Odpowiednie monitorowanie zapobiega zaostrzeniom dny moczanowej
Autor: Damian Matusiak
Data: 18.03.2024
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
Dna moczanowa to częsta choroba przewlekła, a jej odpowiednie monitorowanie zapobiega wystąpieniu kolejnych zaostrzeń, o czym przekonuje najnowsza publikacja z „The JAMA”.
Dna moczanowa jest spowodowana krystalizacją moczanu sodu w stawach, która występuje, gdy poziom moczanów przekracza punkt nasycenia niezbędny do krystalizacji, czyli przy stężeniu około 6,8 mg/dl. Dotychczasowe badania wykazały silnie stopniowany związek między stężeniem moczanów w surowicy powyżej punktu nasycenia a ryzykiem wystąpienia nowych przypadków dny moczanowej. Nie ustalono jednak związku między ich stężeniem w surowicy a ryzykiem nawrotów zaostrzeń u pacjentów z rozpoznaną chorobą.
Zespół naukowców z Massachusetts General Hospital przeanalizował pochodzące z brytyjskiej bazy danych Biobank z lat 2006-2020 dane 3613 pacjentów w wieku 40 do 69 lat z dną moczanową. W tym czasie wystąpiły 1773 zaostrzenia choroby w ciągu średniego okresu obserwacji wynoszącego 8,3 roku. Spośród nich aż 1679 stwierdzono u osób z wyjściowym stężeniem moczanów w surowicy większym lub równym 6 mg/dl, a 1731 (98 proc.) u osób z wyjściowym stężeniem większym lub równym 5 mg/dl. Częstość występowania zaostrzeń na 1000 osobolat wynosiła 10,6 dla pacjentów z wyjściowym poziomem moczanów poniżej 6 mg/dl, 40,1 dla poziomów od 6,0 do 6,9 mg/dl, 82,0 dla poziomów od 7,0 do 7,9 mg/dl, 101,3 dla poziomów od 8,0 do 8,9 mg/dl, 125,3 dla poziomów moczanów od 9,0 do 9,9 mg/dl i 132,8 dla poziomów większych lub równych 10 mg/dl - widać wyraźne silną korelację między stężeniem a ryzykiem zaostrzenia choroby.
Podobna zależność dotyczyła liczby hospitalizacji w przeliczeniu na 1000 osobolat - dla podanych przedziałów stężenia kwasu moczowego było to odpowiednio 0,18, 0,97, 1,8, 2,2, 6,7 i 9,7. Dodatkowo badacze zidentyfikowali 64 hospitalizacje z dną moczanową jako głównym rozpoznaniem na karcie wypisowej, wśród których aż 97 proc. wystąpiło u pacjentów z wyjściowym stężeniem moczanów co najmniej 6 mg/dl; wszystkie dotyczyły pacjentów z wyjściowym poziomem co najmniej 5 mg/dl.
Powyższe wyniki potwierdzają, że wśród pacjentów z dną moczanową w wywiadzie należy monitorować wyjściowe stężenie moczanów w surowicy w celu oceny ryzyka kolejnych zaostrzeń choroby; umożliwia to także skuteczniejsze leczenie zapobiegające kolejnym epizodom.
Zespół naukowców z Massachusetts General Hospital przeanalizował pochodzące z brytyjskiej bazy danych Biobank z lat 2006-2020 dane 3613 pacjentów w wieku 40 do 69 lat z dną moczanową. W tym czasie wystąpiły 1773 zaostrzenia choroby w ciągu średniego okresu obserwacji wynoszącego 8,3 roku. Spośród nich aż 1679 stwierdzono u osób z wyjściowym stężeniem moczanów w surowicy większym lub równym 6 mg/dl, a 1731 (98 proc.) u osób z wyjściowym stężeniem większym lub równym 5 mg/dl. Częstość występowania zaostrzeń na 1000 osobolat wynosiła 10,6 dla pacjentów z wyjściowym poziomem moczanów poniżej 6 mg/dl, 40,1 dla poziomów od 6,0 do 6,9 mg/dl, 82,0 dla poziomów od 7,0 do 7,9 mg/dl, 101,3 dla poziomów od 8,0 do 8,9 mg/dl, 125,3 dla poziomów moczanów od 9,0 do 9,9 mg/dl i 132,8 dla poziomów większych lub równych 10 mg/dl - widać wyraźne silną korelację między stężeniem a ryzykiem zaostrzenia choroby.
Podobna zależność dotyczyła liczby hospitalizacji w przeliczeniu na 1000 osobolat - dla podanych przedziałów stężenia kwasu moczowego było to odpowiednio 0,18, 0,97, 1,8, 2,2, 6,7 i 9,7. Dodatkowo badacze zidentyfikowali 64 hospitalizacje z dną moczanową jako głównym rozpoznaniem na karcie wypisowej, wśród których aż 97 proc. wystąpiło u pacjentów z wyjściowym stężeniem moczanów co najmniej 6 mg/dl; wszystkie dotyczyły pacjentów z wyjściowym poziomem co najmniej 5 mg/dl.
Powyższe wyniki potwierdzają, że wśród pacjentów z dną moczanową w wywiadzie należy monitorować wyjściowe stężenie moczanów w surowicy w celu oceny ryzyka kolejnych zaostrzeń choroby; umożliwia to także skuteczniejsze leczenie zapobiegające kolejnym epizodom.
