Spożycie napojów słodzonych a dna moczanowa

Dane uzyskane w badaniu potwierdzają zalecenia dotyczące postępowania w dnie moczanowej odnośnie ograniczenia spożycia słodzonych napojów (zarówno sacharozą jak i syropem glukozowo-fruktozowym).

Hyperurykemia jest podstawowym czynnikiem ryzyka dny moczanowej. Stężenia kwasu moczowego w surowicy krwi jest uwarunkowane genetycznie oraz poprzez czynniki środowiskowe. Polimorfizm genu SCL2A9 ma związek z predyspozycją do hyperurykemii i zachorowaniami na dnę moczanową. W obrębie genu SCL2A9 zapisana jest informacja budowy białka odpowiedzialnego za transport nerkowy kwasu moczowego zależny od stężenia fruktozy. Takim mechanizmem tłumaczy się niekorzystny wpływ spożywania napojów słodzonych syropem glukozowo-fruktozowym oraz soków owocowych (zawierających duże ilości fruktozy) na występowanie dny. W USA napoje słodzone są głównie syropem glukozowo-fruktozowym pozyskiwanym z kukurydzy, który zawiera 55% fruktozy i 42% glukozy. Spożywanie napojów słodzonych syropem glukozowo-fruktozowym zwiększa ryzyko zachorowania na dnę moczanową. Przeprowadzone przez naukowców z Nowej Zelandii badanie miało na celu sprawdzenie związku między spożyciem napojów słodzonych sacharozą a wystąpowaniem hiperurykemi i dny moczanowej oraz ewentualny wpływ SCL2A9 na ten związek.
W nowej Zelandii napoje słodzone są sacharozą, gdzie zawartość glukozy i fruktozy jest taka sama. W badaniu brały udział 3 grupy populacyjne: mieszkańcy pochodzenia europejskiego, Maorysi oraz ludność wysp Oceani. We wszystkich badanych grupach stwierdzono związek między spożyciem napojów słodzonych sacharozą a ryzykiem wystąpienia dny moczanowej. Przeprowadzona analiza wskazywała na brak związku tej zależności z genotypem SCL2A9.
Dane uzyskane w badaniu potwierdzają zalecenia dotyczące postępowania w dnie moczanowej odnośnie ograniczenia spożycia słodzonych napojów (zarówno sacharozą jak i syropem glukozowo-fruktozowym).