Schemat leczenia ŁZS i ZZSK w nowych programach lekowych
Autor: Alicja Kostecka
Data: 07.04.2017
Źródło: PTR/AK
Pacjenci, którzy w momencie wejścia w życie nowych zapisów programów lekowych (od 1 marca 2017 r.) znajdowali się w trakcie terapii łuszczycowego zapalenia stawów i zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa, powinni być leczeni na zasadach zaproponowanych przez Polskie Towarzystwo Reumatologiczne, informuje Ministerstwo Zdrowia.
Od dnia 1 marca 2017 r. zmianie uległy kryteria dobrej odpowiedzi na leczenie u pacjentów leczonych w ramach programu leczenia ŁZS i ZZSK. Zakładają one, że niska aktywność choroby powinna zostać osiągnięta po 6 miesiącach terapii, a czas leczenia przy pierwszym podawaniu substancji czynnej nie może być dłuższy niż 18 miesięcy. Analogiczne zmiany zostały wprowadzone do programu leczenia reumatoidalnego zapalenia stawów i młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów o przebiegu agresywnym.
Zgodnie ze stanowiskiem Polskie Towarzystwo Reumatologiczne postępowanie z pacjentami w programie leczenia ŁZS i ZZSK będącymi w trakcie terapii w momencie wprowadzenia zmian powinno być analogiczne do postępowania, jakie w 2015 r. zostało przyjęte za właściwe tzn., że u każdego pacjenta na pierwszej wizycie związanej z realizacją programu lekowego począwszy od dnia 1 marca 2017 r. leczenie powinno przebiegać według poniższego schematu.
U każdego pacjenta leczonego nieprzerwanie 18 miesięcy lub dłużej leczenie powinno zostać wstrzymane z jednoczesną oceną aktywności choroby. W przypadku stwierdzenia niskiej aktywności choroby zgodnie z kryteriami programu leczenie może zostać uznane za skuteczne, a jeśli dojdzie do nawrotu aktywnej choroby zgodnie z kryteriami programu pacjent może ponownie rozpocząć leczenie substancją czynną, która wywołała niską aktywność choroby. W przypadku braku stwierdzenia niskiej aktywności choroby terapia powinna zostać uznana za nieskuteczną z jednoczesną zmianą leku na inny lub zakończeniem leczenia zgodnie z kryteriami programu. U każdego pacjenta leczonego poniżej 90 dni należy dokonać oceny po 90 dniach terapii zgodnie z nowymi kryteriami programu. U każdego pacjenta leczonego powyżej 90 dni i poniżej 180 dni należy dokonać oceny po 180 dniach terapii zgodnie z nowymi kryteriami programu. U każdego pacjenta leczonego powyżej 180 dni, u którego przed 1 marca 2017 r. stwierdzono niską aktywność choroby po 180 dniach terapii należy uznać leczenie za skuteczne i kontynuować terapię zgodnie z nowymi kryteriami programu. U każdego pacjenta leczonego powyżej 180 dni, u którego przed 1 marca 2017 r. nie stwierdzono niskiej aktywności choroby po 180 dniach terapii leczenie od 1 marca 2017 r. może być kontynuowane pod warunkiem wykazania niskiej aktywności choroby na pierwszej wizycie związanej z wykonaniem programu odbywającej się po wejściu w życie nowych kryteriów odpowiedzi, w przypadku braku stwierdzenia niskiej aktywności choroby u tych pacjentów leczenie powinno zostać uznane za nieskuteczne z jednoczesną zmianą leku na inny lub zakończeniem leczenia zgodnie z kryteriami programu (brak niskiej aktywności choroby po 180 dniach przed 1 marca 2017 r. nie jest wystarczającym warunkiem uznania terapii za nieskuteczną, ponieważ przed 1 marca 2017 r. takie kryteria nie obowiązywały). U każdego pacjenta, który spełnia nowe kryteria odpowiedzi i kontynuacji leczenia od dnia 1 marca 2017 r. ankiety monitorujące powinny być wykonywane z częstotliwością określoną w aktualnie obowiązujących programach lekowych ŁZS, ZZSK.
Zgodnie ze stanowiskiem Polskie Towarzystwo Reumatologiczne postępowanie z pacjentami w programie leczenia ŁZS i ZZSK będącymi w trakcie terapii w momencie wprowadzenia zmian powinno być analogiczne do postępowania, jakie w 2015 r. zostało przyjęte za właściwe tzn., że u każdego pacjenta na pierwszej wizycie związanej z realizacją programu lekowego począwszy od dnia 1 marca 2017 r. leczenie powinno przebiegać według poniższego schematu.
U każdego pacjenta leczonego nieprzerwanie 18 miesięcy lub dłużej leczenie powinno zostać wstrzymane z jednoczesną oceną aktywności choroby. W przypadku stwierdzenia niskiej aktywności choroby zgodnie z kryteriami programu leczenie może zostać uznane za skuteczne, a jeśli dojdzie do nawrotu aktywnej choroby zgodnie z kryteriami programu pacjent może ponownie rozpocząć leczenie substancją czynną, która wywołała niską aktywność choroby. W przypadku braku stwierdzenia niskiej aktywności choroby terapia powinna zostać uznana za nieskuteczną z jednoczesną zmianą leku na inny lub zakończeniem leczenia zgodnie z kryteriami programu. U każdego pacjenta leczonego poniżej 90 dni należy dokonać oceny po 90 dniach terapii zgodnie z nowymi kryteriami programu. U każdego pacjenta leczonego powyżej 90 dni i poniżej 180 dni należy dokonać oceny po 180 dniach terapii zgodnie z nowymi kryteriami programu. U każdego pacjenta leczonego powyżej 180 dni, u którego przed 1 marca 2017 r. stwierdzono niską aktywność choroby po 180 dniach terapii należy uznać leczenie za skuteczne i kontynuować terapię zgodnie z nowymi kryteriami programu. U każdego pacjenta leczonego powyżej 180 dni, u którego przed 1 marca 2017 r. nie stwierdzono niskiej aktywności choroby po 180 dniach terapii leczenie od 1 marca 2017 r. może być kontynuowane pod warunkiem wykazania niskiej aktywności choroby na pierwszej wizycie związanej z wykonaniem programu odbywającej się po wejściu w życie nowych kryteriów odpowiedzi, w przypadku braku stwierdzenia niskiej aktywności choroby u tych pacjentów leczenie powinno zostać uznane za nieskuteczne z jednoczesną zmianą leku na inny lub zakończeniem leczenia zgodnie z kryteriami programu (brak niskiej aktywności choroby po 180 dniach przed 1 marca 2017 r. nie jest wystarczającym warunkiem uznania terapii za nieskuteczną, ponieważ przed 1 marca 2017 r. takie kryteria nie obowiązywały). U każdego pacjenta, który spełnia nowe kryteria odpowiedzi i kontynuacji leczenia od dnia 1 marca 2017 r. ankiety monitorujące powinny być wykonywane z częstotliwością określoną w aktualnie obowiązujących programach lekowych ŁZS, ZZSK.