Owrzodzenia palców jako czynnik predykcyjny złego rokowania u chorych z twardziną układową
Autor: Aleksandra Lang
Data: 29.03.2016
Źródło: Digital ulcers predict a worse disease course in patients with systemic sclerosis. Mihai C, Landewé R, van der Heijde D, Walker UA, Constantin PI, Gherghe AM, Ionescu R, Rednic S, Allanore Y, Avouac J, Czirják L, Hachulla E, Riemekasten G, Cozzi F, Airò P
Twardzina układowa związana jest z zaburzeniami immunologicznymi, wzmożonym procesem włóknienia co skutkuje zmianami naczyniowymi oraz dysfunkcją narządów wewnętrznych.
Chorzy na twardzinę układową mają zwiększone ryzyko zgonu, a do zagrażających życiu zmian w przebiegu choroby zalicza się chorobę śródmiąższową płuc, tętnicze nadciśnienie płucne, niewydolność serca, poważne zajęcie przewodu pokarmowego oraz kryzę nerkową. Poszukuje się czynników predykcyjnych przebiegu choroby, aby lepiej dostosować monitoring i leczenie u poszczególnych chorych.
Badanie wykonano na podstawie danych z bazy EUSTAR. Uwzględniono chorych z rozpoznaniem twardziny układowej postawionym na podstawie kryteriów ACR z 1980 roku, którzy byli obserwowani przynajmniej 3 lata lub krócej, jeśli nastąpił zgon. Do badania włączono 3196 chorych (13,2% stanowili mężczyźni, u 33,4% stwierdzono postać uogólnioną choroby), u 1092 (34,1%) odnotowano obecność owrzodzeń (aktualnie lub w przeszłości). W grupie badanej było 451 zgonów (przyczyny zgonów nie analizowano). Obecność owrzodzeń w wywiadzie była związana ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia nowych owrzodzeń. Ponadto na podstawie analizy statystycznej (wieloczynnikowy model proporcjonalnego hazardu Coxa) stwierdzono, iż obecność owrzodzeń związana była także ze zwiększenie skurczowego ciśnienia w tętnicy płucnej ocenianego na podstawie usg (HR: 1.36 p=0.032); wystąpieniem zgonu (HR 1,53 p=0,003) oraz wystąpieniem powikłania sercowo-naczyniowego zdefiniowanego jako: nowe owrzodzenie, zwiększenie ciśnienia w tętnicy płucnej w usg, pogorszenie funkcji lewej komory serca (HR: 3,56 p<0,001).
U pacjentów z twardziną układową obecność owrzodzeń jest silnym czynnikiem predykcyjnym wystąpienia kolejnych owrzodzeń. Dlatego autorzy badania sugerują, że tacy chorzy mogą odnieść korzyści z zastosowania w leczeniu prostanoidów lub antagonistów receptora endoteliny. Ponadto obecność owrzodzeń koreluje z wystąpieniem innych powikłań naczyniowych oraz jest czynnikiem ryzyka wystąpienia zgonu. Wyniki przedstawionej analizy powinny skłaniać lekarzy do uważnej oceny zmian narządowych, ze szczególnym uwzględnieniem zmian naczyniowych oraz dostosowania terapii w opisywanej grupie pacjentów.
Badanie wykonano na podstawie danych z bazy EUSTAR. Uwzględniono chorych z rozpoznaniem twardziny układowej postawionym na podstawie kryteriów ACR z 1980 roku, którzy byli obserwowani przynajmniej 3 lata lub krócej, jeśli nastąpił zgon. Do badania włączono 3196 chorych (13,2% stanowili mężczyźni, u 33,4% stwierdzono postać uogólnioną choroby), u 1092 (34,1%) odnotowano obecność owrzodzeń (aktualnie lub w przeszłości). W grupie badanej było 451 zgonów (przyczyny zgonów nie analizowano). Obecność owrzodzeń w wywiadzie była związana ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia nowych owrzodzeń. Ponadto na podstawie analizy statystycznej (wieloczynnikowy model proporcjonalnego hazardu Coxa) stwierdzono, iż obecność owrzodzeń związana była także ze zwiększenie skurczowego ciśnienia w tętnicy płucnej ocenianego na podstawie usg (HR: 1.36 p=0.032); wystąpieniem zgonu (HR 1,53 p=0,003) oraz wystąpieniem powikłania sercowo-naczyniowego zdefiniowanego jako: nowe owrzodzenie, zwiększenie ciśnienia w tętnicy płucnej w usg, pogorszenie funkcji lewej komory serca (HR: 3,56 p<0,001).
U pacjentów z twardziną układową obecność owrzodzeń jest silnym czynnikiem predykcyjnym wystąpienia kolejnych owrzodzeń. Dlatego autorzy badania sugerują, że tacy chorzy mogą odnieść korzyści z zastosowania w leczeniu prostanoidów lub antagonistów receptora endoteliny. Ponadto obecność owrzodzeń koreluje z wystąpieniem innych powikłań naczyniowych oraz jest czynnikiem ryzyka wystąpienia zgonu. Wyniki przedstawionej analizy powinny skłaniać lekarzy do uważnej oceny zmian narządowych, ze szczególnym uwzględnieniem zmian naczyniowych oraz dostosowania terapii w opisywanej grupie pacjentów.
