Osiowa spondyloartropatia a płeć
Autor: Alicja Kostecka
Data: 21.05.2018
Źródło: Gender Differences in Axial Spondyloarthritis: Women Are Not So Lucky. Curr Rheumatol Rep. 2018 May 12;20(6):35.
Z punktu widzenia epidemiologii problem osiowej spondyloartropatii (ang. axial spondyloarthritis, axSpA) kojarzony jest przede wszystkim z płcią męską. W większości badań klinicznych, kobiety stanowią niewielki odsetek analizowanych populacji. Z tego względu interesująca jest publikacja Rusman i wsp., będąca przeglądem piśmiennictwa dotyczącego różnic w przebiegu klinicznym axSpA, w zależności od płci.
Różnice w obrazie klinicznym axSpA okazują się być znaczące, począwszy od różnić w ekspresji genów i immunologii choroby. Mężczyźni chorujący na axSpA mają na przykład, wyższe stężenia TNFalfa i interleukiny 17A (IL-17A) w porównaniu do kobiet. Obecność syndesmofitów związana jest u mężczyzn z większymi stężeniami IL-18, a u kobiet IL-6. Być może wpływ na obraz kliniczny mają również hormony płciowe, jednak zagadnienie to wymaga dalszych badań.
O ile początek wystąpienia objawów klinicznych choroby jest podobny u obu płci, o tyle u kobiet rozpoznanie postawione zostaje znacznie później (nawet o kilka lat) w porównaniu do mężczyzn, co związane jest między innymi z odmiennym obrazem klinicznym - rzadszym występowaniem typowego bólu zapalnego krzyża, czy większą predyspozycją do zajęcia górnego odcinka kręgosłupa piersiowego i szyjnego. U kobiet częściej występuje zapalenie przyczepów ścięgnistych i ma ono zwykle cięższy przebieg niż u mężczyzn. Również axSpA u płci żeńskiej częściej towarzyszą zapalne choroby jelit, a być może również łuszczyca. Natomiast zapalenie przedniego odcinka błony naczyniowej oka jest częstsze wśród mężczyzn. Dane wydają się również wskazywać, że u mężczyzn dochodzi do znaczniejszej progresji radiologicznej. U kobiet obserwuje się większą progresję w zakresie kręgosłupa szyjnego, u mężczyzn - lędźwiowego.
Analiza odpowiedzi na leczenie w populacji chorych na axSpA wskazuje, że odpowiedź na inhibitory TNFalfa jest gorsza u kobiet, niż u mężczyzn z tym samym rozpoznaniem.Wiedza na temat różnic w przebiegu klinicznym axSpA wynikających z płci, może przyczynić się do wcześniejszego rozpoznania choroby i poprawy rokowania chorych.
O ile początek wystąpienia objawów klinicznych choroby jest podobny u obu płci, o tyle u kobiet rozpoznanie postawione zostaje znacznie później (nawet o kilka lat) w porównaniu do mężczyzn, co związane jest między innymi z odmiennym obrazem klinicznym - rzadszym występowaniem typowego bólu zapalnego krzyża, czy większą predyspozycją do zajęcia górnego odcinka kręgosłupa piersiowego i szyjnego. U kobiet częściej występuje zapalenie przyczepów ścięgnistych i ma ono zwykle cięższy przebieg niż u mężczyzn. Również axSpA u płci żeńskiej częściej towarzyszą zapalne choroby jelit, a być może również łuszczyca. Natomiast zapalenie przedniego odcinka błony naczyniowej oka jest częstsze wśród mężczyzn. Dane wydają się również wskazywać, że u mężczyzn dochodzi do znaczniejszej progresji radiologicznej. U kobiet obserwuje się większą progresję w zakresie kręgosłupa szyjnego, u mężczyzn - lędźwiowego.
Analiza odpowiedzi na leczenie w populacji chorych na axSpA wskazuje, że odpowiedź na inhibitory TNFalfa jest gorsza u kobiet, niż u mężczyzn z tym samym rozpoznaniem.Wiedza na temat różnic w przebiegu klinicznym axSpA wynikających z płci, może przyczynić się do wcześniejszego rozpoznania choroby i poprawy rokowania chorych.
