artur Gądek. Assessment of the needs of patients suffering from rheumatoid arthritis – Scale of Needs of Patients Suffering from Rheumatic Diseases (NPR). Medical Studies/Studia Medyczne 2021; 37 (4): 306-313.
