Odległe następstwa zapalenia naczyń związane z IgA?
Autor: Alicja Kostecka
Data: 30.01.2019
Źródło: AK/Cardiovascular, thromboembolic and renal outcomes in IgA vasculitis (Henoch-Schönlein purpura): a retrospective cohort study using routinely collected primary care data. Ann Rheum Dis. 2019 Feb;78(2):261-269
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
| Tagi: | IgA |
Z badań wynika, iż chorzy z IgAV powinni pozostawać pod stałą kontrolą ze szczególnym uwzględnieniem konsekwencji IgAV w postaci przewlekłego uszkodzenia funkcji nerek oraz nadciśnienia tętniczego.
Zapalenie naczyń związane z Ig A (ang. IgA vasculitis- IgAV, zwane również chorobą Schönleina-Henocha) dotyczy głównie małych naczyń i może występować zarówno u dzieci (najczęstsze zapalenia naczyń w tej grupie wiekowej) jak również u dorosłych. Częstość występowania tej choroby nie jest dokładnie określona, istnieją spore różnice danych epidemiologicznych w zależności od badanej populacji. Choroba ma często przebieg łagodny, ale może być przyczyną powstania zmian narządowych. Uważa się, że u dorosłych zmiany w nerkach są częstsze niż w grupie dzieci. Ponadto jak wynika z opisu serii przypadków chorobie tej przypisuje się zwiększone ryzyko incydentów naczyniowych oraz powikłań zatorowo-zakrzepowych.
Przeanalizowano dane brytyjskie pochodzące z Praktyk Lekarzy Rodzinnych (baza THIN) z okresu 2005-2016. Wyłoniono 2828 dorosłych z IgAV oraz 10405 przypadków zachorowań w wieku dziecięcym. Analizę statystyczną przeprowadzono w odniesieniu do grupy kontrolnej, którą dobrano w stosunku 2:1 uwzględniając wiek, pleć oraz potencjalne czynniki ryzyka. Badano związek IgAV z chorobami naczyniowymi, nerek oraz zakrzepicą.
Zachorowalność IgAV wyniosła 27.22/100 000 u dzieci oraz 2,2/100 000 u dorosłych. W badanym okresie nie odnotowano wzrostu zachorowań dla kolejnych lat. Nie wykazano korelacji miedzy rozpoznaniem IgAV a chorobą niedokrwienną serca, udarem/TIA, chorobą zakrzepowo-zatorową. Natomiast u chorych stwierdzono zwiększone ryzyko wystąpienia nadciśnienia tętniczego oraz przewlekłej choroby nerek. Zajęcie nerek odnotowano u 8.72/1000 dzieci z IgAV oraz u 0,51/1000 dorosłych z IgAV. Nadciśnienie tętnicze u chorych z IgA może mieć związek z przyjmowanymi lekami tj. glikokortykosteroidy, niesteroidowe leki przeciwzapalne oraz z zajęciem nerek w przebiegu choroby, dlatego zależność IgAV z nadciśnieniem tętniczym badano w okresie 1 roku od postawienia diagnozy IgAV uzyskując istotną statystycznie pozytywną korelację.
Dodatkowo u chorych dorosłych z IgAV stwierdzono o 35% większe ryzyko zgonu (z jakiejkolwiek przyczyny) względem grupy kontrolnej.
Z uzyskanych obliczeń wynika iż chorzy z IgAV powinni pozostawać pod stałą kontrolą ze szczególnym uwzględnieniem konsekwencji IgAV w postaci przewlekłego uszkodzenia funkcji nerek oraz nadciśnienia tętniczego. Nie można tej choroby traktować jako „pojedynczego incydentu”. W kolejnych badaniach planowana jest ocena, jakie interwencje mogłyby mieć wpływ na zmniejszenie ryzyka wystąpienia trwałych następstw choroby.
Przeanalizowano dane brytyjskie pochodzące z Praktyk Lekarzy Rodzinnych (baza THIN) z okresu 2005-2016. Wyłoniono 2828 dorosłych z IgAV oraz 10405 przypadków zachorowań w wieku dziecięcym. Analizę statystyczną przeprowadzono w odniesieniu do grupy kontrolnej, którą dobrano w stosunku 2:1 uwzględniając wiek, pleć oraz potencjalne czynniki ryzyka. Badano związek IgAV z chorobami naczyniowymi, nerek oraz zakrzepicą.
Zachorowalność IgAV wyniosła 27.22/100 000 u dzieci oraz 2,2/100 000 u dorosłych. W badanym okresie nie odnotowano wzrostu zachorowań dla kolejnych lat. Nie wykazano korelacji miedzy rozpoznaniem IgAV a chorobą niedokrwienną serca, udarem/TIA, chorobą zakrzepowo-zatorową. Natomiast u chorych stwierdzono zwiększone ryzyko wystąpienia nadciśnienia tętniczego oraz przewlekłej choroby nerek. Zajęcie nerek odnotowano u 8.72/1000 dzieci z IgAV oraz u 0,51/1000 dorosłych z IgAV. Nadciśnienie tętnicze u chorych z IgA może mieć związek z przyjmowanymi lekami tj. glikokortykosteroidy, niesteroidowe leki przeciwzapalne oraz z zajęciem nerek w przebiegu choroby, dlatego zależność IgAV z nadciśnieniem tętniczym badano w okresie 1 roku od postawienia diagnozy IgAV uzyskując istotną statystycznie pozytywną korelację.
Dodatkowo u chorych dorosłych z IgAV stwierdzono o 35% większe ryzyko zgonu (z jakiejkolwiek przyczyny) względem grupy kontrolnej.
Z uzyskanych obliczeń wynika iż chorzy z IgAV powinni pozostawać pod stałą kontrolą ze szczególnym uwzględnieniem konsekwencji IgAV w postaci przewlekłego uszkodzenia funkcji nerek oraz nadciśnienia tętniczego. Nie można tej choroby traktować jako „pojedynczego incydentu”. W kolejnych badaniach planowana jest ocena, jakie interwencje mogłyby mieć wpływ na zmniejszenie ryzyka wystąpienia trwałych następstw choroby.
