RZS u chorych z zakażeniem HCV - wybór leku modyfikującego po pierwszym etapie leczenia
Autor: Alicja Kostecka
Data: 16.10.2019
Źródło: Comparisons of hepatitis C viral replication in patients with rheumatoid arthritis receiving tocilizumab, abatacept and tofacitinib therapy. Ann Rheum Dis. 2019 Jun;78(6):849-850
Leczenia zakażenia wirusem HCV pozostaje nadal wyzwaniem mimo znacznego postępu związanego z wdrażaniem nowych leków antywirusowych. U pacjenta z jednoczesnym rozpoznaniem reumatoidalnego zapalenia stawów (RZS) wybór odpowiedniego leczenia immunosupresyjnego może mieć kluczowe znaczenie. Szeroki wachlarz leków modyfikujących przebieg choroby stwarza możliwość zastosowania leku o takim mechanizmie działania, który nie będzie miał wpływu na przebieg zakażenia HCV.
Z dotychczasowych obserwacji wynika, że stosowanie inhibitorów TNF alfa nie ma wpływu na zakażenie HCV, natomiast rytuksymab może prowadzić do wiremii HCV.
Grupa badaczy z Tajwanu dokonała analizy leczenia chorych z RZS i współistniejącym wirusowym zapaleniem wątroby typu C (n=23). W terapii, która była prowadzona przez 1 rok zastosowano u 8 chorych tocilizumab, u 15 abatacept, natomiast u 9 tofacitynib. U żadnego z chorych nie stosowano leków przeciwwirusowych. Po rocznym leczeniu u każdego chorego oznaczono aktywność aminotransferazy alaninowej (ALAT) oraz wiremię. Aktywność ALAT na początku i po rocznym leczeniu była porównywalna, w przypadku tofacitinibu i tocilizumabu miano wirusa po leczeniu pozostało na tym samym poziomie. W przypadku abataceptu replikacja wirusa istotnie się zmniejszyła (p=0.015).
Na podstawie powyższej analizy można wnioskować, że leczenie polegające na blokowaniu Il-6 nie wpływa na aktywność zakażenia HCV, celowane leki syntetyczne również wydają się być bezpieczne w tej grupie pacjentów choć konieczna są dalsze badania z innymi niż tofacitinib inhibitorami kinazy JAK. Abatacept, który blokuje aktywację limfocytów T poprzez modyfikowanie sygnału kostymulacji, wykazuje związek z hamowaniem aktywności wirusa, co również wymaga potwierdzenia w kolejnych badaniach.
Do zapewnienia optymalnego leczenia pacjenta z RZS i zakażeniem HCV niezbędna jest dobra współpraca między hapatologiem i reumatologiem. Hepatolog powinien rozważyć wdrożenie terapii przeciwwirusowej. Aktywność aminaz wątrobowych nie koreluje z replikacją wirusa i nie jest wystarczającym parametrem oceny chorych z RZS i zakażeniem HCV.
Grupa badaczy z Tajwanu dokonała analizy leczenia chorych z RZS i współistniejącym wirusowym zapaleniem wątroby typu C (n=23). W terapii, która była prowadzona przez 1 rok zastosowano u 8 chorych tocilizumab, u 15 abatacept, natomiast u 9 tofacitynib. U żadnego z chorych nie stosowano leków przeciwwirusowych. Po rocznym leczeniu u każdego chorego oznaczono aktywność aminotransferazy alaninowej (ALAT) oraz wiremię. Aktywność ALAT na początku i po rocznym leczeniu była porównywalna, w przypadku tofacitinibu i tocilizumabu miano wirusa po leczeniu pozostało na tym samym poziomie. W przypadku abataceptu replikacja wirusa istotnie się zmniejszyła (p=0.015).
Na podstawie powyższej analizy można wnioskować, że leczenie polegające na blokowaniu Il-6 nie wpływa na aktywność zakażenia HCV, celowane leki syntetyczne również wydają się być bezpieczne w tej grupie pacjentów choć konieczna są dalsze badania z innymi niż tofacitinib inhibitorami kinazy JAK. Abatacept, który blokuje aktywację limfocytów T poprzez modyfikowanie sygnału kostymulacji, wykazuje związek z hamowaniem aktywności wirusa, co również wymaga potwierdzenia w kolejnych badaniach.
Do zapewnienia optymalnego leczenia pacjenta z RZS i zakażeniem HCV niezbędna jest dobra współpraca między hapatologiem i reumatologiem. Hepatolog powinien rozważyć wdrożenie terapii przeciwwirusowej. Aktywność aminaz wątrobowych nie koreluje z replikacją wirusa i nie jest wystarczającym parametrem oceny chorych z RZS i zakażeniem HCV.
